##Unicode##
"ယုယ "
"အော်ဆု "
"နင်သက်သာရဲ့လား။"
"အင်းသက်သာပါတယ်။"
"ငါ့မှာလေ သတင်းကြားကြားချင်းစိတ်ကိုပူသွားတာဘဲ။"
"ငါဘာမှမဖြစ်ပါဘူးဟ။ဒါပေမယ့်ဒေါ်ဒေါ်ကတော့။"
"ငါလဲစိတ်မကောင်းပါဘူး။ဒါမယ့် အဆိုးထဲကအကောင်းလို့ဘဲပြောရမလား။အနည်းဆုံးတော့ နင်အသက်ရှင်နေတာဘဲ။"
"ငါ့အတွက်နဲ့ဒေါ်ဒေါ်က အသက်စတေးခဲ့တယ်။ငါဒေါ်ဒေါ့်ကျေးဇူးတွေဘယ်လိုပြန်ဆပ်ရမလဲကိုမသိတော့ပါဘူး။"
"နင့်အန်တီကော မလာဘူးလား။"
"ဟင့်အင်း။"
"သူသိကောသိရဲ့လား။
သူသိရင်တော့လာမှာပါ။ "
"မသိဘူးဆုရယ်။ငါဘာဆက်လုပ်ရမလဲ။ ဒေါ်ဒေါ်က ငါအန်တီနဲ့ပေါင်းဖို့သူ့အသက်ကိုစတေးပေးခဲ့တယ်။
ဒါမယ့် ငါကဒေါ်ဒေါ့်ကိုပြန်အားနာနေရတယ်။အန်တီကိုချစ်ပေမယ့် ငါမရွေးချယ်နိုင်တော့ဘူး။
ေဒါ်ဒေါ်ကိုအားနာတယ်။"
"အဲ့လိုတော့မလုပ်နဲ့လေယုယရယ် ဒါကအားနာသင့်တယ်ဆိုပေမယ့်။ အားမနာသင့်ဘူး။"
"ဟာနင့်စကားကြီးကလဲဘယ်လိုကြီးလဲ"
"ငါပြောမယ်။ နင့်အန်တီကို နင်ချစ်တယ်မလား။"
"ချစ်တာပေါ့။"
"ဒါဆိုရင် နင်ဘယ်သူ့အတွက်မှမတွေးနဲ့တော့ နင့်အန်တီကိုဘဲနင်ရွေးချယ် ။နင့်အန်တီကိုဘဲ နင်အကောင်းဆုံးချစ်ပေး။ ဒေါ်ဇင်ဦးကိုတော့ နောင်ဘဝမှဘဲ နင်ကြိုက်သလိုရှင်းတော့ဟာ။ ဒီဘဝမှာတော့ ဒေါ်ကြွေဆင်းခအတွက်ဘဲနင်တွေး။"
"အဲ့လိုကျတော့.."
"ယုယပိုက်ထွေး။"
"ဟင်"
"နင်ဒီဘဝေရာက်လာတာ ဒေါ်ကြွေဆင်းခကြောင့်နော်။"
"ဟမ်!!။"
"ဟိုငါပြောချင်တာကဟာ နင်နဲ့ ဒေါ်ကြွေဆင်းခက
အရင်ဘဝမှာမပေါင်းခဲ့ရလို့ ဒီဘဝမှာပြန်ဆုံတာ။အဲ့တော့ဒီဘဝမှာတော့ နင်တို့သေချာပေါက်ပေါင်းဖက်ရလိမ့်မယ်။ဘယ်လိုအကြောင်းဘဲရှိရှိ ပေါ့။ ငါစကားပြောလောသွားလို့ဆောတိ။"
YOU ARE READING
ဆရာမကြွေ(သို့)အန်တီကျောင်းအုပ်
Short Storyအချစ်ဦးကသမီးငယ်ဖြစ်ပြီး အချစ်ဆုံးကတော့မောင်ပေါ့။ မောင်ဆိုတာကလဲ သမီးငယ်ဘဲလေ..။
