Chapter 50

2.4K 40 3
                                    

ZAC'S POV

Pumasok ako sa loob ng kwarto ni Stan to check on Tin, tumatawag na kasi si Tita Kathy. Nagaalala na sya kasi madaling araw na ay hindi ko pa hinahatid ang anak nya. I saw her on the couch on a deep slumber.

I can't help but caress her face. Maganda pa din sya kahit natutulog.

"Hey Prince Charming, baka mahalikan mo ang pinsan ko, akala mo si Sleeping Beauty." Torry.

"Torry naman, basag trip?"

"Haha. You really are deeply in love with my lil sis."

"Ako? In love? Hindi ah."

I looked at Tin again at napangiti.

Kung alam mo lang Torry, hindi ka nagkakamali.

"Don't worry Zac, I got your back. Suportahan taka."

I felt Torry pat me on my shoulder.

"Tin wake up, it's time to go home."

Naalimpungatan naman si Tin sa tawag ni Torry.

Dahan dahan syang umupo sa couch and fix her hair.

She looks at Stan's direction, maybe unsure if she's gonna leave him or not.

"Hey." I said.

"I have to stay; I need to talk to him pagkagising nya mismo."

I looked at her face, she looks so distress.

"If you'll stay, I'll stay."

She gave me a questioning look.

"Kaibigan ko din si bugoy, kung kailangang bugbugin ko sya para matauhan, gagawin ko."

She smiled to me. Packing teyp naman Tin oh, baka di ko mapigilan ang sarili ko, mahalikan talaga kita.

"I'll go downstairs, tatawagan ko lang si Mommy."





Nagising ako ng isang phone call mula kay Eid. Nabalitaan daw nila ang nangyari kagabi kay Stan, pupuntahan daw nila kami dito and then he hang up. Sana lang hindi na makarating sa management ng QUEST ang nangyari.

I roam my eyes around the room, teka, nasan si bugoy, pati si Tin?

Dali dali akong tumayo at hinanap sila. Pababa pa lang ako ng hagdan naririnig ko na sila.

Stan is trying to go out of the house pero pinipigilan sya ni Tin.

"Where do you think you are going? Do you really want to ruin your life?"

"Matagal nang sira ang buhay ko Tin, pwede ba tigilan na natin ang dramang 'to."

"Drama. Ikaw Stan, ano ba talagang drama mo?"

"Wala. Wala ka na dun. Hindi mo din naman maiintindihan."

"How will I understand if you're not going to tell me?"

"Alright, Fine. You are asking what the hell is wrong with me? Well, nobody happens to love or even care about me. Alam mo yung feeling na akala mo dumating na yung taong magmamahal at magkakaroon ng pakialam sa'yo, hindi pala dahil everything's just a joke. Sabagay you don't know that kasi you belong to a perfect family. Hindi ka na naghahanap ng pagmamahal mula sa ibang tao cause you have your mom and your dad with you. Eh ako, I wasn't even able to meet my dad. My mom, she left me with my half brother and then sumama sa third husband nya. Tapos ano? Dumating sa buhay ko si Khloe, made me fell for her and then dump me like some dirty old toy. Lahat na lang pinapaasa ako, pinaasa ako na mahal nila ako but I was wrong. They don't love me, they never did and they never will. Even you, I know you're just here cause my mom asked you to. Nakiusap sya sayo na bantayan ako di ba at naaawa ka naman sa akin. Well Tin, hindi ko kailangan ang awa mo kaya umalis ka na. Get out of my life."

I saw Tin shedding tears from what she's hearing from Stan. Gustong gusto ko syang lapitan para punasan ang mga luha nya, gustong gusto kong sapakin si Stan, pero nanghihina ako sa mga naririnig ko. Ni hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.

"Kung ganyan palagi ang magiging mindset mo Stan, kung lagi mong ipagtatabuyan ang mga taong nagmamalasakit sayo, hindi mo talaga mararamdaman na may nagmamahal sayo. Stan, for once, stop being selfish. Grow up."

Tin walked to the door. She was about to get out of the house but she turned to Stan again.

"And by the way, I wasn't here cause your mom asked me to. I am here cause I care for you. And if you think nobody loves you, you're wrong. Kasi ako, I love you Stan. Mahal na mahal kita. And I will never give up on you kasi.... kasi kaibigan kita.

Lumabas kaagad si Tin sa bahay. Dali dali akong bumaba ng hagdanan para sundan sya. Huminto muna ako sa harapan ni Stan na nakatulala naman sa pinto kung saan lumabas si Tin. Hindi ko na napigilan ang sarili ko, isang malakas na suntok ang binigay ko sa kanya.

"Siguro naman ngayon gising ka na o gusto mo pang pati yung tatlong bugoy sumapak din sayo."

Lumabas na ako ng bahay, hindi ko na hinintay pa ang reaksyon ni Stan.

Naabutan ko si Tin na nakatayo sa tabi ng kotse ko. Nakatalikod sya sakin pero alam kong umiiyak sya.

"Tin."

Hinawakan ko sya sa balikat. She then turned to me and hug me tight.

She sobbed on my shoulder and keep whispering I'm sorry.

I hugged her back.

"It's okay Tin. It's okay."

I gently held her face with my both hands.

"Let's go home, ihahatid na kita."

She nodded to me. Sumakay na kami sa kotse at inihatid ko na sya sa bahay nila hanggang sa kwarto nya.

Nahiga na sya sa kama nya, aalis na sana ako but she stopped me.

"Zac... please don't leave." tears started falling again on her cheeks.

I immediately came close to her and wipe her tears.

She moved a bit to give me space to lay on her bed.

Nagulat pa ako when she rested her head on my chest and wraps her arms on me.

She then closes her eyes.

"I won't leave you, I promise." I whispered.

I kissed her on her forehead.

A smile curved on her lips.

Oh God. I want her to be mine. I want her to be my girl.

I love this girl so much, my heart's about to explode.

I gotta do something. I'll do something.

My Mystery GirlМесто, где живут истории. Откройте их для себя