Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 87: Eindelijk...

'Ik hoop dat het gelukt is deze keer Lily.'

Neville pakt Lily-Anne's vast en knijpt er zacht in, Lily-Anne kijkt hem aan en ziet de hoopvolle glimlach. Ze knijpt ook een keer zacht in Neville's hand.

'Ik hoop het ook... voor jou.'

Even blijft Neville's blik verslagen hangen, hij vond het ook niet fijn dat Lily-Anne en Hannah het niet met elkaar konden vinden, dat zou perfect zijn geweest, zeker nu, maar hij moest zich erbij neerleggen dat dat nooit ging gebeuren. Dan gaat de deur open en stapt er een dokter naar buiten. Ze was al wat ouder, maar had een aardig gezicht dat altijd glimlachte.

'Meneer en mevrouw Longbottom, komt u binnen.'

Lily-Anne slikt een keer, het was nog altijd vreemd om mevrouw Longbottom genoemd te worden, gezien ze de echte mevrouw Longbottoms bloed wel kon drinken. Hier ging het om, het was juni, een maand geleden hadden Neville en zij weer een nieuwe poging tot IVF gedaan en ze zouden er nu achter komen of het gelukt was. Ze loopt voor Neville uit de behandelkamer in, schudt de hand van de dokter en gaat in de stoel tegenover haar zitten. Neville neemt naast Lily-Anne plaats en pakt in zijn beweging haar hand, hij was net zo gespannen als zij. De dokter blijft het even aankijken, maar begint dan te praten.

'Dus, jullie zijn hier voor de controle van jullie kindje? Nog bijzonderheden geweest?'

Neville kijkt Lily-Anne aan, die schudt haar hoofd. Ze had de hele maand eigenlijk bijna niets gemerkt. Ooit wat misselijk, maar niet extreem. Dat wist Neville natuurlijk niet, want hij was de afgelopen maand niet echt veel op Spinners End geweest. Niet dat Lily-Anne er veel was, ze had bijna de hele maand net buiten London gezeten, bij Ron en Hermione, die de trotse ouders waren geworden van een docher, Rose Weasley. Lily-Anne had hen geholpen waar ze kon, gezien Harry en Ginny het heel druk hadden met het inrichten van hun eigen babykamer en George ook aan het genieten was van zijn zoon, Fred II, zoals hij heel koninklijk was genoemd. Het leverde wel aardig wat verwarring op tussen de twee Freds, maar daar kon de oudste wel om lachen, net zo goed als zijn moeder en Godfather. Dus Lily-Anne was gevraagd of ze Hermione wilde helpen met de eerste weken. Alles was goed gelopen en daar was Lily-Anne het gelukkigste mee, ze gunde het Ron en Hermione wel, een kindje voor henzelf. Neville had het ook gehoord, maar hij was gekomen toen Lily-Anne net aan het werk was in Weasleys Wizard Wheezes, zodat ze Hannah niet zou tegenkomen. De dokter knikt glimlachend en staat op, Lily-Anne doet hetzelfde en ze lopen naar een aparte kamer, waar een behandelkamer staat. Lily-Anne gaat liggen, ze stroopt haar shirt omhoog en kijkt dan weer naar de dokter, die het echo apparaat aanzet. Dan kijkt ze Neville aan, die een kruk erbij heeft geschoven en verwachtingsvol naar het beeldscherm en Lily-Anne kijkt.

'Het kan wat koud zijn, maar dat weet u?'

Lily-Anne knikt en glimlacht, het deed haar niets meer, het hele echo apparaat niet, de eerste keer was het een heel ding geweest, maar nu was het niet meer belangrijk. Haar ogen zijn gefocust op het beeldscherm, net als die van Neville. Ze vindt het ook niet gek als ze plotseling zijn hand om die van haar voelt, ze dachten precies hetzelfde op dit moment, als het maar gelukt is. Even is het gespannen stil, maar dan begint de dokter breder te glimlachen.

'Ja, ik heb hem gevonden, kijk.'

Ze wijst op een klein stipje in het beeldscherm, Lily-Anne kijkt ernaar, niet precies wetend of het goed of slecht is. De dokter tikt een paar dingen aan en glimlacht dan nog breder.

'Gefeliciteerd meneer en mevrouw Longbottom, de IVF is gelukt.'

Lily-Anne sluit haar ogen en glimlacht, het was gelukt, nu nog 9 maanden overleven en dan zou alles afgelopen zijn. Ze wist dat Neville nu ook blij moest zijn en ze krijgt gelijk, als ze haar hoofd omdraait naar Neville, kan die zijn tranen bijna niet meer inhouden en glimlacht hij breed. Langzaam komt Lily-Anne overeind en veegt haar buik schoon voordat ze haar shirt naar beneden trekt. Wat de dokter nog allemaal zegt, hoort ze niet eens meer, en Neville ook niet helemaal helder. Iets over onderzoeken elke twee weken voor de eerste drie maanden en daarna elke maand, maar verder is het vaag. Als ze weer buiten staan, vliegt Neville Lily-Anne om haar nek.