Wolfchick Mate

32

Malia pov.

Ik word wakker met knallende koppijn in een muffige cel. Althans, dat denk ik want alles is nog niet helemaal duidelijk.

'Waar de faq ben ik?' mompel ik in mijzelf. Ik schrik dan ook al hoor ik een bulderende lach door de kerker? heen.

'Schatje, je moet wel echt dom zijn om niet door te hebben dat je in de kerkers zit.' zegt de stem spottend. De stem klinkt zo bekend. Alleen ik kan mijn vinger er niet opleggen.

'Ik ben niet dom en ik ben al helemaal niet jouw schatje. En trouwens, al krijg je iets hards tegen je hoofd aan is het logisch om niet meteen dingen door te hebben. Serieus, wat was dat?' vraag ik gefrustreerd. De persoon antwoord niet maar ik hoor voetstappen als teken dat hij dichterbij komt. Door het kleine beetje licht zie ik eindelijk wie het is.

'Ajax' sis ik. Hij kijkt me spottend aan.

'Inderdaad, luna.' spuugt hij. Ik kijk hem verward aan. Als ik iets niet meer ben, is het luna.

'Sure, ik die luna ben. Ik zou luna worden maar ik weet niet wat er is gebeurd maar Drake is nu met die...' ik slik luidkeels. Ik kan het gewoon niet zeggen. Gewoon omdat ik het niet geloof.

'Owh dat, tja daar ben ik verantwoordelijk voor. Want weet je Malia, ik heb hem laten zien dat een alfa alleen bezigheden nodig heeft en geen luna.' zegt hij zelfvoldaan. Ik kijk hem aan met priemende ogen. Ik schrik op als ik mijn wang voel branden.

'Wat the faq? Waarom sla jij mijn wang!' gil ik pijnlijk. Mijn hand gaat naar mijn wang en met mijn vingertoppen raak ik mijn wang aan. Ik maak een sissend geluid als ik mijn wang aanraak. Het doet heel veel pijn.

'Weetje ik hoop dat je' verder kom ik niet want ik word hevig door elkaar geschud.

'Ik kan niet zonder je Malia, verlaat me niet.' smeekt de persoon die me hoogstwaarschijnlijk door elkaar schudt.

'Malia, alsjeblieft.'

Drake pov.

Ik ben haar nu aan het smeken. Smeken om terug te komen. Ze moet terug komen. Het moet.

Ik smeek de maangodin om genade te hebben. Niet met mij, maar met mijn lieve Malia.

'Waarom'

Ik draai me met een ruk om. Naar Malia. Ze zei iets. ZE ZEI IETS!

'Wat Malia? Wat waarom? Komop prinsesje, ik weet dat je het kan. Vertel het me.' smeek ik haar. Ze mompelt iets onverstaanbaars en draait zich naar mij.

'Waarom ging je weg.' fluistert ze. Ik pak haar hand vast en word verrast door de tinteligen. Elke keer weer, en ik hou er van.

'Ik ben nooit weg gegaan schat. Word nu alsjeblieft wakker. Ik mis je.' fluister ik terug.

'Je zoende haar. Voor mijn neus. Recht voor me. Hoe kon je dat doen?' haar ogen staan dof en kijken me recht aan.

'Wie? Lieve schat sinds je flauwviel ben ik nooit van je zijde afgeweken en- lieve schat. Dat alles was een droom, of nachtmerrie. Je was of bent vergiftigt. Ik verzeker je, we gaan vinden wie het was. Maar eerst moet jij rusten.' zeg ik terwijl ik liefkozend haar hand streel. Een kleine glimlach komt op haar gezicht en zo ook op de mijne.

'Kom, kom je bij me liggen?' vraagt ze fluisterend. Ik knik glimlachend. Ik doe mijn schoenen en jack uit en kruip bij Malia in ver en trek haar voorzichtig tegen me aan. Ze nestelt zich tegen me aan en zucht gelukzalig.

'Ik hou van je Drake. Ik hou echt van je.' fluistert ze. Mijn adem stokt in mijn keel.

'Ik ook van jou lieve schat. Ik hou ook zielsveel van jou.' antwoord ik uiteindelijk.

Our dear stalker pov.

Verdomme. Het is niet gelukt. Alweer. Waarom wil het verdomme niet lukken? Ik heb alles geprobeerd. Alles. Althans.

Ik weet de oplossing al. Maar eerst even die slet dumpen.

'Eyy sletje, je moet weg.' brom ik naar het meisje in mijn bed. Ze gaat op haar buik liggen en kijkt me ondeugend aan.

'Awh kom op, nog een keer. Ik wed dat ik je kan laten voelen als niemand ooit deed.' zegt ze speels. Ik grom en voel dat er nog iemand wil. Ik loop op haar af, duw haar tegen de muur en druk mujn lippen op de hare.

Spioler

'Ik wist wel dat je dit wil.' fluistert ze tegen mijn lippen aan. Ik negeer haar en gooit haar op bed en ondoe me van mijn kleding voor ik boven haar hang. Ik glij naar binnen en begin op een razend tempo te beginnen.

'A-a-au' kreunt ze.

'Zeg het Judith. Zeg het sletje. Kreun mijn naam. Doe het.' commandeer ik haar.

'Ajax.' kreunt me en ik glij uit haar.

'Brave meid. Nou vertrek. Ik bel je als ik je nodig heb.' ze knikt braafjes en drukt nog een keer haar lippen op de mijne.

We kleden ons samen aan en lopen allebei een andere kant op. Ik naar mijn oplossing voor mijn probleem. Zij naar haar telefoon, smachtend op mijn bericht.

HADDEN JULLIE NIE GEDACHT!
Nou eigenlijk een paar wel maar oek I dont care.

TOETSWEEK IS DONE BITCHES. DAMN GIRL!!!!

XX
pinky