Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

39

Sophie

Ik word wakker door het geluid van mijn wekker. Ik open langzaam mijn ogen en zie dat Carmen al rechtop zit. “Hoelaat moeten we bij de jongens zijn?” vraagt ze. “2 uur.” ik wrijf even door mijn ogen en kijk dan hoe laat het is. 10 uur. Ik was er echt van overtuigd dat ik mijn wekker om negen uur had gezet. Maar ik heb me blijkbaar vergist. Ik open al mijn berichtjes en kijk even op Insta. We blijven nog even liggen aangezien we nog best wel lang hebben. “Kijk dit.” Carmen laat een edit zien van een van de wintersport video's. Wij staan er ook in, ik kijk de edit af en kijk dan even naar de gebruikersnaam. Ik zoek het account op op insta en zie dat het een fanaccount is. Ik like de video en zie dat ik er ook in ben getagd. Ik reageer even wat liefs en stuur het door naar Matthy. 

“Is dit leuk?” Ik draai me om naar Carmen zodat ze naar mijn outfit kan kijken. “Ja is leuk.” zegt ze. Ik heb een bikershorts aan met een oversized hoodie. Het wordt vandaag best wel lekker weer en aangezien we een podcast gaan opnemen zitten we de hele middag binnen. Ik trek er blauwe Jordans onderaan. “Ik doe deze aan.” Carmen vist uit mijn kast een rokje. Die toevallig ook van haar is. Ik ben echt niet moeilijk als het gaat om kleding delen met vriendinnen. Een kwart van mijn kast ligt zowat bij Carmen en andersom ook. “Ja dat is leuk.” ik trek mijn trui een beetje goed. Carmen pakt een shirtje uit mijn kast en kleedt zich om. Ik doe ondertussen mijn make-up en mijn haar. Ik doe niet veel bijzonders met mijn haar. Ik doe het in een slick back staart en zet een zonnebril op. We zijn nog niet eens buiten geweest maar de zon schijnt hier binnen al heel erg. Dus buiten zal het wel 2 keer erger zijn. 

“Ben je zo ver?” ik sta in de deuropening te wachten tot Carmen al haar spullen heeft. Ze komt aan wankelen met haar spullen. Ik pak een van haar tassen aan en loop dan naar de lift. “Hoe ga jij morgen naar de jongens eigenlijk?” Carmen stapt de lift binnen. “Ik denk dat ik me thuis klaar maak, en dan daar heen ga dus zo rond 7 uur denk ik.” ik pak mijn telefoon uit mijn tasje en app Matthy dat we eraan komen. “Zullen we met z'n allen klaar maken?” vraagt Carmen. “Als jij Ley ophaalt, kan het wel hier.” ik stap de lift uit. We lopen naar mijn auto. Ik maak mijn kofferbak open en gooi mijn tas en die van Carmen erin. “Ik slaap wel bij de jongens, ga er van uit jullie ook? ik gooi mijn kofferbak dicht. “Ik denk het wel.” zegt Carmen lachend. 

“Hey Rob!” Ik geef Robbie een snelle knuffel en loop dan het huis binnen. “Hee schat.” Ik geef Matthy een kus en laat me daarna op zijn schoot vallen. “Over 5 minuutjes kunnen we beginnen, willen jullie wat drinken?” Raoul zet een paar microfoons op tafel. “Ik pak het wel.” Ik sta op en loop naar de keuken. “Kan jij voor ons allemaal een biertje pakken, en dan wat jullie willen?” vraagt Raoul lief. Ik knik en open dan de koelkast. Ik zie dat er nog maar 2 flesjes bier liggen dus ik loop even naar het schuurtje om bij te vullen. 

“Praat is even in je microfoon soof.” Koen zet een microfoon voor mij neer. “Hoi.” zeg ik in de microfoon. "Ja, hij doet het.” Raoul zet zijn koptelefoon af. “Oke jongens, kom." Koen gaat zitten op zijn plek. Matthy zet de camera aan en komt dan naast mij zitten. Milo zit tegenover mij. “Dames en heren welkom bij deze nieuwe bankzitters podcast.” Begint Robbie. “En voor het onderwerp van vandaag hebben we twee hele leuke gasten namelijk Sophie en Carmen.” zegt Matthy lachend. Hij geeft me een snelle knipoog. “Zeg Sophie, wat is jouw leukste herinnering aan deze trip?” vraagt Milo aan mij. “Goeie vraag Miel, ik denk dat ik de laatste dag skiën het leukste vond.” beantwoord ik hem. Voor de laatste skidag had Koen als verrassing voor iedereen een gekke onesie gekocht. “Hoe kwam je ook op het idee Koen?” Carmen neemt een slok van haar drinken. Koen beantwoordt de vraag en we praten nog even door.