Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 54: Trying to get her out

Als Lily-Anne haar ogen weer opent, moeten haar ogen even wennen aan het donker.

Het enige raam van de cel zit op 3 meter hoogte en het is blijkbaar midden in de nacht, alleen het zwakke licht van de maan biedt het licht.

Ze komt langzaam overeind, haar hoofd bonkt, maar ze negeert het.

Azkaban, de enige plaats waar ze nooit in haar leven zou willen komen, maar nu zat ze er toch

Op de tast baant ze zich een weg door de ruimte, de wanden lijken ruw uitgehouwen uit de rotsen, waardoor Lily-Anne zich er aan snijdt.

Even trekt ze haar hand terug, maar daarna vervolgd ze voorzichtiger en langzamer haar weg, totdat ze bij een hek komt.

Dat volgt ze, tralie voor tralie loopt ze verder door het donker, maar in plaats van een stenen muur te vinden als ze op de hoek komt, vindt ze nog meer hekwerk.

'Hallo?'

Ze fluistert de woorden, misschien zat er iemand in de cel naast haar, dan was ze tenminste niet alleen.

Dan bedenkt ze zich pas hoe dom haar actie was, elke Death Eater hier zou haar haten, en haar misschien wel willen vermoorden.

Maar misschien was het ook wel iemand die haar nooit had gezien zoals ze echt was, dan zou het misschien niet zo erg zijn.

Dat was dus het eerste wat ze moest uitvinden, wie er aan de andere kant van de tralies zat, en of er uberhaupt wel iemand zat.

Ze wil haar toverstok tevoorschijn halen, maar merkt dat die van haar is afgenomen.

Plotseling hoort ze beweging aan de andere kant van de tralies, een beetje geschokt schuifelt ze een stukje naar achteren.

'Sorry, ik wilde u niet wakker maken.'

Een zachte lach, die Lily-Anne bekend in de oren klinkt, maar ze weet niet precies waarvan, dan klinkt er nog meer geschuifel in Lily-Annes richting, die nog angstiger kijkt.

Haar blik wordt echter kalmer als de persoon in het maanlicht stapt en ze ziet wie er naar haar toe komt.

Ze glimlacht breed en doet een stap dichter in de richting van de tralies.

De persoon aan de andere kant van de tralies is gehavend, maar niet zwaargewond.

Zijn gevangeniskleren zijn nog redelijk schoon, maar toch al hier en daar stoffig en gescheurd.

Schuifelend komt Lily-Anne bij de tralies en kijkt de persoon recht in de ogen, die glimmen van tranen.

'Waarom...'

Lily-Anne voelt de tranen in haar ogen branden, ze legt een hand om de hand van de persoon voor haar, nu nog maar enkele centimeters van haar verwijderd, met tralies ertussen.

'Vraag het me niet, ik zou het niet weten. Maar ik ben hier, en daar kan niets meer aan gedaan worden.'

De persoon kijkt Lily-Anne aan, een traan rolt over de bleke wangen, Lily-Anne wrijft hem weg.

'Maar we hebben elkaar weer en daar gaat het om.'

De persoon knikt en komt zo dicht mogelijk naar Lily-Anne toe, die doet hetzelfde en de persoon kust haar op haar voorhoofd.

'Dat klopt, en ik laat je niet meer alleen Lily.'

Lily-Anne glimlacht en kijkt de persoon recht aan.

'Ik jou ook niet Draco, ik jou ook niet.'

'Kingsley, dit kun je niet doen!'

Woedend slaat Harry op het bureau, Kingsley Shacklebold, nieuwe Minister for Magic zit aan de andere kant ervan.