Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

38

Sophie

Ik sta voor Carmen haar deur. Ik toeter een paar keer zodat ze hoort dat ik er ben. Na een halve minuut komt ze naar buiten rennen met haar spullen. "Hey meid.” ze stapt in. “Hoihoi.” ik rij haar straat uit. Onderweg zijn we een beetje mee aan het zingen met de muziek. Het is gelukkig niet lang rijden van Carmen naar mij. “Mat belt je.” Carmen geeft mijn telefoon aan. Ik neem mijn telefoon op en zet hem op luidspreker “Mat?” “Hee lieverd, heb jij toevallig mijn airpods?” vraagt hij. Ik sta voor een stoplicht dus heb even tijd om te kijken. Ik kijk snel in mijn jaszakken en zie inderdaad dat ik Matthy zijn airpods heb in plaats van de mijne. “Ja sorry, is het goed als ik ze morgen mee neem?” “Isgoed.” 

ik leg zijn airpods weer in mijn jaszak “Oke is goed, zie ik je morgen.” Ik rij weg bij het stoplicht. “Tot morgen, loveyou." hij hangt op. Carmen slaat een paar keer op mijn arm om mijn aandacht te krijgen. Ik kijk naar haar en ze wijst naar het logo van de Mac. Ik lach en neem de afslag naar de Mcdrive.

Ik maak mijn deur open en loop naar binnen. Carmen loopt achter mij aan en gooit de deur dicht. Ik zet ons eten op de tafel en trap mijn schoenen uit. Ik gooi mijn jas over een stoel heen en pak 2 borden. Carmen verdeelt ons eten. “Meid vertel het allemaal.” ik ga zitten aan de tafel. “Het was echt heel gezellig.” Ze neemt een hap van haar kipnugget. “Hebben jullie?” ik neem een slok van mijn drinken. Ze kijkt even weg en schiet daarna in lachen uit. “Nee, ik ben niet naar zijn huis geweest, dat ging me iets te snel maar wie weet zaterdag.” ze haalt haar schouders op. “Wie weet.” zeg ik terug.

We liggen in bed een beetje ons eigen ding te doen. Carmen is een serie aan het kijken op haar telefoon en ik ben een boek aan het lezen. Ik heb net nog 10 minuten naar mijn airpods gezocht, maar toen bedacht ik me dat ik die bij Matthy had laten liggen. Matthy had me al geappt om te vragen of hij mijne even mocht gebruiken. Dus ik vind dat ik zijne ook wel mag gebruiken. Ik maak het doosje open en probeer ze te verbinden aan mijn telefoon. Ik zet mijn muziek aan en ga verder lezen.

Het is inmiddels al 12 uur. Carmen slaapt volgens mij al. Ik begin ook aardig moe te worden dus besluit maar te gaan slapen. Ik loop naar de badkamer en poets mijn tanden. Ik zet mijn wekker voor morgen en trek mijn pyjama aan. Ik ga voorzichtig in bed liggen en probeer te slapen. Het is nog geen 5 minuten laten voordat ik de eerste arm van Carmen alweer in mijn gezicht krijg. dit is echt iets standaards van haar. Ze beweegt altijd zoveel in haar slaap dat het eigenlijk onmogelijk is om naast haar te liggen.