Wij voor altijd ( Bankzitters fanfictie)

55

Sophie

Koen en Milo komen de woonkamer in lopen. "Hier" roep ik naar ze. Milo kijkt om zich heen en ziet ons als eerste. Hij tikt Koen aan en wijst naar ons. Ze komen naar ons toe lopen “Heyhey.” Carmen komt inmiddels ook alweer aangelopen en omhelst de 2 jongens gelijk. Ik neem een slok van mijn wijn en dans een beetje op de muziek. Er komt een jongen onze kant op. “Mischien een stomme vraag, maar zal ik met jullie op de foto mogen?” vraagt hij duidend op de jongens  “Gast tuurlijk!” zegt Milo. Ik pak de jongens zijn telefoon en maak een foto van de jongens. “Kijk eens.” ik geef hem zijn telefoon weer terug. “Leuk feestje maat.” De jongen geeft Sven een boks en loopt dan weer weg. “Sorry voor dat.” zegt Sven beschaamd. “Hoezo sorry? Wij vinden fans alleen maar leuk.” Lacht Matthy. 

“Doe je wel een beetje rustig aan nu.” Matthy kijkt me streng aan. Ik en Carmen hebben niet echt rustig aan gedaan met de drank. Het was niet eens mijn bedoeling, maar Carmen bleef maar inschenken voor me. Het is al wat later op de avond om precies te zijn half 12. Ik denk dat iedereen die Sven uit had genodigd er nu wel is. Het is namelijk echt niet normaal druk. Je kan je amper verplaatsen in zijn woonkamer en buiten staat het nu ook helemaal vol. Carmen pakt mijn hand en we dansen een beetje. “Ik ben even bij Miel en Koen.” zegt Matthy in mijn oor. De muziek staat zo hard dat hij wel bijna moet schreeuwen anders. Ik knik en dans dan weer verder.

"Soofje, kom foto.” Koen zwaait naar mij. Ik kom echt net van de wc af en zelfs de gang hier staat al vol. Ik doe mijn haar even snel goed en ga naast Koen staan. Ik lach Milo die de foto maakt. Carmen en Matthy komen door de drukte heen . Carmen heeft een bak met shotjes vast en geeft ieder van ons er een. “Op beste vrienden!” roept ze. “Op beste vrienden!” roepen we allemaal tegelijk terug. Ik giet het shotje naar binnen. We lopen met zijn 5en weer terug de woonkamer in en zoeken een plekje wat nog vrij is. Matthy komt achter mij staan en legt zijn hand op mijn heup. “Nu heb je wel genoeg gedronken hoor.” hij geeft een kus op mijn wang. Ik beweeg een klein beetje tegen zijn shoot aan. Ik doe het niet expres. Ik beweeg gewoon mee met de muziek. Oke, misschien doe ik het een heel klein beetje expres, omdat ik weet wat het met hem doet. Hij legt zijn andere hand ook op mijn heup. Zijn grip verstevigt iets naarmate ik langs hem heen dans. Ik draai mijn hoofd om en zie hem zijn hoofd schudden. Ik lach onschuldig. Al weet ik heel goed wat ik aan het doen ben. Ik kijk even links van me en zie Carmen en Sven er helemaal voor gaan. Die 2 eten elkaar nog net niet op. Matthy ziet dat ik kijk en pakt mijn kaak beet. Ik draai me met mijn gezicht naar hem toe. Ik ga op mijn tenen staan en zoen hem. “Gasten niet jullie ook al toch.” Hoor ik Koen roepen. Matthy verbreekt de zoen en likt zijn lippen af. “Wat dan?” vraagt hij aan Koen. “Die 2 daar.” hij wijst naar Carmen en Sven. “Niet alleen wij.” ik wijs naar de hoek van de kamer waar Milo blijkbaar ook staat te zoenen met een meisje. En het is niet Leyla. Ik kan me beter alvast klaar gaan maken voor het drama wat binnenkort gaat komen als Leyla hier achter komt. Al lijkt het Milo denk ik niet heel veel te boeien. “Kom.” Koen pakt zijn telefoon uit zijn zak en loopt naar Milo toe. Matthy pakt mijn hand en loopt achter hem aan. "Milo, de vrouwenverslinder!" roept Koen terwijl hij Milo filmt. Milo kijkt verbaasd op. “Lijers.” Zegt hij lachend. "Koen, wanneer ga jij eens een meid fixen dan?” vraag ik aan hem. “Als ik..” begint hij. Ik onderbreek zijn zin "Ik ga er een voor je zoeken!” Ik draai me om en loop weg. 

“Die jongen daar met dat groene shirt, hij vind je heel knap.” ik wijs naar Koen. Het blonde meisje waar ik het tegen heb kijkt mij lachend aan. “Echt?” vraagt ze. “Er is maar een manier om achter te komen.” Ik pak haar hand en neem haar mee naar Koen. 

“Koen.” ik pak zijn hand. “En?” ik kijk het meisje aan. Ik ken haar naam niet eens. Maar dat maakt ook niet uit eigenlijk. “Nina.” zegt ze. “Nina.” ik pak ook haar hand en leg die in die van Koen. “Veel plezier jullie doei!” Ik draai mij zo snel mogelijk om en ren naar de rest. “Koen gaat je haten.” Matthy pakt mijn hand en trekt me naar hem toe. Ik ga naast hem staan en kijk lachend naar Koen en Nina. “Die duivelse lach! Wat heb je gedaan?” Milo komt aanlopen. Het meisje waar hij net mee zoende komt achter hem aan lopen. “Stil Koen gaat zoenen, zo denk ik.” ik hou mijn vinger voor Milo zijn mond. Hij likt aan mijn vinger. “Gadverdamme Miel.” ik droog mijn vinger af aan Matthy zijn shirt. “Ohja.” Matthy kijkt me verbaasd aan. "Oh mijn god kijk!” Schreeuwt Carmen, ze wijst naar Koen en Nina. Het heeft precies 2 minuten geduurd of die 2 zoenen inderdaad al. “Hij leert het eindelijk.” zegt Milo vol trots. “In ieder geval niet van jou.” Carmen geeft Milo een duwtje tegen zijn arm. 

“Zullen we gaan?” Matthy trekt aan mijn arm als een ongeduldig kind. Hij heeft in de afgelopen 5 minuten al 10 keer gevraagd of we naar huis kunnen. Zijn sociale batterij is op ofzo denk ik. Al begin ik zelf ook best wel moe te worden. “Ja prima.” zeg ik tegen hem. We zeggen iedereen gedag en lopen dan het huis uit. 
Matthy maakt de auto voor mij open en ik stap in. Hij stapt ook in en start dan de auto. Hij maakt zijn gordel vast en rijdt weg. 

“Die hakken moeten nu echt uit.” Ik buig voorover en doe mijn hakken uit. Ik zet ze op mijn schoot. “Zijn we er bijna.” vraag ik gapend aan Matthy. “Ja.” antwoord hij kort terug. Ik kan merken aan hem dat hij moe is. En niet alleen hij, want ik kan voor mijn gevoel ook echt elk moment in slaap vallen. Ik leun mijn hoofd tegen het raam en sluit mijn ogen. 

“We zijn er.” Matthy wrijft zachtjes over mijn hoofd. Of ik ben in slaap gevallen. Of we waren er inderdaad echt bijna. Matthy stapt uit. Ik maak mijn gordel los en stap ook uit. Ik was alleen even vergeten dat ik mijn hakken had uitgedaan en schrik van de koude garagevloer. “K-k-koud.” bibber ik. Het is ook nog dom van me dat ik geen jasje of iets mee had genomen dus het is nog eens extra koud ook. Matthy komt naar me toe lopen en tilt me op. Ik klem mijn benen om zijn middel en hij pakt mijn hakken beet. “Waarom had je ook niet de gympen aangedaan slimpie.” Hij haalt zijn hand door mijn haar. Dat is waar ook hij had gympen voor me meegenomen. Ik was dat alweer helemaal vergeten. Ik wil reageren maar ik ben te moe om nog hele zinnen te vormen. Ik haal zachtjes mijn schouders op. 

“Slaaplekker.” Matthy geeft een kus op mijn voorhoofd en wikkelt dan zijn armen om me heen. Hij heeft net mijn make-up eraf gehaald en mijn pyjama aangetrokken omdat ik zo moe ben. Ik wou het zelf doen maar ik had geen energie meer om nog een discussie met hem aan te gaan “Slaaplekker, loveyou.” mompel ik nog terug. Ik ga iets comfortabeler liggen. En zonder dat ik nog over iets kan nadenken val ik alweer in slaap.