Secretly In Love With My Bestfriend | ✓ [COMPLETED]

Chapter Fourty-Four

"Grabe ka talaga, Hiro. Pwede ka ng mag-asawa niyan, e. Bilib na talaga ako sa'yo, pre." natatawang pah-complimeng ni Jerome kay Hiro matapos naming kumain ng tanghalian.

Naka-upo na rin si Hiro sa tabi ni Hiro na kakarating-dating lang gaing sa kusina nila. Si Tyler naman ay busy sa pagseserve ng orders ng ibang mga costumers nila.

Naka-upo sa table namin si Hiro dahil brake time niya ngayon. May isang kakalse siya na pumalit sa kaniya saglit pero mamaya raw ay aalis na rin ito dahil ang nakatoka talaga sa kusina nila ay si Hiro talaga dahil siya lang naman daw ang may talent sa pagluluto sa kanila.

"Don't compliment me too much. Baka lumaki ang ulo ko niyan." natatawang sagot naman ni Hiro na ikinatawa naming lahat.

He also has his funny side on him. Nakaka-entertain ang side niya na iyon sa totoo lang. Proweba non ang mga tao sa paligid niya na nakikitawa sa biryani nila kahit na hindi sila gaanong ka-close.

" Ikaw ma super humble, lalaki ang ulo. Iyan naman ang hindi mangyayari pare." iling naman ni Jerome na tinawanan lang naman ni Hiro.

"Anong meron ngayon sa mga silent kid? Naglalabasan ang talent niyo ngayong foundation say, ah?" Puno ng kuryosidad na tanong bigla ni Angel na ikina-agaw naman ng atensiyon naming lahat.

"Oo nga. Si Amethyst man, ngayon lang namin nalaman na magaling palang manahi at ang-design ng mga tela. " sang-ayon naman ni Lyndsey.

"Yeah, her work is like a work of a professional designer. Kung nakita mo lang ang booth namin aakalain mong isang mini restaurant iyon na lang event ang theme." singit naman ni Wendy na ikinatingin nilang lahat sa akin.

Pinamulahan ako ng muka dahil sa tingin nilang lahat sa akin. I was like a deer caught in red lights. Hindi ako sanay sa atensiyon na ibinibigay nila sa akin ngayon.

Hindi ko alam kung saan ibabaling ang mata ko pupang Hindi masalubong ang mga tingin nila pero napalaki na lang bahagya ang mata ko ng biglang magtama ang mmpaningin naming dalawa ni Hiro.

He stares at me in amazement bago niya ako nginitian. Mag-i-iwas na sana ako ng tingin ngunit naunahan naman niya ako at may palakaibigang ngiti na binalingan si Angel.

"Really? Si Amethyst ang may gawa non? Kaya pala kayo ang usapan ng mga estudyante, e." manghang usal ni Hiro na ikinababa ng tingin ko sa aking hita.

Badump! Badump!

Napahawak ako s asking dibdib ng bigla nalang tumibok ng marahan siyon at huminto rin naman kaagad.

What was that?

"Yeah! She's really cool right?" sang-ayon naman ni Jace na walang pag-aalinlangan namang tinanguan ni Hiro bago ako sulyapan saglit at pagkatapos ay ibinalik na ulit ang atensiyon sa kausap.

"I should visit your booth later then. Pambawi na rin sa pagkain niyo sa booth namin." nakangiting pahayag ni Hiro na ikinaningning naman ng mata nila Angel at Lyndsey.

"You should. We have so many good food in our menu too. Sweet tooth ka ba?" tanong ni Lyndsey na halata ang pagka-ecvite sa tono.

Her cheek is slightly pink na ikina-kurap-kurap ko sa kaniya. Noong mabaling ang tingin ko kay Hiro, he still has this friendly smile on him.

Is it as if he was clueless that the girl he's talking to have a crush on him.

Eh? Paki-alam ko naman sa love life nila? Love life ko nga complications nakiki-alam pa ako sa love life ng iba?

"Sakto lang. Kinakain ko naman kahit ano as long as it's tasty. Hindi naman ako pohikan sa pagkain." mahinahong sagot nito na ikipinalakpak naman ni Lyndsey habang malawak ang ngiti nito sa labi.

"That's grate! You should visit now then. Ako pa ang mag-se-serve say-

"Uy!"

Bahagya akong napa-igtad matapos akong sikuin ng palihim ni Wendy kaya naman napatingin ako sa kaniya.

"A-ano?" takang tanong ko habang kunot noong bumaling sa kaniya.

"Kung makatingin ka sa kanila akala mo ka nagseselos na girlfriend, e." nakangising usal nito habang tumataas baba ng kilay na ikina-pula ng pisnge ko sa kahihiyan.

Kanina pa ba ako nakatitig sa kanila? Am I staringa t them weirdly?

"B-baliw! Ang cute lang kasi nilang tingnan." dipensa ko na ikina i-dont-beleive-you look naman niya na siyang ikina-ngiwi ko naman.

"Sabi mo, e." kibit balikat niya bago mapahagikgik na ikapula naman ng pisnge ko sa kahihiyan.

Napatampal tuloy ako sa noo ko dahil don. Itong si Wendy, akal montalaga tatahi-tahimjk lang, e. Pero may pagka mischievous din ang isang ito, e.

"Btw, manonood ka rin ba ng play mamaya?" biglang tanong ko sa kaniya ng naalala ko ang play na hahanapin mamaya.

"Hindi ko pa alam, e. Baka ma-bored lang ako roon." kibit balikat niya na ikina-buntong hininga ko naman.

"Wala ka naman yatang gagawin mamaya, e. Samahan mo na lang akong manood." anyaya ko sa kaniya na ikina-kurap-kurap niya bago napatango na siya namang ikinalaki ng mata ko.

Akala ko kasi ay tatanggi siya dahil mukang Hindi naman siya interesado sa play, e.

"Thank you, Wendy!"masayang ani ko na ikinangiti naman niya.

"Pero teka, alam mo na ba kung ano ang them ng play?" kunot noong tanong nito sa akin na ikina-iling ko naman.

"Hindi. Nakalimutan kong itanong kay Seven, e." ani ko at saka napanguso matapos maproseso ang tanong niya.

Nakalimutan kong itanong kay Seven Ang theme ng play nila. Nawala kasi sa isip ko dahil sa sobrang saya ko kaninang umaga, e.

"Sleeping beauty." sambit niya na ikina-kunot noo ko.

???

"Ha?" takang ani ko saka ipinilig ang ulo sa kanan habang nagtatakang nakatingin sa kaniya.

Napangiti siya at inilingan ako ng ulo.

"Iyon ang theme ng play. Sleeping beauty. Yung natusok ng karayom yung prinsesa tas makatulog ng mahimbing." sagot naman niya na ikina-tango-tango naman ng ulo ko.

Pero namutla ako ng marealize ang theme ng play nila.

"T-then the prince charming will come and the princess will be awaken with a true loves k-kiss? T-tama ba?" kinakabahan at namumutlang tanong ko na ikinatango niya.

"Yes, tama ka. Ganon nga iyon." pagkumpirma niya na ikinabagsak ng balikat ko.

T-then, may posibilidad na mag-kiss si Sevem at Nadia dahil sila ang bida sa p-play na iyon? H-hindi naman siguro kasama sa script iyon dahil estudyante pa rin kami, right?

Pinagpawisana ko bigla ng malamig dahil sa naisip.

K-kaya ko bang panoorin iyon kapag nagkataon?

"We can't watch if you don't want too. Maglibit na lang tayo sa ibang booth kung gusto mo. Sasamahan kita." suhestiyon niya na ikinatahimik ko saglit.

Pero nasabi ko na kasi kay Seven na manonood ako. Kaka-ayos lang namin at ayoko namang magtampo siya sa akin.

"Tutuloy pa rin ako." biglang sambit ko bago siya determindong tingnan. "I-i need to support them." dagdag ko pa na ikinabuntong hininga naman niya.

"Ikaw ang bahala." aniya na ikinatango ko naman.

Namayani sa amin ang katahimikan pagkatapos niyon.

Hindi ko naman maiwasang mangamba sa kalalabasan ng play at sa kung anong mararamdaman ko mamaya.

I'm having a feelings about this. At sa tuwing nangyayari iyon hindi ko nagugustuhan ang kinakalabasan.

I just hope nothing goes wrong from here onwards.

Please, let this be a happy day for me...

Just this once...

_
Moonillegirl🌷