Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 24: Eenzame kerst

Lieve Fred,

Ik weet dat je ergens bent, maar ik weet niet waar.

Lieve Rapier, ik weet dat jij het bent. Ik hoor je stem elke dag op Potterwatch.

Het is Kerst, maar we zijn niet samen, Snape doet zijn best om Hogwarts zo veilig mogelijk te houden, maar het lukt hem niet goed. De Dementors hebben al meerdere Quidditch wedstrijden verknalt, het zal niet lang meer duren voordat we zullen moeten stoppen met spelen. De Deatheaters zijn vreselijk, gisteren sloegen ze Ginny nog omdat ze MacGonnagall vroeg of er enig bericht was van Harry Potter na de lessen. Ik zie dat ze ongerust is, jullie zijn volgens mij allemaal van huis, Ron weg met Harry en Hermione. Jij met George voor Potterwatch, Percy die jullie in de steek heeft gelaten en Bill die met Fleur in hun eigen huis zit. Ik kan het me best voorstellen dat ze zich zorgen maakt.

Ik maak me ook zorgen, om jou, ik wil weten waar je bent. Het is nu al 54 dagen geleden dat ik je heb gezien, veel te lang naar mijn idee.

Schrijf me terug als je kan, houdt Destiny eventueel bij je totdat het veilig is.

Liefs,

Jouw Lily-Anne

Lily-Anne drukt een kus op de gedroogde inkt en stopt de brief in een envelop. Destiny pakt hem in haar bek en vliegt weg. De vogel wist precies waar hij naartoe moest om Fred te vinden, maar Lily-Anne wist dat niet. Ze kijkt de vogel na en gaat dan terug naar binnen, het had gisteren voor het eerst gesneeuwd. Het zag er te vredig uit voor de periode, zo prachtig en wit, terwijl alles zo donker en kil voelde. Als ze beneden is, loopt ze bijna Draco omver, die in gedachte verzonken aan haar voorbij loopt. De school was leeg, iedereen was naar huis voor kerst. De enige Slytherins in de hele school waren Draco, Pansy, Crabbe, Goyle en zij. Als ze Draco's gezicht herkent, gaat ze hem achterna.

'Draco.'

Draco kijkt op en glimlacht heel zwak als hij Lily-Anne ziet, ze omhelzen elkaar en lopen samen naar buiten, waar ze op een bankje in de sneeuw gaan zitten. Draco staart voor zich uit, de sneeuw valt op zijn schouders en legt een wit laagje op het zwarte jasje. Lily-Anne kijkt naar Draco, bezorgd, hij was nog nooit zo stil geweest.

'Draco, wat is er?'

Draco schudt zijn hoofd, de sneeuw valt van zijn schouders, maar wordt meteen weer aangevuld met een nieuwe laag.

'Draco?'

'Mijn vader heeft alle eer die we ooit hadden verloren. Dat is mijn schuld, ik kon Dumbledore niet vermoorden. Hij zat vast in Azkaban, dat was de tweede fout. Nu heeft hij zijn toverstok verloren aan The Dark Lord en het heeft niet eens geholpen...'

Lily-Anne legt haar handen op zijn schouders, ze merkt dat hij op wil staan, maar ze houdt hem tegen.

'Ik zag hoe ze Professor Burbage vermoordden afgelopen zomer, gewoon omdat The Dark Lord muggles en bloodtraitors haat.'

Lily-Anne kijkt hem grijnzend aan.

'Jij haat ze toch ook.'

Draco kijkt op, in zijn ooghoeken blinken tranen.

'Maar niet zo erg dat ik ze wil vermoorden. Ik bedoel, ik mag Granger, Weasley en Potter absoluut niet, maar ik ga niet verder dan treiteren en dreigen. Ik zal nooit actie ondernemen in het martelen of vermoorden van een muggleborn.'

Lily-Anne kijkt Draco recht aan, dit was de eerste keer in zijn leven dat hij het woord Mudblood veranderde in muggleborn, hij was echt veranderd.

'Maar ik stel zelf niets meer voor, Crabbe en Goyle spelen de hele dag de baas en ik heb niets in te brengen. Ons huis is het Deatheater hoofdkwartier maar dat is eerder een straf dan een beloning.'