Hoofdstuk 14

215 24 4
                                    

POV Dyla

Flashback

Ik kniel voor David en Eclypsa, die me allebei glimlachend aankijken vanaf hun tronen.

Ik wandel met Eclypsa door de Entropiaanse tuinen, en terwijl we de gouden boom bewonderen komt er een stel spelende kinderen naar ons toe. Eclypsa word weggeroepen maar ik blijf om te spelen met de kinderen.

Ik vecht razend tegen Jenava, zei aan zei met Entropia.

Eleios roept me op om naar Jenava te gaan, helaas kan ik niet weigeren.

Ik zit met de mantel diep over mijn gezicht op het plein, en walg van alle Jenavanen om me heen.

Ik ben steeds minder vaak in Entropia, en steeds vaker in Jenava. Cemal weet wie ik ben, maar weet nog niks van mij en Entropia.

David en ik raken steeds verder uit elkaar, en ik zie Eleios nog nauwelijks.

Ik kom bijna nooit meer in Entropia, maar sta wel dichtbij Cemal.

Ik kom na een lange tijd weer terug in Entropia, de stad van mijn jeugd, maar ik herken het niet meer. David behandeld me alsof ik lucht ben, ondanks het bezwaar van Eclypsa.

Ik zie ze ruzie maken, en wil eigenlijk er op af stappen om mijn excuus aan te bieden, maar ik doe het niet. In plaats daarvan trek ik terug naar Jenava

Als ik na ik weet niet hoelang weer in Entropia kom is iedereen weg. De stad is een grote ijsklomp, en ik vlucht naar Elementos om Eleios en Eclypsa om hulp te vragen, maar ik zie niemand.

Ik zit bij het altaar van Eclypsa als ik het voel, het voelt alsof ik van binnen uit elkaar gescheurd word, en kermend val ik op mijn knieën.

Ik ben leeg, ik voel geen aanwezigheid meer. Niet van de goden. Ze zijn zo goed als weg.

Ik vind MyrEva, die bang rondloopt, en stel haar gerust. Ze kijkt me met grote ogen aan en vraagt waar Eleios is, maar ik antwoord niet.

Na 5 jaar keer ik terug naar het verlaten Entropia. Ik kniel weer voor de twee tronen, net zoals vroeger, alleen is alles nu koud en verlaten, en ik ben kouder geworden. De wereld heeft me hard gemaakt. En David zal nooit mee hetzelfde voor mij betekenen

Sorry had even zin in een diep hoofdstuk.

Gevonden door mijn broer (the kingdom)Where stories live. Discover now