My Mystery Girl

Not Just An Ordinary Day

ZAC’S POV

                “Pinabibigay ni Mommy.” Kristen.

                Totoo ba ‘to? Kinausap ba talaga nya ako? Nakabalik na sya sa upuan nya wala pa din ako masabi. Kahit yung apat na bugoy natahimik pati nga mga kaklase namin speechless. Nagsimula na ang klase at natapos nang halos walang ibang nagsasalita kundi  teacher namin. Hanggang dumating na ang oras ng lunchbreak. Pagkalabas ni Kristen ng classroom......

                Kinausap nya si Zac?

                Para san yung lunchbox?

                Bakit pinabigyan ng mommy ni Tin si Zac ng lunchbox?

                May relasyon ba sila?

At kung anu-ano pang bulungan ang narinig ko. Wow ha, kanina parang may anghel na dumaan sa katahimikan, ngayon naman para kaming nasa palengke sa ingay. Biglang inagaw ni Dave yung lunchbox at pinagpasa-pasahan nilang apat.

“Ang gwapo mo bugoy.” si Stan sabay pisil sa pisngi ko. Nababading na talaga ‘to sakin.

“Si Tita Kathy pala nainlove sa’yo hindi yung anak. Haha.” si Alex.

“Buksan na natin ‘to.” si Eid akmang bubuksan na yung lunchbox.

“Pahingi kami ha.” si Dave.

“Ewan ko sa inyo.” ako. Inagaw ko na yung lunchbox sa kanila at humanap ng lugar kung saan pwedeng kumain nang walang asungot. Nagkataon namang nakita ko yung hagdanan papunta sa rooftop. Hindi ko pa naakyat yun, ano kayang hitsura nun. Balita ko meron daw mini garden, tingnan ko nga. For sure walang magugulo dun, lahat papunta sa cafeteria.

Wow. Mini garden ba tawag dito? Parang flower farm naman yata. Nakakabading man sabihin pero you’ll really fall in love with this place. Imagine the whole rooftop covered with different kinds of flowers, plants and other ornaments. May artificial fountains pa and then benches on the sides na may shed so you can sit and enjoy the view. Parang nasa park lang. But what really made me like this place is when I saw her. Dito pala sya nagsistay kapag break time, no wonder hindi ko sya nakikita sa cafe.

“Hi.” ako. Napalingon sya sakin, medyo nagulat pa nga eh pero iniiwas na din nya agad ang tingin nya sakin. Umusod sya palayo nang tumabi ako sa kanya sa bench, pasimple ko namang inamoy ang sarili ko, hindi naman ako mabaho ah.

“So this is your sanctuary?” ako.

“.............................” sya.

“Bakit di ka pa kumakain?”

“.............................”

Binuksan ko yung lunchbox ko. “Hmmmmnnn.. mukhang masarap.” nakuha ko naman atensyon nya at lumingon sya sakin. I smiled to her and then she looked away. Hay. Ang hirap magpa-cute sa babaeng tuod.