Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Medya: Serter Güçlü.
Merhaba!
Öncelikle Kalbe saplanan ok neredeyse 15 milyon olacak, çok teşekkür ederimmm.
Maalesef bölüm attığım halde sizde görünmüyordu, şu an gece 4 ve ben bölümü yeniden düzenleyip atıyorum. Bazı sahneler silindi tekrar ekledim, görünüyordur umarım. Yazım yanlışı da olabilir zira dediğim gibi sahneler silindi saatlerdir yazıyorum, gözlerimden uyku akıyor düzeltecek durumda değilim. Sabah düzeltirim.
Bölüm+18 dikkat.
7-8 bin yorum gelirse de sevinirim..
Bu arada kalbe saplanan ok Mart ayında çıkıyor:) artık raflardayız
Instagram: Ebrununhikayeleri
Keyifli okumalar.
Bölüme başlamadan önce buraya kalp bırakır mısınız:*)
-Serter Güçlü-
Gergin bir şekilde koltuğun üzerine oturduğumda, Kılıç'tan gelecek telefonu bekliyordum. Onu gece boyu aramama rağmen tam olarak ona ulaşabilmiş değildim. Babam henüz uyanmadığı için polise ifade verememişti ve bu da Kılıç'ın polisler tarafından aranmasına sebep olmuştu. Uzun bir süredir polisler onu arıyordu. Onu saklamaya çalışıyordum. Yaptığımın suç olduğunu bilmeme rağmen bunu yapıyordum.
Kendime kızgındım, aynı zamanda değil.
Aslında yaptığım şey asla doğru değildi. Her şeyden önce ben hukuk adamıydım, şimdi ise hukuk kurallarının birçoğunu çiğniyordum. Yaptığım şey rezalet bir durumdu fakat artık buna mecburdum.
Parmaklarımın kemik kısmıyla masaya ritim tuttuğumda, kaşlarım da çatıktı aynı zamanda. Göğsümde hafif bir kararma mevcuttu. Geceden beri çalışma odasından çıkmamıştım, aklım kardeşimdeyken bunu yapmak zor gelmişti. Yıldırım durulmuştu, Kılıç'a yönelik gerçekleştireceği operasyonu; tehditlerim sayesinde geri çekmişti ama yine de şu an bu saatte çalışma odasında oturmamın gerginliği bir başkaydı.
Termosun kapağını açıp sıcak suyu bardağa doldurduğumda çalışma odamın kapısı çalındı. İçeriye Çınar girdiğinde bardağı hafif öne itekleyerek ona baktım. Üzerinde dümdüz siyah bir kazak vardı, altında ise keten pantolon. Saçlarını yana atmıştı gözlerini ortaya çıkarmak için. Çınar her zamankinden bir tık farklı giyinmişti, en azından yakıştırmıştım kendisine.
''Günaydın,'' dedi Çınar.
''İyi öğlenler,'' dedim boğuk bir ses tonuyla.
Sandalyeyi çekip oturduğunda ellerini dizinin üzerine bıraktı. ''Bu evdesin...Gece'nin kaldığı evde olursun diye düşündüm.''
