Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Fourty-two

Two days later....

"Good morning, Ami!"

HALOS mapunit ang labi ko sa sobrang pagngiti ng marinig ang pagbati sa akin ni Seven at ng makita ko siya sa tapat ng gate ng bahay namin habang matiyagang naghihintay sa paglabas ko.

We're finally back to normal again. Kaya naman sobrang saya ko ngayon. Hindi lang dahil nagkabati na kami ni Seven at bumalik na kami sa dati, kung hindi dahil na rin ngayon na ang araw ng Foundation day sa school namin.

Sigurado akong maraming booth ang bawat grades and section na talaga namang nakakagalak puntahan o silipin.

"Good morning din, Sev." nakangiti at masiglang bati ko naman sa kaniya pabalik matapos mag-jog mapunta sa kaniya pagkatapos kong i-locked ang gate namin.

"Bakit ang dami mo namang dala?" takang tanong niya ng malapad ang tingin sa malaking duffle bag na dala ko.

"Ah, ito ba?" ani ko sabay taas ng duffle bag na dala ko bago siya ngitian ng malawak.

"Nandito kasi ang mga costume namin na magiging uniform namin sa Maid Caffé booth na gagawin namin mamaya." nakangiting sagot ko na ikina-kurap-kurap niya naman at halata ang pagtataka sa muka.

"Bakit ikaw ang may dala? Akin na nga." takang tanong niya sabay kuha ng duffybag sa kamay ko ng marahan upang siya na ang magbitbit niyon na siyang ikinangiti ko lang naman.

"Ako ng magdadala nito hanggang sa school. " aniya pa na ikinatango ko naman bago kami nagsimulang maglakad.

"I made it kaya nasa akin iyan." nakangiting ani ko bago sumulyap saglit sa duffle bag na hawak niya na ikinatingin niya rin naman doon.

Yes, I'm the one who made those maid outfit and butler outfit. Pangarap ko kasi talagang maging Fashion designer, e. Nagkataon naman na may talent din ako sa pagtatahi at malawak ang imahinasiyong ko kaya nakakagawa ako ng mga unique designs. Siguro soon. Kapag successful na ako sa buhay at nakabawi kay mama sa lahat ng sakripisyo niya sa akin. I will open up a clothing line.

"Wow! You're finally using that talent of yours ha? Ang galing naman ng Ami ko. Nakakaproud." manghang usal niya sabay akbay sa akin na ikina-pula naman ng muka ko.

"Dapat lang na proud ka. Ako na to, e. Si Amethyst Verone na to." taas ang noong ani ko na ikinatawa naman niya. Natawa rin tuloy ako.

"Speaking of talent, sev. Anong oras ba ang play niyo mamaya?" tanong ko matapos humupa ng tawa naming dalawa.

He looks at me and then smiled.

"3:00 pm. Pero mag-i-start siguro iyon ng mga 3:20 dahil hihintayin pa yung mga stockholders ng school." pahayag niya na ikina-tango-tango ko naman.

Makakanood pala ako, e. Hanggang 12:00 to 2:00 pm lang kasi ang shift ko sa booth namin. Pagkatapos noon ay libre na akong maggala hanggat gusto ko.

"Galingan mo, ha? Manonood ako." nakangiting ani ko na ikinangiti niya rin naman.

"Dapat lang na manood ka. Ako ang bida sa paly, e. Tsaka," ngingisi-ngising aniya bago ako taasan ng isang kilay. "Who do you think am I? Seven Icarus Villaroman to, uy. I'm born to impressed and enchant everyone." mayabang na aniya na ikinatawa ko naman.

"Ang hangin mo. " I snorted before gesturing him to walked faster.

"Bilisan na nga natin dahil malalate na tayo. Tutulong pa naman akong mag-set ng booth namin." turan ko na ikinatango niya naman.

"We better hurry up, then." aniya na ikinatango ko naman.

We both walked to school with a smile after that. Ang Gaan ng kalokban ko non dahil finally, ayos na ang lahat at normal na ulit kami ni Sev. No awkward moment at wala ng iwasan.