Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

14

Sophie

Ik schrik wakker door Milo die op het raam tikt. Ik ga rechtop zitten en zie iedereen buiten staan bij het tankstation. Ik stap ook uit. “Kijk eens wie er leeft.” Milo geeft mij een boks. “Zolang heb ik niet geslapen toch?” Ik kijk Matthy vragend aan. “3 uur zelfs.” lacht hij naar me. “Jeetje.” ik doe mijn haar even opnieuw in een knot en loop dan met de rest mee het tankstation in. Ik haal even een koffie en een broodje voor mij en Matthy en ga daarna aan een tafel zitten waar ik een paar van onze spullen zie liggen. Matthy en Robbie komen aangelopen die hadden even getankt. Matthy wilt koffie voor zichzelf halen. “Mat hier.” ik wijs naar de koffie en broodjes die ik al voor ons had gehaald. Hij komt lachend aangelopen. “dankjewel lieverd.”Hij komt achter mij staan en geeft een kusje op mijn wang. 

De rest zit nu ook allemaal aan de tafel, ik wil een hap van mijn broodje nemen totdat ik een camera in mijn gezicht krijg. “En kijk is wie er ook mee is.” Koen zit met de camera nog net niet in mijn gezicht. “Hoi.” ik zwaai snel naar de camera en eet daarna verder. Koen gaat iedereen even langs om hoi te zeggen voor de video die de jongens opnemen van deze reis. 

Als iedereen klaar is met eten gaan we weer terug naar de auto. Ik ga nog even met Leyla naar de wc. “En zin in?” ik droog mijn handen af. "Mwah, een beetje.” zegt ze met een chagrijnige toon. "Hoezo dan?” "Ja weet niet, gewoon niet heel veel zin.” Ik haal mijn schouders naar haar op en loop dan terug naar de auto's. Matthy zit al in zijn auto en is nog even aan het praten met Carmen. “Leyla is niet zo enthousiast over deze reis.” Ik doe mijn gordel om. “Wat hoezo?” Carmen haar blik gaat van blij naar teleurgesteld. “ik heb geen idee ze zei dr niet veel over.” Ik pak Matthy zijn drinken uit zijn handen en neem er even een slokje van. Matthy kijkt me verbaasd aan. Ik geef hem een onschuldig lachje en hij geeft me een kusje. “Nou ja vaag we gaan het allemaal wel zien zal jullie er niet te druk over maken.” Matthy pakt zijn drinken terug en doet ook zijn gordel om. 

Na nog een klein uurtje gereden te hebben zijn we er eindelijk. Matthy parkeert zijn auto en we stappen uit. “Gaat er iemand mee inchecken?” Raoul kijkt vragend rond. “Ik ga wel.” Robbie trekt zijn jas aan en loopt mee met Raoul. Milo en Carmen komen de kant van mij en Matthy opgelopen. “Weet iemand al de kamerindeling want ik heb echt geen behoefte om met Leyla in een kamer te gaan liggen.” Carmen slaat een diepe zucht uit. "Nee, we hebben nog geen kamerindeling, we moeten zo even kijken als we in het huisje zijn, waarom wil je eigenlijk niet met Ley liggen?” Ik kijk Carmen vragend aan. “Ze is nog chagrijniger dan vanochtend, het is echt niet normaal.” Milo knikt mee met Carmen.

Robbie en Raoul komen terug met de sleutel van het huisje. We rijden erheen, het is niet ver 2 minuten ongeveer. We zitten nog redelijk dichtbij de ingang van het vakantiepark. “Kan iemand mij helpen?” Koen probeert een koffer uit de bus te tillen. “Kom eraan.” Ik loop naar Koen toe om hem te helpen ik kijk even de auto in en zie dat Leyla daar nog steeds in zit ik tik even op het raampje. “Wat is er?” ze doet de deur open. “Niks even kijken hoe het hier ging kom je helpen met uitladen?” “Prima.” ze zucht en stapt de auto uit.  

Eenmaal in het huisje loop ik naar boven om een kamer te claimen. Ik kies de leukste uit aangezien de rest nog geen kamer gekozen heeft. Ik gooi mijn koffer op het bed en wil mijn spullen gaan uitpakken als Matthy binnen komt lopen. “Jij hebt vast nog geen kamergenoot?” “Nee hoor.” Ik pak zijn koffer van hem aan en leg die ook op het bed. Ik ben net klaar met alle kleding in de kast te leggen. Ik hoef alleen nog onze bad tassen in de badkamer te zetten en dan zijn de koffers helemaal uitgepakt. Ik loop naar de badkamer en begin met mijn bad tas uit te pakken. Matthy komt naast me staan en pakt de zijne uit. Ik draai me om en leun even tegen de rand van de wasbak aan om te kijken hoe Matthy aan het uitpakken is. “Wat?” lacht hij. “Niks hoor.” Ik kijk hem even aan en schenk hem daarna een lach. Hij plaats zijn hand op mijn heup en trekt me iets dichter naar hem toe. Hij kijkt mij heel even aan en plaatst daarna zijn lippen op de mijne. Het is een simpele kus, niets meer maar toch voel ik de vlinders in mijn buik een feestje vieren. 

“Dus wat is de planning voor vanmiddag?” Raoul neemt een slok van zijn koffie. We zitten even met z'n allen aan de tafel wat te drinken. We hebben net met zijn allen boodschappen gedaan voor de aankomende dagen hier. “We kunnen gaan Skieen?” Leyla kijkt iedereen vragend aan. “Is je humeur weg?” Grapt Milo. “Ach hou je mond man Milo.” Leyla geeft hem een chagrijnige blik. “Oke leyla wat is er iedereen merkt het op dat er iets is.” Ik kijk haar serieus aan. “Er is niks Sophie.” “Er is wel wat, zeg het gewoon en kap met zo chagrijnig te doen, ik ben het nou meer dan zat." Carmen zet boos haar kopje neer op tafel. “Dus jullie gaan nu serieus met zijn 2en tegen mij beginnen?” Snauwt Leyla. “Dat doen ze niet ze willen gewoon weten wat er met je is.” Onderbreekt Milo haar. “Willen weten wat er met mij is?" "Ze zijn alleen maar bezig met elkaar.” Ze verheft haar stem “Dat is niet waar, jij laat ons steeds zitten voor je andere vrienden.” Carmen verheft nu ook haar stem. “Carmen heeft..”Ik kan mijn zin niet afmaken of Leyla onderbreekt me. “Jij doet precies hetzelfde ben je niet met Carmen ben je wel met Matthy.” “Oke meiden nu is het klaar.” Matthy slaat op de tafel. Ik kijk hem geschokt aan. “Niet te geloven dit.” Leyla gooit haar glas op de grond en loopt naar haar kamer.