Buty do spierdalania

15. Napiętnowana

– Jak to odmawiają usunięcia?! Nie mają żadnych dowodów!

Biedny Jeremi słucha tych wrzasków już od godziny. A jeszcze biedniejszy jest Philip, który musi w tej nerwowej atmosferze wieść nas najkrótszą możliwą trasą powrotną.

– Anonimowy donos? A gdzie, kurwa, rzetelne dziennikarstwo?! Powinni najpierw z nami porozmawiać!

Odkąd wyjechaliśmy w pośpiechu z hotelu, Nico cały czas wydaje instrukcje pracownikom marketingu, a ja tępo wpatruję się w artykuł na nasz temat.

Trzecia gwiazdka zalśniła na niebie Stelamana na początku zeszłego roku i od tego czasu uwikłała się już w dwa głośne medialnie wydarzenia. Rzekomy romans z Emanuelem Rickottem oraz heppening na dachu samochodu to jednak nic przy nowych doniesieniach o samych początkach jej przygody z Kuźnią Literacką.

Tytuł gwiazdki jest jedną z najcięższych do zdobycia nagród, więc nic dziwnego, że postanowiła skorzystać z pomocy wysoko ustawionego dyrektora wewnętrznego, który zaoferował wsparcie młodej autorki, ale jak to mówią... nie ma nic za darmo. 

Nicolas Blair, dał się już poznać z zamiłowania do drukowania wypowiedzeń w trybie natychmiastowym oraz ostrych wypowiedzi medialnych, jednak wychodzi na to, że do czarnego niczym smoła PR-u dodać należy również prostolinijne podejście do awansów i protekcji otaczających go kobiet.

Dalej jest tylko coraz przyjemniej. Zarzucają mi naiwność i parcie na szkło, zaś Nico brak profesjonalizmu i domagają się jego zwolnienia. Nie wiem, co z tego jest najgorsze. Nie, jednak wiem... najgorsze jest poczucie winy, bo to wszystko przeze mnie.

– Nie komentujcie tego w żaden sposób! Zablokujcie wszystkie kanały komunikacji! 

Wiedziałam, że Emal się zemści, ale byłam zbyt dumna, aby przeprosić, a teraz płacić za to musi także Nico. Już wolałabym, żeby tylko na mnie spadły konsekwencje, bo w pewien sposób byłam na nie przygotowana, ale on w ogóle się tego nie spodziewał i teraz obrywa z wielu stron jednocześnie. 

Poza dziennikarzami obrzucającymi go gównem, pretensje mają również wspólnicy z MoonLight, którzy zawieszają umowy na czas afery. Przepadają mu milionowe kontrakty. Jeśli z mojej winy posypie się plan uwolnienia Aleksa i Alana, nigdy sobie tego nie wybaczę.

– Jaki reportaż? Kiedy ma lecieć? – zmarszczył jeszcze bardziej już zmarszczone brwi, warcząc przez zaciśnięte zęby – Kurwa, po emisji już nie damy rady tego ogarnąć.

A ogarniać jest co, bo artykuł tylko zapoczątkował lawinę. Kolejne media podchwyciły temat i rozpisują się o nas wszystkie ogólnokrajowe portale. Jeden z nich jest wywiadem z dziewczyną, która żali się, że Nico wyrzucił ją z pracy, gdy nie chciała się z nim przespać. Widocznie ofiary czystki, którą przeprowadził w poprzednich latach, postanowiły się zemścić. Jeremi wystosował wyjaśnienie, ale jego liczba odsłon jest dziesięć razy mniejsza.

W innym artykule jakiś chłopak twierdzi, że wymogiem dostania się do działu marketingu jest młody wiek i atrakcyjny wygląd. No ciekawe jakim cudem, skoro połowa pracowników jest po czterdziestce i nie brakuje tam facetów. Kolejny tekst opisuje Nico z czasów studenckich, sugerując że brał narkotyki. Ten sam Nico, który nie pozwolił mi nawet brać melisy. Co za absurd.

A ja... cóż... stałam się bohaterką komiksu. Na pierwszym obrazku kobieta do złudzenia podobna do mnie klęczy i modli się do gwiazdki na niebie o spełnienie życzenia. Na drugim klęczy, robiąc facetowi loda. Są też memy. Najpopularniejszy przestawia kopulujące psy z wklejonymi naszymi twarzami. Jakże kreatywnie.