Wolfchick Mate

39

Malia pov.

Huilend zit ik op mijn knieën. Alles in mijn lichaam doet pijn maar het enige wat ik kan doen is huilen, huilen om wat ik heb veroorzaakt.

Eerder

'Meelopen nou.' sist een van de gasten naar me. Gehoorzaam loop ik achter hun aan. Ik heb zo'n idee waar ik heen ga, en als dat waar is heb ik een probleem. Ik kijk naar voren en zie dat we bij een begraafplaats zijn aangekomen. Wat doen we hier nou?

'Dit is onze stop, maar je place to be is vlak bij.' zegt hij met een grijns op zijn gezicht. Ik kijk hem verbaasd aan maar hij negeert het en duwt me naar een familie graf toe. Mijn familie graf.

'Wat doen we bij mijn familie graf?' vraag ik met een schorre stem. Hij zegt niks, hij grijnst alleen en knikt naar drie stenen verderop. Ik loop stilletjes naar de stenen toe en er komen tranen in mijn ogen als ik zie wie het zijn.

Mijn ouders.

'W-wat hebben jullie gedaan?' vraag ik met een schorre stem. Tranen stromen inmiddels over mijn wangen.

'Wat denk je dat we gedaan hebben? We hebben je broer en ouders vermoord.' zegt hij verveeld. Die woorden zorgen ervoor dat ik instort. Ik zak langzaam naar op de grond en tranen stromen als watervallen over mijn wangen.

'Maar omdat we zo aardig zijn, hebben we je broer je een brief laten schrijven.' zegt hij grijnzend. Ik pak de witte envolop aan en haal met mijn trillende vingers de brief er uit. (A/N ik krijg nooit zelf een envelop normaal open..)

Liefste idioot,

Ik schrijf hierbij onze afscheidsbrief waarschijnlijk. Ik wil eerst zeggen dat ik, pap en mam ontzettend veel van je houden. Ten tweede hebben we alle toegang tot geld enzo in de kluis gelaten en je weet de code dus dat komt ook goed.

Ik denk dat je deze brief niet van de notaris heb gehad dus ben jij ook in gevaar. Als dat zo is, bij opa's zijn graf ligt een geweer. Schiet de idioten neer en ren naar Drake toe. Ik weet zeker dat hij voor je zal zorgen.

Ik wens je een mooi leven toe met Drake. Want Malia, hij is je mate ;). Ik hou ontzettend veel van je.

Dikke kus,

Je broer waar je graag ruzie mee maakt.

Ik lees de brief twee keer over maar mijn blik blijft hangen bij dat ik ze moet neerschieten. Ik kijk nog eens naar de graven en dan valt het mij op dat mijn broer er niet bij is. Ik kruip ongemerkt naar mijn opa zijn graf en pak het pistool.

'Waar is mijn broer.' zeg ik met een onzekere stem. Ik hou het pistool achter mijn rug.

'Die bastaard, in de kerkers. Ik denk dat hij pittig mishandeld wordt.' lacht de ene gast. Als de woorden tot mij door zijn gedrongen grijp ik het pistool en schiet de een in zijn buik en de ander in zijn been.

'WAAR IS MIJN BROER!' gil ik kwaad. Ik hou mijn pistool op beide gericht. De een spuugt wat bloed uit en kijkt me nijdig aan.

'Bij Drake, met hem komt het goed, als je terug komt. En dat is niet het geval.' zegt hij duivels. Ik twijfel geen moment en schiet hem dood. Weerwolf of niet, een schot door je hoofd is voor iedereen fataal. Hetzelfde doe ik bij de andere.

'Broer, ik kom er aan.' fluister ik in mijzelf en begin naar huis te lopen. Naar een telefoon zo dat ik Drake kan bellen.

Drake pov.

Verslagen kijk ik naar de kaart die voor mij ligt. Niks, helemaal niks. We hebben elk bordeel gehad maar ze is in geen een.

'Alfa? Er is iemand voor u.' zegt mijn nieuwe bèta Diego. Hij was de alfa maar hij is nu de persoon die ik het meest vertrouw.

'Stuur maar door Diego.' zeg ik schamper. Een trouwe fles wisky staat op mijn bureau en ik neem een flinke teug.

'Drake?' vraagt een bekende stem. Ik kijk op en zie Martijn staan. Hij zit onder de wonden maar hij staat er.

'Wacht tot ze belt.' zegt hij voor hij flauwvalt.

Cliffhanger 🤗🤗🤗

You can hate me, but I hate you more😈😈