21

4.2K 148 7
                                    

Pov Evelyne

Ik ga vandaag weer naar Londen. Ik mag vandaag ook weer eindelijk praten. De dokter zei eerst dat ik na twee dagen weer mocht praten, maar het was nog geïrriteerd. Dus ik moest nog langer wachten. Eigenlijk mag ik nog niet praten, maar ja. Over een uur is het morgen dus ja.

Ik rits mijn koffer dicht en stop nog wat basic stuff in mijn rugzak. "Niall?" Zeg ik hees. Hij kijkt op. "Je mag niet praten" zegt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ik moet toch zo gaan en praten met mensen" zeg ik en neem een keelsnoepje. "Maar wat is er?" Vraagt hij. "Weet je waar Paul is?" Vraag ik weer. "Nee niet echt" lacht hij. Ik rol mijn ogen. "Ik zit hier op bed en ik kan ook echt door de muren heen kijken". Ik zucht en ga naast hem op bed zitten. "Ik ga je missen" zegt hij, we zijn echt beste vrienden geworden. "Ik jou ook" zeg ik. Gisteren heb ik bij Niall geslapen aangezien Harry zo maar naar z'n kamer ging en ging slapen terwijl ik geen sleutel of iets heb. En ik moet eerlijk zeggen, ik sliep bij Niall echt goed.

Ik kijk hem aan en glimlach zacht. "Hoe gaat het met je?" Vraagt hij. "Goed, alleen nog een beetje last" zeg ik en kijk weg. Hij knikt. "Mooi" zegt hij. "En heb moeite met praten, maar ik heb vijf dagen niet gepraat" zeg ik. Hij lacht even. "Ga je ook mee in Europa?" Vraagt hij. "Harry zei van wel, dus dan ja" zeg ik. Hij glimlacht. "Je moet zo gaan" zegt hij zacht. Ik kijk hoe laat het is en knik. "Jep" zucht ik. "Ga je mee?". "Kwee niet. Het ligt eraan of het mag van Paul, maar anders wel" zegt hij. Ik knik.

We kijken elkaar aan. Hij heeft echt mooie ogen. Zijn hoofd komt langzaam dichterbij en ik voel zijn lippen op die van mij. Ik sluit mijn ogen en kus terug. Mijn buik begint gelijk te tintelen, wat voelt dit fijn. Hij legt zijn hand op mijn wang en ik sla mijn arm om zijn middel. Is dit wel goed? Hij duwt me zachtjes naar achter en komt boven me hangen. Ik glimlach tegen zijn lippen aan, ze zijn zo zacht, zo perfect.

Dan wordt er op de deur geklopt. Ik trek terug en open mijn ogen. We kijken elkaar aan en ik begin te blozen. Hij glimlacht en gaat we me af. Hij staat op en loopt naar de deur. Ik ga zitten en kijk naar de deur. Harry en Paul lopen binnen. Harry kijkt mij aan. "Hey" zegt hij. "Hey" zeg ik hees. "Je praat weer" glimlacht hij blij en geeft me een knuffel. Ik glimlach. "Je bloost, wat hebben jullie gedaan?" Vraagt hij en kijkt van mij naar Niall en van Niall naar mij. "Ik viel net bijna en werd rood omdat het er volgens mij echt dom uitzag en hij, de Ier, begon toen te lachen" lieg ik en kijk Niall aan, hij frons. "Ja tuurlijk, straks hebben jullie gekust" lacht Harry en kijk Niall strak aan. "Nee" zegt Niall. Wat als Harry erachter komt?

"Uh ja, Eef ben je klaar? We moeten gaan" zegt Paul. Ik knik en sta op. Ik pak mijn tas en koffer en kijk of ik niks ben vergeten. Ik loop de kamer uit en gaap, ja ik ben moe. "We moeten gelijk door, niemand gaat mee aangezien er te veel mensen zijn" zegt hij weer. Ik kijk de jongens aan, ze knikken teleurgesteld. "Awh, ik bel morgen wel" zeg ik. Ze glimlachen weer. "Mooi" zegt Harry en loopt naar me toe. Hij trekt me in een knuffel en ik knuffel gelijk terug. "Hoelang blijf je in Nederland?" Vraagt hij. "Ongeveer een weekje denk" zeg ik. Hij knikt. "Ik ga je missen" fluistert hij. "Ik jou ook Haz" fluister ik. "Love you" zegt hij. "Love you" zeg ik. "Wees voorzichtig" zegt hij. Ik knik en laat hem los.

Ik loop naar Niall toe en sla mijn armen om hem heen. "Ik ga je missen" zegt hij gelijk. "Ik jou ook" zeg ik. "Doe je voorzichtig?" Vraagt hij. Ik knik. Hij drukt een kus op mijn wang en laat me weer los. Ik laat hem ook weer los. "Maak veel foto's in Nederland, veel" zegt Harry en lacht. "Sure" lach ik. "En doe de groeten aan iedereen" zegt hij. "Niall, Paul, je krijgt de groeten van Harry" zeg ik. Ze beginnen te lachen. Ik schud lachend mijn hoofd. "Dit heb ik dus gemist" zegt hij.

O my gosh, ik ben in Dubai. Ik moet straks overstappen, maar moet tweeënhalfuur wachten, dus ja. Het vliegveld is echt groot en mooi. Chique. Ik pak mijn telefoon en maak een selfie. Ik zie dat het ook een stadfilter, of hoe je dat ook noemt, heeft. Dus er staat nu onderaan de foto 'Dubai'. Het is zo cool. Ik zet hem in mijn verhaal en berg mijn telefoon weer op. Ik loop wat rond en zie mensen met een camera lopen, echt een camera voor de tv. Ze lopen langs me met de camera op de vrouw gericht, maar ook op mij. Ik trek even een raar gezicht, maar glimlach daarna. Ze blijven stil staan, zou ik nog steeds inbeeld zijn? Idunno. Het zal wel. Ze lopen weer door. "Maandag op tv?" Vraagt dat mens, whoops. "Klopt" zegt de man weer. Dit moet ik zien. Het is wel grappig, hier is het al ochtend terwijl de jongens nog slapen. Ik sta op en ga denk maar rondlopen, ik denk dat ik hier niet meer zo vaak ga komen of helemaal niet meer.

Ik loop in een winkeltje en zet voor de gein een zonnebril op, het staat me totaal niet. Ik grinnik en kijk naar mijn nek, z'n handafdruk is weg. Gelukkig. Het is hier trouwens niet rustig, het is echt druk. Snap ik ook wel, het is het grootse vliegveld van de wereld dus ja. Niemand heeft me nog herkend, beter. Ik hou er niet van om in de spotlights te staan.. En het is echt handig als ik het zusje van ben. Ik zucht en loop weer de winkel uit. Ik kijk rond, het is nog drukker geworden. Ik zucht geïrriteerd, ik kan niet tegen veel mensen op één plek.

Ik verveel me super erg en ik moet nog twee uur wachten. Ik ben dan ook weer een persoon die snel gaat vervelen en ja. En ik heb niemand om me heen die ik ken, dus dat. Ik ga toch maar ergens zitten en pak mijn laptop. Ik zet hem aan en neem een slokje drinken. Ze hebben hier WiFi, dus ik ga denk maar een film kijken of een serie. Mijn werkstuk is al ingeleverd en ik moet over een maand examen doen, mag via de computer. Dus dan hoef ik niet weer terug naar Nederland wat echt fijn is. Niet dat ik niet naar Nederland wil, maar dan moet ik weer vliegen en dat kost allemaal weer geld en tijd en verveling.

Kuste Niall me omdat hij me wilde kussen of uit liefde? Ik weet het niet. Maar zijn lippen, O my gosh.. Zo zacht, zo perfect. Ik glimlach bij die gedachte. Ben ik nu verliefd op hem? Ik voelde wel kriebels, maar ik wil niet weer dezelfde fout maken. Stel hij gaat hetzelfde doen zoals Arnoud? Mijn lichaam gebruiken voor dat soort shit?

When He Told Me ThatOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz