Anne Yarısı

Bölüm 25

Özgür'ün ağzından:

*Yazlıktaki Son Yaz Tatili*

Arkadaşlarla oynadığımız şişe çevirmecenin üstünden geçen zamana rağmen bir yandan Koray bir yandan Demet bastırmaya devam etti. İyi ki birinden hoşlanıyorum dedim. Yalan olduğundan değil tabi ki hoşlanıyorum da bunu onlara açıklamak istediğime emin değilim. Kendi kendime itirafım bile o kadar zaman almışken... Ben duygularımdan eminim sorun o değil de... Aman be sanki zorundayım onlara söylemeye.

''Özgür,'' diye uzaktan seslenmesiyle Demet'e döndüm. Konuyu yine aynı yere getireceğine o kadar eminim ki... O laf ağzımdan çıktığı andan beri akbaba gibi üşüştüler. Özellikle Demet her yolu denedi. Duygu sömürüsünden tehdide...

''Demet, bak konuyu sen açmadan ben söyleyeyim hoşlandığım kızın adını hiçbir şekilde açıklamayacağım,'' diye direkt konuya girdim yanıma geldiği anda.

''Sana da merhaba. İyiyim ya ne olsun. Sorduğun için teşekkürler.''

Bir de trip atıyor bana. Sanki ben bilmiyorum onun bunu soracak olduğunu.

''Bu aralar beni ne zaman yalnız yakalasan bunu soruyorsun da o yüzden böyle girdim konuya. Haksızsam haksızsın de Demet.''

''Tamam haklısın ama biliyorsun ben meraklı bir kızcağızım ne olur yani söylesen... Hem söylersen belki senin için bir şeyler yaparım.''

''Ne gibi bir şeyler? Bir daha sormayacak olman bile büyük bir lütuf benim için aslında da...''

Keyifli bir kahkaha patlattı Demet. Oh, hanımefendi eğleniyor halimizle.

''O büyük ikramiye senin için zaten Özgürcüm. Ama benim aklımdaki başka. Hep böyle uzaktan uzaktan nereye kadar diyorum. Sen bana isim ver ben bir araştırma yapayım. Kızın buradan olduğunu söylemiştin benim buradaki herkesle aram iyidir bir şekilde ağzını ararım kızın. Hem sen de merak etmiyor musun onun sana karşı hisleri olup olmadığını. Öğrenirim ben.''

Bu fikir bir an için çok cazip göründü gözüme. Üstelik Demet'in öğrenmek için büyük bir çaba sarf etmesine de gerek yok. Muhtemelen çoktan biliyor onun kimden hoşlandığını. Kardeşler böyle şeyleri birbiriyle paylaşır değil mi?

''Aslında senin tanıdığın biri. Muhtemelen biliyorsundur kimden hoşlandığını. Ya da birinden hoşlanıp hoşlanmadığını...''

Ben böyle söyleyince gözleri parladı resmen Demet'in. Öğrenmeye yakın olduğunu hissedince çok mutlu oldu tabi. Tamam benim için büyük bir sır da o niye bu kadar taktı anlamadım. Bu kadar mı meraklı bu kız?

''Ne kadar yakından tanıyorum peki?''

''Baya bi yakından tanıyorsun. Yani en fazla bu kadar olur herhalde.''

Resmen yüzü ışıldadı. Anladı mı acaba kimden bahsettiğimi.

''Öyle mi? O zaman bana isim ver ben de sana hemen dökeyim hakkında bütün bildiklerimi. Hoşlandığı biri yokmuş diye biliyorum eğer anladığım kişiyse. Kalbini çalman zor olmaz yani...''

Hoşlandığı biri olup olmadığını bilmiyorum da kalbini çalmamın zor olacağı kesin. Kıza küçüklüğümüzden beri yapmadığımı bırakmadım. Ama ne yapayım abi isteyerek olmuyor. Onu görünce elim ayağım birbirine dolanıyor ve beş yaşıma, kızlara ilgisini saçlarını çekerek gösteren çocuğa dönüyorum. Bunun doğru bir yol olmadığını fark edeli baya olsa da huylu huyundan vazgeçmiyor işte. Bu bir tek ona özel.

''Söyleyeceğim ama kimseye söylemek yok.''

''Megafonla bütün ilçeye yayacağım Özgür.''