Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

51

Sophie

“Ik had niet verwacht dat dit zo lekker was.” Carmen schept nog wat van de pasta op. “Ik eigenlijk ook niet.” zeg ik terwijl ik nog een hap neem. Ik en Carmen zijn totaal geen keukenprinsesjes. Daarom bestellen we meestal iets als we samen eten of eten we iets heel makkelijks. Het is inmiddels ook al 6 uur, de jongens zijn er nog niet. Al had ik dat ook wel verwacht toen Matthy mij natuurlijk geld gaf. “Wat ga jij doen dit weekend?” vraagt Carmen aan mij. “Mat moet voetballen dus ik ga kijken, volgens mij moet Rob ook.” zeg ik terug. “Oh, Sven geeft zaterdagavond een feest, ik mocht jullie mee nemen.” zegt ze. “Ik zag dat inderdaad al voorbij komen in de groep ja, als Mat niet te moe is komen we wel even langs.” ik neem de laatste hap van mijn eten. 

We zitten nog even in het gras in de tuin. De zon gaat over een klein kwartiertje onder. Het begint wel al wat frisser te worden dus ik heb even een trui van Matthy aangedaan. Ik en Carmen praten nog een beetje over van alles als we de jongens thuis horen komen. Robbie en Matthy zijn echt heel enthousiast. Waarom? Ik heb echt geen idee. Ik zwaai even naar ze zodat de jongens weten dat we in de tuin zitten. “Ik ben zo terug.” Carmen laat haar telefoon zien en ze wordt gebeld door haar broer. Ze loopt even naar de andere kant van de tuin. Matthy komt de tuin inlopen. Ik lach naar hem. "Hi." zeg ik. “Hey.” lacht hij lief.  Hij komt naast me zitten en geeft me een kus. “Wat ben je aan het doen?” vraagt hij. “De zon gaat zo onder en dat wou ik zien.” ik leg mijn hoofd op zijn schouder “Hoe waren de opnames?" “Ja goed, ik en Rob hebben gewonnen." Matthy pakt mijn hand beet. Ik kijk hem aan. “Wat?” vraagt hij. “Niks.” Ik verdwaal helemaal in zijn ogen. We hebben nu al een tijdje, maar elke dag word ik nog steeds meer en meer verliefd op hem. Toen ik hem voor het eerst daar bij Koen aan de tafel zag had ik dit echt nooit verwacht. Hij knijpt zachtjes in mijn hand. Wat mij laat beseffen dat ik hem nog steeds aankijk. Ik draai mijn hoofd weg en kijk naar de lucht.

“Car vroeg trouwens of we zaterdagavond naar dat feest van Sven kwamen.” Ik kijk hem weer aan. “Ja hoor, ik voetbal namelijk in de ochtend, 11 uur volgens mij dus zo rond 3 uur zijn we daar wel weer weg.” Matthy pakt zijn telefoon uit zijn zak. “Ik app hem wel even.” zegt hij. Hij typt iets en laat het zien. Ik knik als bevestiging en hij stuurt het bericht. “Ik rij ons daarheen dus ik drink dan niet.” zegt hij.  "Zeker, ik kan ook..” "Ja, zeker ik let op je lieverd.” onderbreekt hij mij. Ik geef hem een kus. Hij trekt mij nog iets dichter tegen hem aan en we genieten van de zonsondergang. 

“Wij komen dan ook wel.” Zegt Koen duidend op hem en Milo. Carmen vertelde ze net van het feest van Sven. Raoul en Robbie, die kunnen alleen niet. Dat is wel jammer maar we maken er vast een leuke avond van. Ik en Matthy zijn ook niet van plan heel lang te gaan want hij moet natuurlijk eerst voetballen. Al weet ik nu al bijna zeker dat de plannen weer omslaan en we ergens in het midden van Leiden belanden om 7 uur 's ochtends. Maar daar gaan we maar niet van uit. “Jongens en de 2 dames, ik ga nu wel lekker naar huis, vind het helemaal mooi geweest voor vandaag.” Milo staat op. “Doei Miel wel thuis!” Ik zwaai hem uit. 

"Soof, slaap jij hier of moet ik je mee nemen?” vraagt Carmen aan mij. Matthy komt om mij heen hangen “Ze slaapt lekker hier.” Hij wurgt me nog net niet met zijn armen. “Nou dat is duidelijk.” zeg ik lachend terwijl ik uit Matthy zijn grip probeer te komen. 

Ik lig in Matthy zijn bed. Hij zit aan zijn bureau, volgens mij een video te editten. Het is nog niet zo laat. Half elf. Ik sta op uit zijn bed en ga bij hem staan. Hij klopt op zijn schoot als teken dat ik moet gaan zitten. Ik ga op zijn schoot zitten en kijk mee hoe hij aan het editten is. Een van zijn handen legt hij op mijn bovenbeen. Het is in zijn kamer zo warm dat ik hier gewoon in mijn lingerie zit. Matthy heeft verder ook niks anders aan dan alleen zijn onderbroek. “Ik ga drinken pakken, wil je ook wat?” vraag ik hem. “Doe maar water.” Hij geeft me een snelle kus. Ik sta op en wil zijn kamer uitlopen. “Dat dacht ik even niet.” hoor ik hem streng roepen. Ik kijk hem verbaasd aan. Hij loopt naar zijn kast en pakt een trui. Hij gooit hem naar me toe “Trek aan.” Ik vang de trui en trek hem aan. Ik begrijp nu pas waarom. Hij wilt natuurlijk niet dat ik in mijn lingerie hier door het huis heen huppel. 

Ik kom terug met twee glazen water en ga weer op zijn schoot zitten. Ik geef hem een glas aan. Mijne zet ik even neer op zijn bureau. Ik probeer mijn telefoon te pakken waardoor ik een beetje wiebel op zijn schoot. “Niet doen.” hoor ik hem in mijn oor zeggen. Zelfs zijn stem is aantrekkelijk. Ik heb mijn telefoon nog steeds niet te pakken. Ik probeer en nog een keer bij te komen. Hij slaat zijn arm stevig om mijn middel heen. Ik geef het op en kijk maar gewoon weer mee naar hoe hij aan het editten is. Ik voel zijn hand langzaam onder mijn trui gaan. Ik draai me om naar hem. Hij klapt zijn laptop dicht. Ik sla mijn benen om zijn middel heen. Hij duwt mij een klein stukje naar achter zodat ik met mijn onderrug tegen zijn bureau kan leunen. Hij trekt de trui over mijn hoofd en zoent me dan. Ik zoen hem terug. Ik voel zijn tong over mijn lippen glijden. Hij zet zijn handen op mijn heupen. Ik gooi mijn armen om zijn nek heen en begin te bewegen op zijn schoot. Ik hoor een zachte kreun uit zijn mond komen. Hij verstevigt zijn grip. Hij heeft me zo stevig vast, dat het zelfs een beetje pijn doet. 
Hij tilt me op en gooit me neer op bed. Hij komt boven mij hangen en plaatst kusjes in mijn nek en langs mijn borstel. Ik kan het niet helpen maar er slaat toch een kleine kreun uit mijn mond. Ik weet dat hij het gehoord heeft. Hij tilt zijn hoofd op en kijkt mij dan aan met een vieze lach. Hij gooit een deken over ons heen en trekt dan langzaam mijn lingerie uit.