Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 79: Percy's Wedding

'Percy, stop... Stop alsjeblieft.'

Lachend komt Lily-Anne overeind, de donkerrode jurk zweeft achter haar aan als ze voor de ijsberende Percy gaat staan en hem stilzet. Percy's bedenkelijke gezicht gaat omhoog en ze kijken elkaar even aan.

'Lily-Anne, waarom ben ik zo zenuwachtig.'

Lily-Anne lacht nog breder en harder en trekt Percy naar zich toe.

'Je gaat trouwen Perc, ik vind het niet gek dat je zenuwachtig bent. Maar je hoeft echt niet doodsbang te zijn dat er iets fout gaat, je hebt het allemaal perfect geregeld.'

Regulus steekt zijn hoofd om de deur en kijkt naar binnen.

'Gaat het hier allemaal goed?'

Percy en Lily-Anne knikken tegelijkertijd, Regulus komt de kamer in en sluit de deur achter zich. Hij loopt in zijn zwart met witte pak naar het tweetal toe en glimlacht.

'Succes Percy vandaag, het gaat allemaal goed komen.'

Percy grijnst breed en knikt, voor Regulus leek hij toch meer zelfvertrouwen te hebben als hij voor Lily-Anne had, zoals hij werkelijk was. Lily-Anne laat Percy los en loopt naar de deur, Percy volgt haar met zijn ogen en houdt haar tegen als ze de deur uit wil stappen.

'Waar ga je naartoe Lily?'

Lily-Anne draait haar hoofd om en glimlacht.

'Ik ga naar George, Fred en Severus. Blijf jij hier nog maar met Reg, je redt het ook wel zonder mij, echt.'

Percy knikt, maar lijkt niet geheel overtuigd. Lily-Anne knikt nog eens bemoedigend en sluit dan de deur van de kamer in de Burrow. Ze loopt een paar trappen naar beneden en klopt dan op de deur van haar eigen slaapkamer, na wat gestommel gaat de deur open en verschijnt George, gekleed in een pak met donkerrode accenten, in de deuropening.

'Lily, je kon mijn broer even alleen laten.'

Lily-Anne lacht en loopt door naar binnen, Fred komt naar haar toe lopend, met een aardige snelheid. Severus volgt iets onzekerder en valt halverwege plat op de grond, wat resulteert in een harde klap en wat gehuil. George is Lily-Anne echter voor met het troosten van zijn neefje en houdt hem stevig vast. Lily-Anne tilt ondertussen Fred op, die bij haar staat, met uitgestrekte armpjes. De haartjes op hun hoofdjes waren het afgelopen jaar steeds duidelijker geworden, en dus in Freds geval ook steeds roder. Dan draait ze zich weer naar George, die Severus ondertussen weer stil heeft en hem nog een kus geeft op zijn hoofd als troost.

'Over Percy, nee, als het aan hem lag, dan hield ie me de hele dag bij zich. Zodat ik nog geen tien centimeter van hem vandaan zou kunnen gaan. Zo zenuwachtig is ie.'

George lacht keihard, hij loopt naar Lily-Anne toe en kijkt haar even heel goed aan.

'Mam heeft goed haar best gedaan op je haren is het niet.'

Hij wijst op haar krullen, die half waren opgestoken en waardoor haar haren nog langer leken dan ze al waren. Lily-Anne knikt, Fred ondertussen niet uit het oog verliezend, gezien hij het nogal leuk vond om aan haar ketting te zitten en eraan te trekken, wat Lily-Anne zachtgezegd, niet zo graag had.

'Wacht maar tot je Ginny ziet, daar heeft je moeder pas haar best op gedaan.'

George grijnst breed en komt nog dichter bij Lily-Anne staan, Severus strekt zijn armpjes uit naar Lily-Anne en ze pakt zijn handje vast.

'Wat is er Severus, wil je bij mama zijn?'

Severus begint breder te lachen en komt nog verder naar haar toe. Lily-Anne lacht ook, maar kijkt dan weer naar Fred.