Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Fourty-seven

NAPAIGIK ako sa sakit matapos kong gumalaw ng maalimpungatan ako. Pagmulat pa lang ng mata ko ay bumungad na kaagad sa akin ang puting kisame at ang amoy ng mga gamot.

Napangiwi ang labi ko dahil doon.

Panigurado akasi kong nasa ospital ako ngayon. Ganon ba kalala ang naging tama ko at hindi na kinaya ng clinic sa school ang paggamot sa akin kaya ako narito ngayon sa ospital?

"Thank god! Mabuti naman at nagising ka na."

Napabalikwas ako ng tingin sa pinanggalingan ng boses na iyon na animo'y nabunutan ng tinik matapos makita na gising na ako.

Who I saw there really shoked me.

"H-hiro..." I called out his name na ikinasilay naman ng Masaya at magandang ngiti sa mga labi niya.

"Hi, nandito nanaman ako. Kakarating ko lang galing school pero dumiretsyo kaagad ako dito kasi gusto kong makita kung ayos ka na ba." sambit niya bago maglakad papalapit sa akin na ikina-kunot naman ng noo ko.

"Ilang oras akong tulog?" takang tanong ko na ikinabuntong-hininga naman niya.

"Isang araw." maingat na sagot niya na ikinalaki ng mata ko.

"I-isang araw?..." hindi makapaniwalang pagtatanong ko ulit na kinumpirma niya naman sa pamamagitan ng pagtango.

"You have two broken ribs that's why the doctor inject you with some anesthesia para hindi mo maramdaman yung sakit. Mayroon ding pangpatulog ang gamot na iyon kaya ngayon ka lang nagising." makabuluhang paliwanag nito na marahan kong ikinatango.

"Hindi pa nga magaling ang sugat mo sa braso pero may dumagdag nanamang sugat ngayon. Why are you always getting involved with trouble?" napapabuntong-hiningang tanong nito na ikinayuko ko lang.

Hindi ko alam kung paano sasagutin ang tanong niya.

"I-ikaw ba ang nag-dala sa akin dito?" tanong ko sa kaniya upang ibahin ang topic na ikina-iling naman ng ulo niya bago kumuha ng orange sa lamesa katabi ng hospital bed kung saan ako nakahiga.

"No, kasama lang ako nila Mrs. Mary noong dinala ka rito." ngiti niya bago simulang balatan ang orange na hawak-hawak.

"H-hindi ka na dapat sumama. May klase pa kayo noon, 'di ba?" nagdadalawang-isip na sambit ko na tinawanan niya naman ng mahina.

Napatingin tuloy ako sa kaniya at naabutan siyang nakatingin sa akin.

"I have no choice. Ayaw mong bitawan ang kamay ko non, e. Kaya pinasama na lang ako nila Mrs. Mary." may mabait na ngiti sa labing aniya na kaagad namang ikina-pula ng muka ko dahil sa hiya.

"S-sorry!" igik ko bago takpan ang muka gamit ang dalawang kamay ko pero napatigil din kaagad dahil pumrotesta ang katawan ko sa ginawa kong pag-galaw.

"Aray, Aray, Aray!" sunod-sunod na pag-dating ko bago ibalik sa dati ang kamay matapos biglang kumirot ang buong katawan ko.

Kung hindi pa dahil sa pagkirot na iyon Hindi ko mapapansin ang mga pasa sa braso ko at ang pagsirit ng kirot sa gilid ng labi ko.

May nalasahan pa nga akong lasang metal roon, e. Senyales na dumugo iyon dahil sa biglang pagbuka ng bibig ko. Ang hula ko ay may sugat din ako sa gilid ng labi dahil siguro sa pagsampal sa akin ni Julia.

Mayroom ding gasa ang leeg ko at naka-dextrose ang kamay.

"Huwag kang masiyadong gumalaw. Hindi pa magaling ang mga pasa mo at bugbog sarado pa ang katawan mo. Bilin iyon ng doktor." malumanay na aniya habang inalalayan akong umupo ng maayos.

Kinuha niya ang unang s agilid ko at inilagay iyon sa aking likuran bilang suplrta upang hindi ako bumalik sa pagkakahiga.

I stay silent while he's doing that. Hindi ko alam kung anong ginawa ko sa kaniya para umakto siya ng ganito. Para tratuhin niya ako ng may purong kabaitan at pag-aalala.