##Unicode##
ကြွေဖုန်းလာသည်မို့ကိုင်လိုက်တော့ တစ်ဖက်ကထွက်ပေါ်လာတဲ့အသံက ကြည်နူးစရာ..
"အန်တီ"
"ရှင် "
"ကျေနာ့်ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ"
"ဘာလို့ချစ်တာလဲစိုတော့
မင်းချစ်ေနလို့ပေါ့ တို့ကအချစ်ခံနေတာလေ။"
"အော်ဒါဆို ကျနော်မချစ်ရင်ကော။"
"မင်းသာမချစ်တော့ရင် တို့နေတတ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။"
"ဘာလို့လဲ"
"ဘယ်လိုပြောရမလဲ။
မင်းကငါ့အတွက်အရေးပါသွားတာ မရှိမဖြစ်လိုပေါ့။
ဥပမာ ကော်ဖီတစ်ခွက်လိုပေါ့။ ပုံမှန်သောက်နေကျ ကော်ဖီတစ်ခွက်ကို မသောက်ရတော့တဲ့အခါ စိတ်တွေကယောင်ချောက်ချားဖြစ်လာသလိုပေါ့။"
"အန်တီက ကဗျာဆန်လိုက်တာဗျာ။"
"အချစ်က သင်ပေးတာဘဲလေ။"
"ဟားဟ။ ဟုတ်ပါပြီဗျာ။ အန်တီမနက်ကျရင် ဘာစားမလဲ ကျနော်ဘာ လာပို့ပေးရမလဲ။"
"ရပါတယ်။တို့ရှိတာဘဲစားပါ့မယ်။"
"ကျနော်က ပို့ပေးချင်လို့ကို။ ခေါပုတ် စားမလားအန်တီ ကျနော်ဝယ်ခဲ့ပေးမယ်။ "
"ရပြီလား ခေါပုတ်က ။"
"ရပြီလေ အန်တီ စားမယ်မဟုတ်လား။"
"တို့က အစီးတွေနဲ့ ဓာတ်မတည့်ဘူး ဒါကြောင့်
ကောက်ညင်းတွေစားလို့မရဘူး။ မင်းတို့ ကင်း ဆန် တောင်စားလို့မရဘူး။ ကင်း ဆန်ကကောက်ညင်းလိုဘဲ အရမ်း စီးတော့ အဲ့ဒါစားပြီးရင်တနေကုန် ဘာမှစားမရတော့ဘူး။နေလို့လဲမကောင်းတော့ဘူး ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး။အဲ့ဒါကြောင့် ဆန်တောင် တို့ အိမ်ကမှာရတာ။"
"ဟုတ်လား ကျနော်ကတော့ fav ဘဲ ဒီရာသီမှာစို
ဆောင်းနှင်းအေးအေးလေးနဲ့ ခေါပုတ်ပူပူလေးကအရမ်းကိုလိုက်ဖက်တာ အန်တီစားမရတာတော့စိတ်မကောင်းစရာဘဲ။"
*ငယ်လဲခေါပုတ်အရမ်းကြိုက်တာ ငယ့်ကိုတောင်သတိရမိတယ်ကွယ်။
အတိတ်ဆီသို့...။
"ဆရာမ "
"ရှင် "
YOU ARE READING
ဆရာမကြွေ(သို့)အန်တီကျောင်းအုပ်
Short Storyအချစ်ဦးကသမီးငယ်ဖြစ်ပြီး အချစ်ဆုံးကတော့မောင်ပေါ့။ မောင်ဆိုတာကလဲ သမီးငယ်ဘဲလေ..။
