Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medya: Çınar Güçlü.
Merhaba!
Nasılsınız?
Sizden ricam lütfen yorumlarda spoiler vermeyin, özellikle ikinci kez okuyanlar yapabiliyor bunu. Diğerlerinin de hevesi kaçmasın aşklarım.
Yorum sınırı koymak istemiyorum ama en az 7-8 bin yorum gelirse beni çok mutlu etmiş olacaksınız.
Instagram'dan beni takip etmek isterseniz Ebrununhikayeleri yazarsanız arama motoruna, hesabımı görebilirsiniz.
Sizi seviyorum! Keyifli okumalar :*)
Bölüme başlamadan önce buraya kalp bırakır mısınız:*)
Bazen...
Bazen bu hayattan o kadar çok nefret ediyordum ki cümlelerim, hayatımı adlandırmaya yeterli gelmiyordu sanki. Ruhumu karartan cümlelerimi anlatırken bazı zayıflıklarımı keşfettiğimde, yine de kendimi bulamıyormuşum gibi hissediyordum ve yenilgilerin en acısı olabiliyordu.
Hayata karşı içimde büyük bir öfke taşıyordum. Bu öfkeyi her zaman silmek kolay değildi, bu taşıdığım öfke her yerdeydi, yanımdaydı, en derinimde sakladığım göğsümdeki o acının katran zehrinden daha fazla taşıyordu beni. Bizi, benliğimi; biraz da kendimi.
İnsanlar acımasızdı.
Bunu sana şarkılar söylemez, bunu sana sığındığın şiirler de söylemez, bu evren de söylemez fakat saklarsın en derininde aslında var olan gerçeği. Hayır diyor birileri, ben aslında acımasız değildim ama hayat o kadar kötüydü ki iyi kalmak oldukça güç gerektirmişti ve ben de iyi olmadım.
İnsanlar kötüydü.
Ne diyorsun diye bilirlerdi. Sahi ne diyorsun Gece? Bunu söylerken neyi amaçlıyorsun. Sığındığn bahaneler ve şiirler sana bunu mu diyor? Vay canına; insanlar kötüymüş. O zaman neyin bahanesi bu? Madem böyle düşünüyordun? Neden insanlara karşı acımasız olmadın. İki tarafımda birbirini sorguluyordu ama ben aklımla kalbim arasında kaldığım o yerderken cümleleri yeterli bulamıyordum.
İnsanlardan nefret ediyordum.
Hayatım boyunca hep böyle düşünecektim. İnsanlardan nefret ediyordum. Bana ne doğan güneşten? Bana ne onlardan? Hayır işte böyle olmuyor Gece. Birisi hayatına giriyor ve tüm öfkeni alıp götürüyor. Sen o günden sonra sevmeye başlıyorsun. Bazı duygular seni bulmaya çalışıyor. Bir daha asla yere düşmüyorsun.
Hah, komik dedim ama değildi. Gerçekti ve o vardı.
Serter Güçlü...Kanlı bir kravat, dolunay en tepede, herkesin yüzü şaşkın, gözlerimden bir damla yaş düşüyor.
