Wolfchick Mate

10

Malia pov.

Ik laat me meesleuren door Drake, Dorkie. Ik heb wel een geweldige geest af en toe. Wat zeg ik nou, ik ben geweldig.

Drake trekt me mee en kijkt de hele tijd om zich heen. Volgens mij zijn we verdwaald. Ik weet niet of ik er iets over moet zeggen want dan kwets ik zijn breekbare mannen ego.

Ach I don't care.

'Dorkie, volgens mij zijn we verloren gelopen.' zeg ik voorzichtig. Alleen door de bijnaam Dorkie kijkt hij me al giftig aan.

'Wat is nou weer verloren gelopen?' vraagt hij geïrriteerd. Hij kijkt weer om zich heen en trekt een denk-gezicht. Volgens mij weet hij niet eens een gave slash mooie plek.

'Dat is Belgisch voor verdwaald. Maar ik denk dat je nog geen eens een plek weet.' zeg ik. Ik ga stil staan, zet mijn hand in mijn zij en kijk hem uitdagend aan.

'Kut Belgen ook altijd. En ik weet helemaal wel een gave plek.' zegt hij als hij een poging doet om mij mee te trekken.

(IK HEB NIKS TEGEN BELGEN. JULLIE WAFELS EN CHOCOLA IS GEWELDIG NET ALS JULLIE ACCENT. IK OEFEN AL EEN HELE TIJD ER OP. VOEL JE PLEASE NIET BELEDIGD!!!)

'Tuurlijk weet je dat.' zeg ik sarcastisch. Hij kijkt me aan en blikt naar iets achter me. Ik probeer om te kijken maar hij duwt me al tegen een boom.

'Owh fijn weer in deze positie.' mompel ik sarcastisch. Hij kijkt me aan met grote groene ogen. Ze zijn alleen wat donkerder en ze flikkeren tussen heel donker groen en de normale kleur. Hij heeft moeite om zijn wolf in te houden.

'Malia, ik wil dat je je stil houd.' zegt hij met een lage stem. Ik trek mijn wenkie op, wat volgens mij heel erg mislukt, en kijk hem raar aan.

'Ik moet me hel-' ik word onderbroken door een hand op mijn mond. Ik rol met mijn ogen om zijn actie. Hij had mijn mond kunnen snoeren door me te kussen. 

Even ik hoorde net van zijn scharrels, dan zou je verwachten dat hij je de mond snoert door je te kussen. Ja toch?

Ik lik aan zijn hand om hem van mijn mond te halen, maar de enige reactie is dat hij me raar aan kijkt. Serieus,  elk boek, elke film en elke serie werkt dit, maar in het echte leven niet. Dit is zwaar teleurstellend.

Ik kijk verveeld om me heen en begin te neuriën. Tja een tikje dat ik heb als ik me verveel. Na een tijdje, wat uren leek, haalt Drake zijn hand van mijn mond.

'Jezus waar was dit goed voor. Beters zeg je het anders ben ik weg en ik weet hoe alfa's reageren als ze zonder mate zijn.' val ik naar hem uit. Hij kijkt me verbaasd aan en schud zijn hoofd.

'Nou er liep iemand die ik wilde ontwijken. En lieve schat, niet alles wat je leest is waar.' zegt hij met een pest stem. Oh no he didn't.

'Nou zullen we dat eens gaan uittesten. Doeii!' gil ik en loop weg. 1...2...3...4...

'Malia nee! Ga nou niet weg!' roept Drake mij terug. Grijnzend draai ik me om. Ik kruis mijn armen en kijk hem aan.

'En wat zeggen we dan?' vraag ik onschuldig en onwetend. Hij zucht en kijkt me smekend aan. Zijn blikkelijke gesmeek word beantwoord door mijn grijns.

'Het spijt me Malia, bijna alles wat je leest is wel waar.' mompelt hij terwijl hij beschaamd naar de grond kijkt. 

'Wat? Ik hoorde je niet.' zeg ik treiterend. Ik leg mijn vinger achter mijn oor voor het effect.

'Het spijt me Malia, bijna alles wat je leest is wel waar.' zegt hij nu een stuk luider. Ik kijk hem grijzend aan.

'Ik mis nog iets.' zeg ik bedenkelijk. Oh jezus wat ben ik een pestkop nu.

'Malia, je bent wonderschoon, slim, grappig, sarcastisch, misleidend en zo onschuldig.' zegt hij als hij mij optilt.

'Dat je het maar weet.' zeg ik grijzend. Hij grijnst terug en draait me rond, ik gil verbaasd door zijn spontane actie.

'Jezus dat had je niet moeten doen, ik ben vast veel te zwaar.' mompel ik als ik weer op de grond sta en vuil van mijn lichaam klop.

'Je bent helemaal niet zwaar of dik.' zegt hij verbaasd. Hij dacht vast dat ik niet zo'n meisje ben. Ik ben het ook niet helemaal.

'Ik zei dat ik zwaar was, ik zie helemaal niks over dik.' ik kijk hem met samengeknepen ogen aan. Hij slaat zijn armen om me heen en legt zijn hoofd in mijn nek.

'Ik dacht niet dat je zo'n meisje was. Je bent niet dik of zwaar. Je bent perfect. Je bent niet zo'n skeleterig meisje. Je bent gewoon perfect.' fluistert hij in mijn oor. Ik bijt op mijn lip en draai mijn hoofd de andere kant op. Ik ben wast niet meer zo perfect als ik zwijmelend naar Teen Wolf kijk in mijn oversized sweater en te korte joggingsbroek en een slordige knot.

'Zullen we maar naar die plek gaan.' stel ik voor. Vooral om uit deze verdomd genante situatie te komen. Maar ook om het hem moeilijk te maken.

Vind ik het erg dat hij scharrels had?
Nee totaal niet, waarom zou ik. 

Vind ik het grappig als hij jaloers of onwetend is?
Ja vreselijk erg. 

Daarom geniet ik er ook van als Drake mij moeilijk aankijkt.

'Ach Dorkie had ik toch gelijk, weet je toch geen gave plek.' zeg ik pestend en por hem in zijn zij.

Ik ben toch zo lief voor hem.

Heyy mensjes,

Ik ben vandaag naar Batman vs. Superman geweest en hij was best leuk, ook al duurde hij 2 en half uur. Het kan ook aan mij liggen. Want ik moet altijd om de raarste dingen lachen. Maar ik kan hem zeker aanraden al hou je van actieeee!!!

Verder ben ik gister naar een feestje geweest van Toneel. Het was gewoon geweldig. En ik had daarna een beetje fix met een leuke jongen. Maar ach, dat gebeurd wel eens.

XX

Pinky