11

4.3K 154 5
                                    

Pov Evelyne

Ik loop de Mc binnen en zie El al zitten aan een tafeltje. Ik loop naar haar toe en ga tegenover haar zitten.

"EEF" gilt ze. Ik grinnik. "Hey" zeg ik en glimlach. "Wat heb je allemaal gekocht?" Vraagt ze. "Kleding en stuff" zeg ik droog. Ze grinnikt. "Wat wil je eten? Dan haal ik het" zegt ze. "Um, Big Mac en fanta, middel alsjeblieft" zeg ik. Ze knikt en staat op. Ze loopt weg en ik pak mijn telefoon en ik ga naar twitter. Ik zet er ff iets op.

@EvelyneStyles: I am an official British girl 🇬🇧🎉🙌🏻

Ik kijk naar de reacties die gelijk binnen komen, het zijn voornamelijk mensen die vragen of ik ze wil volgen of die zeggen dat ze van me houden of aandachttrekkers. Hoe kan je van mij houden? Lmao. Ik grinnik en bekijk alle tweets van de mensen die ik volg. Het is stil. Naja. Mensen hebben wel betere dingen te doen dan dingen tweeten.

El loopt weer terug en zet het dienblad op de tafel. "Eten" zegt ze en gaat weer tegenover me zitten. "Hoeveel was het?" Vraag ik. "Je krijgt het van mij" zegt ze. Ik kreun geïrriteerd. "Mens, je moet echt blij zijn" grinnikt ze. "Dat is het niet, maar ik krijg hier zoveel dingen van mensen. Ik kan het zelf ook betalen" mompel ik. Ze knikt. "Maar toch krijg je het van mij" zegt ze vastbesloten en eet een frietje. Ik zucht. "Dank je" zeg ik. "Geen probleem" zegt ze en ik begin ook te eten.

"Dus vertel, wat heb je allemaal gekocht?" Vraagt ze. "Kleding, schoenen en dat soort shit. Gewoon basic dingen voor de zomer enz" zeg ik. Ze knikt. "En een tas" zeg ik weer. Ze knikt weer. "Nice, hoe vind je het hier?" Vraagt ze. "Anders, beter" zeg ik. "Alleen ik mis mijn vrienden". Ze knikt begrijpelijk. "Zou ik ook doen. Maar.. Je hebt ook weer nieuwe vrienden erbij" zegt ze voorzichtig. "Jep, daar ben ik ook echt blij om" zeg ik en neem een hap van de burger.

"Hoe zit het bij de liefde?" Vraagt ze. Ik kijk haar gelijk aan. "Wat? Het is een gewone vraag" zegt ze en lacht. "Sure" mompel ik. "Maar vertel" zegt ze. "Niks" zeg ik en speel met mijn rietje. "Je bent nog steeds niet over Arnoud he?" Vraagt ze zacht. Ik schud mijn hoofd. "Het is een maandje geleden uitgegaan, dus het is nog best vers" mompel ik. Ze knikt. "Als je het niet vraagt, dan zie je en merk je het niet. Maar ja, ik kende je niet persoonlijk, in het echt, voor de breuk" zegt ze. "Is het een compliment offe?" Vraag ik lachend. "Het is een compliment" zegt ze lachend. "Mooi, ik dacht al" lach ik. We praten nog wat en we staan op. We ruimen alles op en nemen weer afscheid. El moet morgen weg, dus we houden het vroeg.

•~•

We staan op het vliegveld, vandaag vliegen we naar Australië. My god, ik heb er echt zin in. We staan bij de douane.

"Heb je er ook zo'n zin in?" Fluistert Niall random in mijn oor. Ik lach en kijk hem aan. "Ja tuurlijk" lach ik. Hij knikt en valt bijna. Ik lach harder en kijk hem aan. "Shh" lacht hij ook. Ik stop met lachen. "Eef!" gilt Louis. Ik kijk achter me en hij loopt naar me toe. "Kan jij mijn skateboard bij je houden?" Vraagt hij. "Tuurlijk" zeg ik en pak hem aan. Hij knikt en glimlacht. Iedereen gaat door de douane en ik ga als laatste omdat ze nogal kinderachtig bezig waren.

Ik geef mijn paspoort en schenk een klein glimlachje. Hij bekijkt hem en legt hem op iets, een scanner ofso. Hij kijkt bedenkelijk naar de computer en doet iets. "Momentje alsjeblieft" zegt hij. Ik knik en kijk naar Harry. "We wachten bij het koffietentje" zegt hij. Ik knik. Hij loopt met de hele club naar het tentje toe. Dan bedoel ik: de band, security en een paar leden van de crew. Ik zucht zacht en er lopen mensen naar me toe. Ik kijk verbaasd om me heen.

"Mevrouw, er is een probleempje die we met u moeten bespreken en we moeten u wat vragen stellen. Alleen het duurt even en dat kunnen we helaas niet hier doen. Zou u mee willen gaan?" Vraagt een man van de marechaussee. Ik knik maar en krijg mijn paspoort terug. Ik loop met de mensen mee, er lopen twee mensen voor me en twee mensen achter me. Ik kan geen kant op. Dit voelt eigenlijk wel echt eng en ongemakkelijk. Ik kijk naar mijn voeten en pak mijn telefoon. "Geen telefoon" zegt een zware stem. Ik zucht en stop hem weer in mijn jaszak. We lopen langs het tentje en iedereen waar ik bij hoor, staat op. Ik kijk op en iedereen kijkt mij bezorgd aan. Ik open mijn mond om iets te zeggen. "Niks zeggen" zegt een zware stem. Wat mag ik dan wel? Jesus. Ik doe mijn mond weer dicht en zucht zacht. "Evelyne" zegt Paul. Ik kijk hem aan en loop door. "Heeft ze iets gedaan?" Hoor ik iemand vragen. Man, het lijkt net alsof mijn paspoort vals is. We lopen een gang in en ik moet zitten op een stoel.

Ik ver-veel me dood, ik zit hier al anderhalf uur niks te doen. Ik mag niks doen en ik kan niks toen. Mijn vlucht vertrekt over een half uur, dus ze mogen opschieten. Ik zucht en kijk naar de muur. Achter de grijze kleur, zat een tekening. Daar ben ik nu achter gekomen. Ik heb de muur bestudeert, hoe leuk?

"Mevrouw Styles?" Vraagt een man. Ik kijk op en pak mijn spullen. We lopen naar een kamer en ik moet op een stoel zitten, ulgh. Het is koud. "We hebben een probleem" vertelt een andere man. Ik knik langzaam. "Je paspoort is geldig, alleen je bestaat niet. Je staat niet in het systeem" zegt hij. Focking shit. "Ow" zeg ik zacht. "Kunt u vertellen waarom het zo is?" Vraagt hij. "Want je paspoort is net nieuw". "Naja, half. Ik kom uit Nederland. Het blijkt dat ik geadopteerd ben en nu woon in weer in Engeland. Ik heb in Nederland bij mijn pleegouders gewoond en ja" zeg ik en denk na. "Zou er een fout kunnen zijn?" Vraagt hij weer. "Ik weet het niet. De gemeente zou alles regelen en ik zou me geen zorgen moeten maken, maar ik wist dat het fout zou gaan. Ik had al zo'n gevoel" zucht ik. Hij knikt. "Ik welke gemeente heeft u gewoond in gewoond?" Vraagt hij. "Reeuwijk" zeg ik. Hij knikt weer.

Hij belt en doet allemaal dingen. Ik zucht. Ik moet bijna weheg!!!! De vlucht vertrekt over tien minuten en ik wil niet te laat zijn. Ik wil niet wachten tot de volgende.

De man hangt op. "Er is een fout gemaakt bij de gemeentes, u mag gewoon reizen" zegt hij. Ik zucht opgelucht. "U moet dit invullen" zegt hij en geeft een blad. Ik lees het na. Het is voor dit gebeure enz. Ik onderteken het en geef het weer terug. Hij vult ook nog wat in. "Aangezien uw vlucht over zeven minuten vertrekt, moet u dit zo inleveren bij de balie anders komt u te laat" zegt hij. Ik knik en sta op. "Dank u wel" zeg ik en pak alles. "Weet u de weg?" Vraagt hij. Ik knik. "U kunt gaan, dank u voor er wachten en het meewerken" zegt hij. Ik knik en word door mensen naar buiten begeleid.

Zodra ik er weer alleen voorsta, leg ik Louis' skateboard op de grond. Ik heb vijf minuten en het is tien minuten lopen volgens de mannen. Ik stap op het skateboard en skate weg. Ik geef alles. "Aan de kant!" gil ik. De mensen gaan aan de kant en ik voel mijn telefoon trillen. Niet dat ik kan opnemen.. Ik step weer en pak een paal vast, ik maak een bocht en kijk op de klok, twee minuten. Ik maak weer vaart en kom aan in de goeie hal. Ik zucht en hijg. Mijn borstkast gaat hevig op en neer.

Nog één minuut. Ik zie de gate al. Ik stop met skateboarden en sprint naar de balie. Snel gooi ik het blaadje op de balie en dat mens kijkt me aan. Ik ren de slurf binnen en zie dat er mensen al bezig zijn met de deur dicht doen. Ik ren langs de mensen en ren het vliegtuig binnen. Iedereen kijkt mij aan. Ik hijg me dood.

"Kan ik u helpen?" Vraagt een man vriendelijk. "Ja" hijg ik. "Nou half. Ik moet naar mijn plek" zeg ik. "Wat is je plaats?" Vraagt hij. Ik geef mijn paspoort plus ticket. "Komt u maar mee" zegt hij. Ik loop achter hem aan en iedereen kijkt me aan. Door mij hebben we vertraging. Ik ben volgens mij knal rood. Ik kom al mensen van de crew tegen. "Hier is uw plek, kunt u opschieten? We vertrekken over enkele minuten" zegt hij vriendelijk en geeft mijn ticket terug. Ik knik. "Dank u" probeer ik zo normaal mogelijk te zeggen, ik zweet me dood. Ik stop snel alles in de bagagevakken en ga naast Niall zitten. Ik doe snel mijn riem om en iedereen van de crew en alles kijkt mij aan. Ik hijg nog steeds en probeer weer op adem te komen. Ik hoef niet meer te sporten!

When He Told Me ThatWhere stories live. Discover now