Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

6

Sophie

Een paar uur later is iedereen een beetje zijn eigen ding aan het doen. Ik zat net even bij Matthy maar die was aan het opnemen. Robbie is naar Jamie en Raoul en Koen zijn naar de stad. Ik zit nu even op de bank met Carmen en Milo. Best grappig dat we in de jongens hun huis zijn maar de helft er niet is. Ik scroll een beetje door mijn insta. Na nog even op de bank gezeten te hebben, besluit ik maar even te gaan kijken bij Matthy. “Ik ben even bij Mat.” Ik krijg geen reactie terug, die twee zitten helemaal in hun serie. 

Ik klop op Matthy zijn deur. "Binnen." Ik doe zachtjes zijn deur open. "Hey, wat ben je aan het doen?” Hij doet zijn koptelefoon af. "Ik was aan het editten maar ben bijna klaar, heb je 5 minuten?" Ik knik en ga zitten op zijn bed. Ik snap een beetje met Leyla over de plannen voor wintersport. Die 5 minuten duren aardig lang dus ik maak mezelf maar comfortabel en ga op mijn buik liggen met mijn hoofd van Matthy af. 

Na een aantal minuutjes hoor ik hem opstaan, het is een paar seconden stil voordat hij met zijn volle gewicht op mij springt. “Was dat nodig?” Hij gaat naast mij liggen en kijkt me lachend aan. "Sorry, ik moest het echt even maken wat was er?” “Niks hoor wou even kijken hoe het met jou was, Car en Miel zijn een beetje saai.” Ik ga rechtop tegen hem zitten. “Met mij is het altijd goed.” Hij gaat nu ook rechtop zitten. Matthy zijn deur zwaait open. “Koen en Roel gaan langs de mac willen jullie wat?” Milo komt binnen lopen en geeft zijn telefoon aan Matthy. “Wat wil je?” “Uhm doe maar kip 9.” Hij stuurt wat we willen en geeft Milo zijn telefoon terug. Milo loopt de kamer weer uit. “Miel deur dicht!” schreeuwt Matthy hem na. Maar hij is al weg. Matthy staat op om zijn deur dicht te gooien. 

Hij komt naast mij zitten. “film kijken?” Ik knik “Zolang het maar niks engs of raars is.” Ik zie zijn grijns al tevoorschijn komen. “Nee Mat dit gaan we niet doen.” Hij legt een dekentje over ons heen en zet een film aan. Een half uurtje in de film vind ik het best spannend worden. Ik voel Matthy zijn arm om mij heen leggen en mij tegen zijn borst aanduwen. Na een tijdje zo gezeten te hebben merk ik dat mijn ogen moe beginnen te voelen. Ik val bijna in slaap totdat Matthy schrikt van de film en weer rechtop zit waardoor ik ook schrik. “Sorry.” Hij kijkt me schuldig aan. “Is niet erg.” Hij zet de film uit en ik ga weer tegenover hem zitten. 

Hij kijkt mij een paar seconden diep in mijn ogen aan. Het voelt als uren. Ik zie zijn ogen zich langzaam richten op mijn lippen. Hij komt dichterbij en plaatst zijn lippen op de mijne. Een simpel kusje verandert al snel in een zoen. Hij legt zijn handen op mijn heupen en trekt mij langzaam op zijn schoot. Ik zet mijn handen in zijn haar wanneer ik hem zachtjes op mijn onderlip voel bijten. Hij draait ons zodat ik nu onder hem lig. Hij wilt net zijn shirt uittrekken als zijn deur open wordt gegooid. “Jezus Koen nooit van kloppen gehoord.” schreeuwt hij uit naar de geschrokken koen die in de deuropening staat. “Wou alleen maar zeggen dat het eten er was.” zegt Koen voordat hij naar de woonkamer rent.