Part-33

1.3K 45 21
                                    

အပိုင်း-၃၃

After 7 years later
၇ နှစ်ကြာပီးနောက်

ကနေဒါနိုင်ငံက တိုက်ခန်းတခုထဲဝယ်

"နိုးနိုးရေ ဒီနေ့သမီးမွေးနေ့မို့ သူငယ်ချင်းတွေပါစားဖို့ မေမေ မုန့်တွေထည့်ပေးထားတယ်နော် မွေးနေ့
လက်ဆောင်ဘာယူမှာလဲမေမေ့ကိုပြောအံုးလေ"

"သမီးတောင်းတာမေမေ တရယ်ပေးမှာနော်"

"အင်းပေါ့"

"ညကျရင်ကြောမယ်နော်  ထုကျောင်းသွားအံုးမယ် ဘွားမေတာတာ့"

ဆိုကာသမီးကိုကျောင်းပို့ပီး ကိုကိုးအလုပ်ကိုဝင်လာလိုက်သည်။ကိုကိုး ဒီကိုရောက်စက တော်တော်လေး
စိတ်ဆင်းရဲရသည်။ကိုယ်ဝန်ဆိပ်တက်ကာ အစာမစားနိုင်တာရော ဦးကိုလွမ်းတာရောနှင့်ခနခနဆေးရုံ
တက်ရသည်။ သမီးလေးဟာ ဦးသမီးဆိုတာကို ကိုကိုးနဲ့သပြေသာသိသည်။ဖေဖေ ကိုကြီး ထူထူးနဲ့မင်မင်တို့
အုပ်စုကိုတော့ တခြားသူနဲ့ရတာလို့ပြောထားသည်။ကိုယ်ဝန်၅လလောက်မှာ သမီးပံု အက်ထရာဆောင်းလေးရချိန်ကစပီး ဦးအစားသမီးကိုသာချစ်တော့
မယ်လို့စိတ်ပြောင်းလိုက်သည်။ကြီးမေကြီးကလဲခလေးအတွက်ကောင်းအောင်ဘုရားရှိခိုးတရားထိုင်တာ
သင်ပေးသလို ခလေးအတွက်ကိုကိုးလို မျက်နှာမ
ငယ်ရအောင်ကျောင်းပီး
အောင်တက်စေချင်တယ်ဆိုလို့ ခလေးတဖက်နဲ့
ကျောင်းတက်ခဲ့သည်။ခလေးတဖက်နဲ့ကြီးမေအနားရှိလို့တာပင်ပန်းပေမဲ့ရပ်တည်နိုင်တာဖြစ်သည်။အားလံုးနဲ့အဆက်သွယ်ဖြတ်ထားပေမဲ့ သပြေနဲ့က
အဆက်သွယ်မပြတ်ခဲ့ပါ။မင်မင်တို့အုပ်စုနဲ့ကိုကြီးတို့ကိုတော့ ကိုယ်ဝန်၆လမှာပြန်ဆက်သွယ်ကာ ဦးကိုမပြောဖိူ့တားရသလို ဦးနဲ့ပက်သက်တဲ့ကောင်းတာဆိုးတာဘာမှမပြောဖို့တားထားရသည်။သမီးလေဟာအဖေမရှိတာကလွဲရင် ကိုကိုးနဲ့ပက်သက်သူအားလံုးရဲ့
အချစ်ကိုရထားသူလေးဖြစ်သည်။ကျောင်းနာမည်
ထွဋ်သက်လျာမင်းလို့ပေးထားပေမဲ့ နှင်းတွေတအားကျ ချိန်မွေးလို့ ကြီးမေက စနိုးလို့ခေါ်ရာကနေ အိမ်နာမည်နိုနိုးဖြစ်သွားရသည်။တွေးနေရင်းဆေးရုံ
ရောက်လာတာမို့ အတွေးဖြတ်ကာ ဝင်လာတော့
ဒေါက်တာ မင်းကောင်းမြတ်က

အချစ်ရဲ့စေစားရာWhere stories live. Discover now