When He Told Me That

70

Pov Evelyne

Ik speel met mijn eten, ik heb totaal geen trek in dit. Ik mis Harry echt man. Ik zucht en leg mijn vork neer. Antoine kijkt mij aan en ik sta op. Tranen ontstaan in mijn ogen terwijl ik naar de trap loop.

Als ik op de trap loop, voel ik een hand om mijn pols. Ik kijk om, terwijl er een traan over mijn wang rolt, en zie Harry op de trap staan. "W-wat," stotter ik en kijk hem aan. Zijn ogen staan bezorgd, maar glimlacht toch. Ik loop een paar treden naar beneden en kom voor hem staan op de grond. "Wat is er?" Vraagt hij bezorgd. Ik antwoord niet eens en sla mijn armen stevig om hem heen. "Eef," mompelt hij en slaat zijn armen ook om mij heen. "Haz," mompel ik en er ontsnapt weer een traan uit mijn ooghoek. "Wat is er?" Vraagt hij nog een keer. "Ik trok het niet meer, ik mis jullie," huil ik. "Aawh," zegt hij zacht en wrijft over mijn rug.

Ik trek terug en zie Gemma ook in de hal staan. Ik laat Harry los en loop naar haar toe. Ze trekt me in een knuffel en ik sla mijn armen ook om haar heen. "Hey," zegt ze zacht. "Hey," zeg ik zacht. Ze trekt terug en kijkt me aan, ze veegt mijn tranen weg. "Wat doen jullie hier?" Vraag ik en laat haar los. "We komen je ophalen, nou na de wedstrijd pas," zegt Harry. Ik frons. "Echt?" Vraag ik. Ze knikken. "We gaan ook mee naar de wedstrijd, maar daarna moeten we echt snel naar het vliegveld aangezien je vlucht naar Amerika vannacht vertrekt," zegt Gemma. "O my gosh, echt dank je," zeg ik blij en geef ze allebei weer een knuffel. "Alleen daar staat een voorwaarde voor: mama wilt Antoine ontmoeten via FaceTime of Skype," zegt Harry weer. Ik frons. "Ze heeft m al gezien," zeg ik. "Nu echt ontmoeten, praten. Net zoals wij zo gaan doen," zegt Gemma. Ja, we wilde eerst even aankijken met ontmoeten enz. Ik ken zijn familie half nog van vroeger. Maar het is anders.

"Ik zie er niet uit," zucht ik en kijk in de spiegel die in de hal hangt. "Weten ze dat jullie er zijn?" Vraag ik. "Nee, we zeiden dat we beroemd zijn en jouw familie zijn," grinnikt Harry. "Jullie hebben wel gelijk," zeg ik. "Precies dat," zeggen ze tegelijk. Ik haal mijn schouders op en veeg de mascara onder mijn ogen vandaan. "Kijk, je ziet er gewoon normaal uit. Dus ik wil je vriend nu ontmoeten," zegt Harry dwingerig. "Dan ontmoet je ook gelijk alle andere gasten en ik zweer, ze zijn gek," grinnik ik. "Maakt niks uit," zeggen ze gelijk.

Ik zucht en we lopen naar het eetgedeelte. "Bonjour," zegt Harry gelijk. Stop. Iedereen kijkt hem aan en ik hou mijn lach in. "Ik ben Harry, de broer van mijn zusje Evelyne. En dit is mijn zus en die van Eef: Gemma. En wij komen vanavond kijken bij jullie wedstrijd," vertelt hij allemaal. Ik geef mezelf een facepalm en kijk naar Gemma. Ze kijkt me aan en knikt: het is awkward. Maar das Harry. "Dit gaat echt nog lang duren," zegt Gemma tegen mij. Ik knik. "Als we niet uitkijken, zijn we morgen nog niet klaar," grinnik ik. Ze knikt. "Oh god, en het is nog maar half twaalf," zucht ze. "Precies dat," zeg ik.

Ik kijk weer op en zucht. Ik zie m niet meer zitten.. Harry, please stop met praten. Opeens voel ik een arm om mijn middel. Ik schrik en draai mijn hoofd naar rechts. Antoine zet zijn kin op mijn schouder en drukt een kus op mijn wang. Ik glimlach en pak zijn hand vast. "Harry," sis ik. Hij kijkt me aan en gaat verder met zijn verhaal. Ik zucht.

Na een half uur heeft iedereen kennis met hem gemaakt en ik zit met ze op de bank. Antoine heeft ook kennis gemaakt met Harry en Gemma, het was wel leuk. Alleen ongemakkelijk omdat Harry echt van die domme vragen stelde.

"Maar die ring is dus een promise ring?" Vraagt Gemma. Ik knik. "Ik snap alleen niet hoe jullie op een verlovingsring komen," zeg ik niet begrijpend. "Het ziet er nogal uit als een verlovingsring," zegt Harry en pakt mijn hand en bekijkt de ring. "Nee, hij is goud en een verlovingsring is zilver," zeg ik. Hij knikt maar, hij denkt er anders over. Dat zie je duidelijk. "Maar je haar, echt geweldig," zegt Gemma. "I know," grinnik ik. "Moet je niet bij hem zijn? Je gaat vanaaf weg," zegt Harry. De onderwerpen vliegen voorbij. "Jawel, maar eerst wil ik effe met jullie praten en alles," zeg ik. Ze knikken.