When He Told Me That

71

Pov Evelyne

Als ik Antoine zie, ren ik naar hem toe. Ik moet gaan, maar ik wil niet gaan. Ik sla mijn armen om hem heen. Hij slaat zijn armen ook om mij heen. "Ik heb nog niet gedoucht," mompelt hij. "Boeit me nu niet. Ik moet gaan," zeg ik zacht. France heeft net een wedstrijd gespeeld tegen Iceland, 5-2 gewonnen. Ik ben trots op ze, Antoine heeft ook een keer gescoord. Het was echt een geweldige wedstrijd.

Ik trek terug en kijk hem aan. Hij glimlacht zwak en haalt zijn hand door mijn haar. "Pas je goed op jezelf?" Vraagt hij zacht. Ik knik. Hij glimlacht breder en drukt een kus op mijn lippen. "Je speelde goed vanavond," glimlach ik. "Dank je," zegt hij. "Evelyne!" Gilt Harry. Ik slik. "Je t'aime," zeg ik en druk een lange kus op zijn lippen. "Je t'aime aussi," zegt hij en drukt ook een lange kus op mijn lippen. "Laat je weten als je geland bent?" Vraagt hij. Ik knik. Ik druk nog een lange laatste kus op zijn lippen en laat hem los. Ik loop langzaam naar achteren terwijl ik hem aankijk. Ik zwaai en ren achter Harry en Gemma naar buiten.

•

Hallo Londen! Ik pak mijn tas van de band en wacht op Gemma. Harry is naar Nederland voor de opnames van de film, dus ik ben hier nu alleen met Gemma. Ze loopt naar me toe en geeft mijn autosleutel aan mij.

"Straks, als je hier weer naartoe gaat, kan je gewoon met je auto gaan. Ik haal hem vanmiddag wel op," zegt ze en gaapt. Ik knik. "Dank je," zeg ik en ik loop door de menigte door naar de garage. "Ik ga dan wel naar city," zeg ik. Ze knikt en ik negeer mensen. Zoveel tijd heb ik niet, mensen. We lopen baar de auto en ik loop al naar de verkeerde kant. Ik schud mijn hoofd en gooi mijn tas in de achterbak. "Ik ga achter zitten, kan ik alvast slapen. Het duurt langer om naar huis te komen door de werkomstandigheden," zegt ze. "Is niet erg," zeg ik en stap achter het stuur. Ik start de auto en glimlach, het is fijn om hier weer te zijn. Om in je eigen auto te zitten. Ik rij de parkeergarage uit en gelijk worden er veel foto's genomen, okay? Gemma grinnikt.

Ruim vijf kwartier later, komen we gaan bij het huis van Harry. Tja, al mijn spullen liggen hier nog. Ik maak Gemma wakker en stap uit. Ik app Antoine snel effe dat ik thuis ben en pak mijn tassen. Ik loop naar de voordeur en loop naar binnen als de deur open is. Gemma loopt gelijk door naar boven om te slapen, ze weet dat ik er waarschijnlijk niet ben als ze wakker wordt. Ik doe de lichten beneden aan en loop naar de keuken. Ik maak koffie en pak wat te eten, tip van mijn ex: ga alvast op de tijden leven van de tijdzone waar je naartoe gaat. Het is hier twaalf uur, LA acht uur eerder, dus vier uur. Dan ga ik zo maar avond eten.. Nee, ik eet dan effe niks denk. Om zeven op het vliegveld zijn, twee uur van te voren, ik vertrek denk om kwart over vier. Dat red ik wel

En daar zijn we weer, nou nu een ander vliegveld. Maar we zijn weer op het vliegveld! Wat heb ik aan: mijn Mickey Mouse onesie!! Tja, als je vliegt moet je wel iets comfortabels aanhebben. Ik ben facking moe, niet normaal. Ik was net al inslaap gevallen, maar thank god had ik een wekker gezegd voor de zekerheid. We moeten zo instappen.

Er lopen een paar gasten te lachen en alles, ik zucht geïrriteerd. Ik kan er niet tegen in de ochtend, zeker niet. Ik kijk wie het zijn en mijn mond valt open. Joe Sugg, Caspar Lee en Conor Maynard. Gasten, please wees stil of ga niet lachen. Ik pak mijn telefoon en ga naar snap, waarom niet? Volgens mij maakte ze net ook een foto van mij en filmde ze me zelfs. Ik zoem in en grinnik zacht. Ik typ er iets onder: 'airport life: don't be tired, but be annoying lol'. Ik loop door en zij lopen de slurf binnen. Na een paar mensen, laat ik mijn paspoort zien. Ze knikt en ik loop door.

"BOE!" Gilt iemand en legt zijn handen op mijn schouders. Ik schrik me dood. "Facking hell," zeg ik gelijk en kijk op. Joe, Caspar en Conor. Ze kijken me verbaasd aan. "Zie je nou wel," lacht Caspar dan, "we hadden de volgende moeten laten schrikken, niet Styles." Ik schud lachend mijn hoofd en zucht. "Sorry," zeggen ze. "Maakt niks uit joh," grinnik ik en we lopen door naar binnen. "Mogen we met je op de foto?" Vraagt Conor. "Kan het straks? In LA? Ik zie er zo moe uit," zeg ik. "Sure," zeggen ze. Ik knik en glimlach. Zij lopen de andere kant op en ik naar mijn plek. Ja, nu wel een dure. Ik wil goed slapen nu.