Part-44

1.6K 46 5
                                    

အပိုင်း-၄၄

ကိုကိုးကို ကိုရန်ကြီးကလာထူပေးကာ ထို အလောင်းနားသွားတော့ ဆေးရုံကလူက

"အလောင်းကခင်ဗျားတို့လူဟုတ်မဟုတ်စစ်ပေးပါ"

ဆိုတော့ ကိုရန်ကြီးက

"ကိုကိုး ကြည့်မလား"

"ဟုတ် ဟင့်ဟင့် ခန ခနလေးပါ ဟင့်ဟင့် ကိုကိုး
စိတ်အဆင်သင့်မဖြစ်သေးလို့ပါ"

ဆိုကာငိုရင်းစိတ်ထဲကနေ

"ဦး မီးကချစ်တယ်လို့မပြောရသေးဘူးလေ မီးက
ပြန်လကိခံမယ်ဆိုမှ ဦးက ထွက်သွားတော့ မီးနဲ့နိုနိုးလေးဘယ်လိုလုပ်မလဲ"

"ကဲမြန်မြန်အတည်ပြုပေး အလောင်းကိုရေခဲတိုက်
သယ်ရမှာမို့"

ဆိုတာမို့ ကိုရန်ကြီးက ပိတ်စကိုဖယ်လိုက်ချိန် ကိုကိုး မကြည့်ရဲ့လို့မျက်လံုးပိတ်လိုက်တော့

"ခလေး "

ဟင်ဦးရဲ့အသံဆိုပီး နောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့
ကိုကိုးကို ရပ်ကြည့်နေတဲ့ဦး ပီးတော့ ကိုရန်ကြီးအသံ

"ဟာ ကိုကိုးနင်ပျော်တော့ငထွဋ်မဟုတ်ဖူး"

ဆိုတဲ့အသံကြားတာနဲ့ ကိုကိုး ဦးဆီပြေးကာ ရင်ခွင်ထဲဝင်ကာဖက်ထားလိုက်သည်။

"ဟာ ငထွဋ်ရာnurseက rangeover အနက်ရောင်ကားကလူနာဆိုလို ကိုကိုးကငို ငါရင်ထဲတောင်မကောင်းဘူး"

"အေး စတိုက်တာလဲ ငါ့ကားနဲ့အမျိုးစားကော
အရောင်ပါတူတာ ဟိုဘက်ကားကဘရိတ်ပေါက်
တယ်ပြောတယ် ဆင့်တိုက်တာ ငါကနောက်ဆံုးမို့
သက်သာတာ"

"ဟာခလေး ဘာလို့တအားငိုနေတာလဲ ကိုယ်ဘာမှ
မဖြစ်ပါဘူးကွာ "

ဆို ဦးကချော့လေ ကိုကိုးကဝမ်းနဲလေဖြစ်ကာ  ဦးကိုအတင်းဖက်ထားတော့ ဆရာဝန်ရောက်လာကာ

"လူနာ လက်ကို ပတ်တီးစည်းပီး ကြိုးသိုင်းပီး
လည်ပင်းမှာချိတ်ပေးမယ်နော် လူနာရှင် ခနလွတ်ပါအံုး"

ဆိုမှ ကိုကိုးရှက်ကာလွတ်ပေးလိုက်သည်။အားလုံးပီးသွားတော့ ကိုရန်ကြီးကကားငှါးပြန်ကာ ကိုကိုးကားကို ကိုမောင်ဇော်မောင်းကာအိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။အိမ်
ရောက်တော့ ကြီးမေတို့ကပါစိတ်ပူပီးမေးမြန်းကာပြန်သွားတော့ မှ ကိုကိုး ဒဏ်ရာတွေနဲ့ ဦးကိုဖက်ကာငိုတော့

အချစ်ရဲ့စေစားရာWhere stories live. Discover now