Secret life (as Severus Snape's daughter)

Hoofdstuk 99: Happy birthday Scorpius?

3 maart 2007, vroeg op de middag, Lily-Anne slaat haar mantel om haar schouders en loopt dan weer terug naar de woonkamer. Fred en Severus zitten op de bank met een boek in hun handen. Muggle sprookjes, die ze graag wilden lezen, omdat al hun klasgenootjes ze ook lazen. Neville komt net de kamer in gelopen.

'Layla ligt in bed?'

Neville knikt, hij glimlacht, maar zijn ogen lachen niet mee. Hij haatte het dat Lily-Anne tegen hem en Hannah in ging en toch naar de verjaardag van de jonge Malfoy ging. Maar ondanks dat nam hij het haar minder kwalijk dan Hannah. Hij had toegezegd op Fred en Severus te passen en 's avonds zou Layla bij Lily-Anne blijven, zodat Hannah en hij ook een dag voor zichzelf hadden. Lily-Anne glimlacht en omhelst Neville. Ze verweet het Neville dat hij Layla bij haar liet alleen om een avondje met Hannah te hebben, alsof je een kind zomaar even weg kon doen als het je uitkwam. Maar ze zei er niets van. Als ze elkaar loslaten, omhelst Lily-Anne Fred en Severus nog. Severus houdt haar heel lang vast, maar uiteindelijk laat hij haar los.

'Ik houd van jullie jongens.'

'Wij ook van jou mama.'

Lily-Anne loopt naar de deur van dr hal.

'Ik ben over een paar uur weer terug, ik blijf niet lang weg.'

Neville knikt en gaat op een houten stoel zitten die er stond, de stoel van Severus werd nog steeds ontweken door iedereen, omdat Lily-Anne furieus werd als iemand erop ging zitten. Ze sluit de deur en gaat naar buiten toe. Daar Disapperate ze, een paar seconden later staat ze op de oprijlaan voor een gigantisch huis, Malfoy Manor. Lily-Anne loopt richting de geopende poort, maar blijft even staan als er een koude wind door haar haren waait en dwars door haar kleren, waardoor ze even rilt. Ze trekt haar mantel dichter en loopt weer door. Als ze bijna bij de deur is, gaat die open en stapt Draco naar buiten.

'Draco.'

Hij kijkt op en zijn gezicht breekt open. Hij stapt het trapje af en omhelst zijn vriendin.

'Je bent er, eindelijk.'

Lily-Anne drukt Draco tegen zich aan en blijft hem vasthouden. Maar dan laten ze elkaar weer los. Samen lopen ze een stukje de oprijlaan af.

'Dus Lily, hoe gaat het nu met je?'

Lily-Anne kijkt hem met een schuin oog aan.

'Beter, ik heb Layla weer gezien. Ze is zo mooi.'

Draco glimlacht, zijn handen heeft hij achter zijn rug gevouwen.

'En verder?'

Lily-Anne lacht.

'Verder is mijn leven redelijk saai. Ik heb twee zoons, een baan, een huis, en geen vriend. Dus het gaat nu goed met me.'

Ze draait zich naar Draco toe, die doet automatisch hetzelfde.

'Mar wat doen we nu gek, weglopen van je huis, pratend over mij. Ik ben hier voor jou, ik wil eindelijk wel eens zien op wie jij zo trots bent.'

Draco begint breed te glimlachen, ze draaien zich tegelijkertijd terug naar het huis. Draco grijpt Lily-Anne's hand en samen benen ze naar het huis, hun mantels gaan in elkaar op en vormen een zwarte vlek die hen vliegend volgt. Voor de deur blijven ze even stilstaan en opent Draco de deur. Hij laat Lily-Anne voorgaan en neemt ook haar mantel aan. Dan gaat hij haar voor de woonkamer in, die volstaat met mensen. Draco loopt rechtstreeks door naar een vrouw in het midden, die een jongetje op haar arm heeft. Ze staat met haar rug naar haar man toe en ze schrikt dan ook zichtbaar op als Draco haar bij haar schouders pakt.