Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 27: Lily-Anne Snape

Lily-Anne opent langzaam haar ogen, het eerste wat ze voelt is een warme adem in haar nek en een arm om haar heupen, ze draait zich om en ziet Fred, die zijn ogen nog gesloten heeft. Ze drukt een zachte kus op zijn lippen en Fred, die zachtjes kreunt.

'Goedemorgen.'

Fred grijnst breed ten teken dat hij wakker is, Lily-Anne glimlacht en zoent hem weer, Fred is meteen wakker en duwt Lily-Anne tegen zich aan. Opeens vliegt de deur open en staat de hulp van Madame Rosmerta in de deuropening, die meteen verschrikt achteruit schiet als ze mensen in het bed ziet liggen.

'Sorry, excuseert u mij, mij is niet vertelt dat er gasten waren.'

Lily-Anne legt haar handen op Fred's borst, die een stukje overeind komt.

'Zeg maar tegen Madame Rosmerta dat we zo komen ontbijten.'

De hulp verdwijnt en sluit de deur, Fred rolt zich op Lily-Anne en staart haar recht in haar ogen, ze zoenen elkaar weer en trekken de dekens over zich heen.

'Fred, ik moet echt terug.'

Lily-Anne stapt uit het bed en trekt langzaam haar kleren weer aan, Fred blijft nog even liggen, maar volgt dan Lily-Anne's voorbeeld. Als Lily-Anne haar haren goed aan het doen is, voelt ze plotseling twee armen om zich heen, de zachte lippen van Fred kussen haar in haar nek en samen kijken ze naar hun spiegelbeeld.

'Zo verschillend...'

'Maar zo volmaakt.'

Fred wil Lily-Anne weer in haar nek kussen, maar Lily-Anne draait zich naar hem toe en verrast hem met haar kus op zijn mond.

Als Fred zijn gezicht terugtrekt, glimlacht hij breed, maar daarna treurig, als hij door Lily-Anne gazen mouw the Dark Sign ziet zitten.

'Volmaakt, maar vijanden.'

Lily-Anne volgt zijn ogen, hij moet het weten, denkt ze.

'Fred, we zijn niet echt vijanden.'

Fred knikt bedroefd.

'Jawel, je bent...'

'Een dubbelspion voor de Order of the Phoenix, net als mijn vader.

Fred kijkt nu verbaasd op.

'Je vader?'

Lily-Anne knikt, ze ziet de woede groeien in Fred's ogen, ze weet hoe erg hij het vindt als mensen tegen hem liegen. Ze wil een hand op zijn wang leggen, maar hij draait weg.

'Wie ben je echt, Lily-Anne Reves?'

Lily-Anne schudt haar hoofd en draait zich weg van Fred.

'Ik ben niet Lily-Anne Reves, die familie werd uitgemoord door Voldemort toen ik nog niet geboren was. Ik ben eigenlijk Lily-Anne Snape.'

Fred's gezicht schiet in Lily-Anne's richting, die haar armen om zich heen heeft gevouwen, uit schaamte.

'Het spijt me dat ik niet eerlijk ben geweest, maar ik had mijn vader beloofd het stil te houden voor wie dan ook. Maar ik houd van je Fred, en ik wil niet meer tegen je liegen.'

Ze draait zich om en kijkt Fred's twinkelende ogen recht aan.

'Het maakt niet uit, ik begrijp je. En ik ben blij dat je nu ook echt eerlijk bent, lieverd.'

Hij tikt haar gezicht een stukje hoger, zodat hij haar zacht kan kussen.

'Maar jij moet hier weg, Snape...ik bedoel, je vader, vermoord je als je te laat bent.'

Lily-Anne grijnst als ze Fred's onhandigheid hoort en strijkt hem zacht over zijn wang.

'Wees gerust, Slytherins hebben speciale in- en uitgangen, die ik jou niet ga vertellen, en mogen gaan en staan waar ze willen. Het is zondag, dus geen problemen.'

Lily-Anne kust Fred nog een keer en loopt dan naar de deur van de kamer, op de voet gevolgd door Fred.

Bij de deur van de herberg draait Lily-Anne zich om, Fred knoopt juist zijn mantel dicht.

'Fred, dit kan niet zomaar zo eindigen, ik wil je vaker zien, vaker kussen...voelen.'

Bij de laatste woorden zet ze een stap naar voren en pakt een van Fred's handen, die kijkt op en grijnst breed.

'Zo vaak mogelijk, ik wil ook bij jou zijn. Het maakt me niet uit hoe gevaarlijk het is, maar wij blijven altijd bij elkaar.'

******************************(A/N): Ja, ik ben snel vandaag, maar dit hoofdstuk had ik al geschreven. Ik hoop dat jullie het mooi vinden. Bedankt voor jullie super lieve reacties (AlwaysxSnilyx, jij in het bijzonder), daar wordt ik echt heel blij van. xx SweetLoveWriter