Wolfchick Mate

21

Malia pov.

De vier dagen vlogen voorbij. We aten, sliepen, sliepen samen, keken films, deden spelletjes en herhaalde dat. Ik was gelukkig. Dit was alles wat ik nodig had. Iemand die je begrijpt, iemand die van je houd wat je ook doet, iemand die voor je klaar staat, iemand die zelfs mensen voor je zal vermoorden. Voor mij iemand als Drake.

Ik kijk omhoog en zie een slapende Drake. Dat is echt onwijs schattig. Hij is onwijs schattig.

'Ik ben niet schattig.' mompelt hij slaperig. Ik moet glimlachen. Owhja hij kan mijn gedachte lezen. Dat is best creepy eigenlijk. Hij kan wel geheimen voor mij hebben maar ik niet voor hem. Wacht misschien heeft hij wel geheimen!

'Geheimen die niet schadelijk voor jou zijn.' mompelt hij weer en draait zich om. Ik kijk naar zijn rug en zie een kleine tatoeage en vele zuigzoenen rond zijn nek. Een tatoeage van een maan met een M in. Een M. Een M van Malia? Of de M van zijn moeders naam?

'Dorkie? Hoe kom je aan die tatoeage en wie is M?' vraag ik nieuwsgierig terwijl ik over de tatoeage wrijf. Een tinteling gaat door mijn vinger, bij mijn mark tintelt het en een huivering gaat over Drake zijn rug.

'Malia, kan je stoppen, het tintelt. Het is trouwens jouw mark.' mompelt Drake en probeert mijn vingers van zijn rug te halen. Ik knik wat en ga met mijn vinger over zijn huid. Langzaamaan begin ik hem te masseren. Na een tijdje gromt Drake en lig ik op mijn buik in het matras.

'Ik zei dat tintelt.' gromt hij speels. Ik giechel en voel even later zijn vingers over huid gaan. Net zoals ik bij hem deed gaat hij me langzaamaan masseren. Ik genietend van de aanrakingen sluit ik mijn ogen. Even is er niks. Er gaat een trilling over mijn lichaam als ik Drake zijn zachte lippen op mijn mark voel.

'Drake.' prevel ik. Hij grijnst en komt naast me liggen. Ik kruip tegen hem aan en hij slaat zijn arm om mee heen. Ik zucht gelukzalig. Dit is gewoon gelukzalig.

'Malia we moeten we weg.' zegt Drake na een tijdje serieus. Ik ben slaapdronken dus ik snap het niet.

'Waarom komt er iemand anders.' zeg ik zonder dat ik realiseer. Drake gromt en schud me door elkaar heen. Gepijnigd kijk ik hem aan. Zijn greep op mijn schouders is strak en vreselijk pijnlijk.

'Er is niemand anders. Er zijn problemen met de roedel. Malia er is niemand anders. JIJ bent mijn mate, JIJ bent mijn liefste, JIJ bent mijn alles, JIJ bent mijn luna, JIJ bent mijn toekomstige vrouw, JIJ bent de moeder van onze toekomstige pup en bovenal JIJ bent van mij en van mij alleen.' zijn stem klinkt krachtig en met een beetje pijn.

Waarom? Omdat ik denk dat hij vreemd gaat? Omdat ik mezelf niet goed genoeg voor hem vindt? Omdat ik ik ben? Omdat ik weerwolf verslaafd ben?

Ik zucht en knik. Ik raap wat kleren op die over de grond verspreid liggen en kleed me langzaam aan, onder toezicht van Drake.

Als ik klaar ben ren ik ongeveer de badkamer in. Ik draai de deur snel op slot en zak tegen de deur aan omlaag. Een eenzame traan rolt over mijn wang, maar al snel is die traan niet meer eenzaam. Ik kijk levenloos vooruit.

Ik hoor vaag in de verte gebonk op de deur wat overgaat in trappen tegen de deur. Ik hoor ver weg het gevloek en geschreeuw van Drake maar het is niet hier. Hier is nu ik. Ik en mijn tranen.

Mijn tranen over? Mijn tranen vallen voor wie? Voor Drake?

Voor Drake hoef ik geen tranen te laten vallen en stromen. Om geen enkele rede. Maar waarom vallen ze dan. Om Kyle? Om Judith? Om mijzelf?

In middels heeft Drake de deur uit zijn post getrokken en mij op zijn schoot getrokken en probeert mij te troosten. Maar het werkt niet. De tranen blijven vallen en ik blijf kijken.

Drake is radeloos aan het worden maar hij niet de enige. Ik ben ook radeloos. Maar waarom dat is de vraag.

Pittig heftig stuk al zeg ik het zelf. Om iedereen wat op te vrolijken heb ik een filmpje.

Foto's voor anaelle27

Sorry voor de laatste die is voor Nothing+Love=Something.

Xx
Pinky