15

4.4K 138 8
                                    

Pov Evelyne

Ik doe mijn pet op en drink snel een glas water. "Ben je klaar?" Vraagt Eleanor hyper. Ik knik, we mogen vandaag bij de show in de zaal zijn. Normaal mogen we backstage zijn enz, maar nu mogen we echt in de zaal staan. Ik ben zo blij. "Ja ja" zeg ik en ze trekt me mee naar de deur. "Jullie hebben je kaart de hele dag al om, dus dat is okay. Jullie kunnen nu naar binnen, maar straks aan het einde kunnen jullie beter even wachten totdat de meeste weg zijn" vertelt Paul. We knikken.

We lopen baar de zaal toe en we worden door iemand naar onze plekken gebracht. Ik doe echt moeite om me in te houden, ik ben echt hyper. Niet dat El dat ook is, maar we lopen nog bij mensen die we kennen. El die springt al bijna. "El doe rustig" grinnik ik en pak haar pols vast zodat ze niet meer springt. "Sorry, ik ben gewoon hyper" zegt ze bijna schreeuwend. "Nee, dat merken we ook niet" grinnik ik. Ze slaat op mijn schouder. "Au" zeg ik zacht en wrijf met mijn hand over mijn schouder. Ze lacht.

We staan op onze plekken, echt helemaal vooraan. Waarom moet alles gelijk zo vooraan? Zo duur? Zo perfect? "Hoe vind je het hier?" Vraagt El dan. "Leuk" zeg ik glimlach. "En hoe gaat het tussen Harry en jou?" Vraagt ze weer. "Denk wel goed? Het is zo, ik ben druk en doe veel enzo. Ik vind het leuk om bij veel mensen te zijn. Maar hij is daar niet zo veel van, denk ik?" Zeg ik twijfelend. Ze knikt. "Klopt, je vindt het leuk om aandacht te trekken" lacht ze. "Dat eigenlijk helemaal niet" lach ik. "Toch doe je het onbewust" zegt ze. Ik knik lachend. "Maar, wees eerlijk. Voel je iets voor Niall?" Vraagt ze. Ik nam een slokje water, maar dat zit nu in mijn luchtbuis. Nee, tuurlijk niet. Maar ik verslikte me bijna. Ik kijk haar aan. "Jullie zijn close en doen veel dingen samen" zegt ze. Ik frons. "Ik ben single en ik hoef effe geen vriend. We zijn gewoon vrienden" zeg ik. Ze kijkt me doordringend aan. "Ik zeg niet dat hij lelijk is, dat is hij helemaal niet. Maar ik voel niks voor hem" zeg ik. "Aha, je vindt hem dus knap" zegt ze. "Maar hij is mijn type niet" zeg ik. Ze kijkt me aan. "Hij heeft mooie ogen, maar ik val op bruin" zeg ik langzaam. "Tuurlijk" lacht ze. Ik kijk haar serieus aan. "Zie je mij lachen?" Vraag ik en wijs naar mijn mond. "Nee" zegt ze serieus. "Okay" lach ik. Ze grinnikt.

De show begint en de lichten gaan uit, dit is de eerste keer dat ik zo dicht bij sta. Ik heb ze allemaal al genoeg knuffels gegeven, maar dit is anders. El pakt mijn handen vast en de jongens komen op. We gillen en schreeuwen helemaal, ik vind het helemaal geweldig! Mijn stem gaat er ook echt niet van naar de klote. I don't care. Het is One Direction. Je hoort de eerste woorden en klanken van Clouds. We zingen gelijk mee. Dit is al magisch.

Na het concert zijn wij onze stemmen kwijt. "Dit was echt leuk" zeg ik hees en begin te lachen. El knikt. "Nog leuker omdat jij erbij was" zegt ze zacht, maar ze bedoelt het normaal. "Onze stemmen, dat de jongens daar geen last van hebben" zeg ik. "Zij schreeuwen niet" lacht ze. Ik knik en we lopen weg. Ze haakt mijn arm in die van mij. We lopen naar de kleedkamers en we gaan op de bank zitten.

"Ik heb mijn telefoon niet eens gebruikt" zeg ik verbaasd. "Normaal staat mijn telefoon helemaal vol na een concert". Ze grinnikt. "Maar nu heb je van een show genoten, dus dat ik ook goed" zegt ze. Ik knik.

De jongens lopen de kleedkamer binnen. El springt gelijk op en rent naar Louis. Ik blijf gewoon zitten, waarom niet? "Hoe was het?" Vraag ik hees. Ze kijken mij gelijk aan. "Je stem" zegt Zayn verbaasd. "Te veel geschreeuwd en gegild. Is morgen over" zeg ik. Ze knikken. "Maar het was leuk" zegt Harry blij. Ik glimlach tevreden. "Wie gaat er mee uit?" Vraagt Niall. "Ik" zegt Liam gelijk. "Wij?" Vraagt Louis aan El. Ze knikt. "Ik ga wel mee" zegt Zayn. "Ik" zegt Harry. Iedereen kijkt mij aan. "Ik ga niet mee" zeg ik. "Waarom?" Vraagt Louis gelijk. "Ik hou niet van stappen" mompel ik. Dat moment, dat moment weet ik nog als de dag van gisteren.

'"Kom Eef. Ga mee, het wordt leuk" zegt Kate. Ik schud mijn hoofd. "Kom op, het is echt leuk" zegt ze. "Nee, ik ga niet mee uit" zeg ik vastbesloten. "Ga mee of anders" zegt ze en maakt een doodsbeweging. Ik slik, ze dwingt me altijd. Ik durf geen nee te zeggen.. Ik zucht en loop achter haar aan. "Good girl" zegt ze. Ik glimlach fake.'

Dat was nog maar het begin. Toen we daar eenmaal waren, werd ik dronken gevoerd. Ik deed alsof ik het leuk vond, maar ik haatte het. Ik durfde niet te zeggen dat ik het niet wilde, dat ik naar huis wilde. Op het einde, hielt ik het niet meer. Ik ging out. Ik heb in het ziekenhuis gelegen omdat ik een alcoholvergiftiging had. Toen was ik zeventien, moet je nagaan hoe jong ik toen was. Hoe ik me leven op het spel heb gezet. Als ik nog één shotje meer had genomen, had ik dood geweest. Was ik er nu niet meer. Allemaal door dat mens, Kate. Niemand weet het. Zij waarschijnlijk ook niet, want ze heeft me laten vallen na die avond. Hoe dom had ik kunnen zijn? Niemand weet van die avond, alleen mijn 'ouders'. Tegen Charlotte en wat vrienden heb ik gezegd dat ik gewoon ziek was.

"Eef" zegt Niall en zwaait voor mijn ogen. Ik schrik en kijk hem aan. "Wat is er?" Vraagt hij, hij zit voor me gehurkt. Ik schud mijn hoofd. "Niks" zeg ik. Hij kijkt me aan, hij geloofd me niet. Please Niall, zeg niks. Vraag alsjeblieft niet door. Hij staat weer op. "Ga je echt niet mee?" Vraagt El. "Nee, sorry" zeg ik. "Waarom?" Vraagt Liam. De beelden flitsen weer door mijn hoofd. Ik krijg tranen in mijn ogen, maar ik hou ze tegen. "Gewoon niet" zeg ik hees en sta op. Ik pak mijn spullen. "Wat is er Eef, je kan het gewoon vertellen" zegt Harry. Ik wil boos doen, maar niet tegen hem. Ik kijk hem aan en stop mijn telefoon in mijn jaszak. "Eef" zegt Harry weer, maar nu gebroken. Ik wil het niet vertellen. "Ik ga het niet zeggen, nu niet, nooit niet" zeg ik en haal mijn neus op. Waarom moet de avond nou weer zo verlopen? Het was zo leuk. Ik snap dat ze bezorgd zijn en alles, maar nee. Ik heb trauma's die ik niet wil vertellen. Dat is het gewoon. Ik wil weglopen, maar iemand pakt mijn arm vast. "Don't touch me" zeg ik en ruk me los. "Vertel het, dan-" begint Harry. "Ik heb een alcoholvergiftiging gehad okay?!" Zeg ik boos en loop snel weg. Ik stop mijn handen in mijn zakken en loop het stadion uit. Ik pak mijn telefoon toch weer en zet muziek aan zodra ik mijn oortjes in heb.

Na 100 keer gebeld te zijn door iedereen, heb ik mijn telefoon op vliegtuigstand gezet. Ik ben weer in het hotel, ik ben met de taxi naar het hotel gegaan. Ik heb geen zin in mensen nu, geen mensen die ik ken. Ik kleed me om in een kort broekje en een shirt. Ik doe mijn haar in een knot en ga op bed onder de dekens zitten. Ik ga denk maar een Grey's Anatomy kijken. Ik loop achter. Maar ja, ik kijk altijd de afleveringen die in Nederland worden uitgezonden, met ondertiteling dus. Ik weet niet, maar ik vind het fijner.

--

Omdat het kan.

When He Told Me ThatWhere stories live. Discover now