Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 73: Draco's secret

'Shh, stil maar lieverd, shh.'

Lily-Anne loopt door haar slaapkamer, met Fred op haar arm, die lag te huilen. Het was midden in de nacht en zeker niet de eerste keer dat ze eruit moest, maar het moest. De afgelopen weken had ze amper geslapen, maar ze had het ervoor over. George had ook al vaker aangeboden om in plaats van Lily-Anne zelf de 'nachtwake' zoals hij het noemde te doen, maar dan werd Lily-Anne toch wakker 's nachts om erachter te komen dat George te diep sliep om de tweeling te horen. Nu was Fred weer wakker geworden, en loopt ze met hem door de kamer, starend in het rood aangelopen gezichtje en zachtjes wiegend, zodat hij maar weer in slaap zou vallen. En dat doet hij na bijna twintig minuten lopen en wiegen, ze legt hem in de wieg die in haar kamer stond en zet de speeldoos boven het bedje aan. Dan loopt ze naar de wieg er tegenover, waar Severus ligt te slapen, met een vuistje tegen zijn neusje aan. Ze glimlacht en wil hem over zijn wangetje strijken, maar bedenkt zich net op tijd dat dat hem alleen maar wakker kon maken. Zonder geluid te maken sluipt ze weer naar haar bed en gaat er weer in liggen. Hopend dat ze nog een paar uurtjes slaap kon pakken, voordat de zon op kwam.

Na een paar uur opent Lily-Anne langzaam haar ogen en merkt dat het heel stil is, ze draait haar hoofd naar de bedjes toe en glimlacht als ze Molly ziet staan met Severus in haar armen.

'Goedemorgen meisje.'

Lily-Anne komt overeind en loopt naar Molly toe, ze kijkt over haar schouder en twee grote zwarte ogen staren terug. Ze strijkt Severus over zijn wangetje en loopt dan door naar Fred, die blijkbaar op het punt stond van huilen, maar als hij zijn moeder ziet plotseling stil is. Ze tilt hem uit het bedje en legt hem in haar armen.

'Zijn ze nog vaak wakker geweest vannacht?'

Lily-Anne knikt en tikt Fred zachtjes op zijn neus, de oogjes glinsteren blij en doen Lily-Anne heel erg denken aan de glinstering in Freds ogen.

'Heb je nog wel een beetje geslapen, anders heeft die afspraak bij Regulus natuurlijk geen zin.'

Afspraak...afspraak, oh... Lily-Anne moet even nadenken voordat ze weet waar het over gaat, de afspraak die ze had gemaakt met Regulus om al haar papieren om te zetten en ook de papieren voor Fred en Severus goed in te vullen. Ze kijkt op en glimlacht naar Molly.

'Nee het gaat wel, Fred is 2 keer wakker geweest en Severus gelukkig maar 1 keer, dus het is wel goed.'

Molly knikt, ze legt Severus op de commode en verschoont hem in stilte, terwijl Lily-Anne naar het raam loopt en met Fred in haar armen naar buiten kijkt, naar het graf van zijn vader en naamgenoot, Fred.

'Kijk lieverd, daar is papa, hij is er altijd voor jullie.'

Fred lijkt het te begrijpen en gaat met zijn armpje richting het raam, als hij het glas raakt, trekt hij weer terug. Lily-Anne kijkt naar haar oudste zoon en ziet dat hij zijn mondhoeken een beetje omhoog trekt en dan met een armpje naar haar reikt.

'Ja Fred, lach maar schat, dat zou je vader ook hebben gedaan.'

Ze merkt niet dat er tranen in haar ogen staan en pas als ze zich weer naar Molly draait, wijst ze haar erop. Molly pakt Fred over en Lily-Anne wrijft snel de tranen weg, ze wilde niet huilen, dat was nergens voor nodig. Ze loopt naar de spiegel naast de wieg van Fred en kijkt erin, ze zwangerschapskilo's waren er jammergenoeg nog niet vanaf en het zag er niet echt mooi uit nu. Molly verschoont Fred, wat ze elke morgen deed als Lily-Anne 's nachts wakker was geweest, om een deel van de opvoeding op zich te nemen. Lily-Anne was de afgelopen weken nog de hele tijd thuis geweest en had niet eens de moeite genomen om zich echt aan te kleden in die weken, gezien ze elke dag samen met haar zoons een middagdutje ging doen, anders hield ze het 's nachts echt niet vol. Als Molly Lily-Anne weer aankijkt, ziet ze haar naar haar spiegelbeeld staren, ze legt Fred in zijn wieg en gaat dan bij Lily-Anne staan.