Gevonden door mijn broer (the kingdom)

Hoofdstuk 18

POV Dyla

Ik kan het niet geloven. Nee. Het kan niet waar zijn. Ik draai me om en daar staat hij. Eleios. 'Meester...' Zeg ik zacht. Hij glimlacht. Er schiet van alles door mijn hoofd, maar er komt niets op om te zeggen. Eva komt met een glimlach naast me staan. Ik kijk opzij naar haar en zie dat ook op haar gezicht een grote glimlach staat. 'Het spijt me' zegt ze. Ik schud alleen maar mijn hoofd. Eleios wend zich tot Eva en strijkt haar door het haar. 'Ik zie jou zo Eva' Dat was een hint die Eva wel begreep, ze knikt en loopt weg. Ik open mijn mond om iets te zeggen, maar doe hem weer dicht als ik niks weet om te zeggen. 'Kom' zegt Eleios, en hij loopt richting zijn altaar. Ik volg hem. Bij het altaar houden we stil. 'Waar was je?' Vraagt Eleios terwijl we uitkijken over het prachtige landschap. Ik wil Jenava zeggen, maar ik kan niet liegen. 'Heeft MyrEva dat niet verteld?' Vraag ik zonder hem aan te kijken. Hij geeft geen antwoord. Ik kán niet liegen, niet tegen hem. 'Ik was in Entropia' zeg ik. Vanuit mijn ooghoek zie ik Eleios naar me kijken. Ik weet dat hij wil weten wat ik deed. 'Ik....ik ging de prinses van Jenava terug halen.' Ik zie Eleios knikken. 'Heb je met David gepraat?' Vraagt hij. Ik wil gewoon antwoorden, maar voor ik het weet komt de vraag die al de hele tijd op mijn lippen brand eruit. 'Waarom bent u niet terug gekomen voor Eva? En wel voor David?' Ik kijk Eleios aan en besef ik wat ik gevraagd heb. 'Sorry, meester' mompel ik en kijk naar mijn voeten. Eleios zegt niks. Ik kijk weg van mijn voeten naar de ondergaande zon, het doet me denken aan Eva. Aan Eva en aan hoevaak ik haar alleen heb gezien. 'Ik vertel je het waneer het zover is' zegt Eleios. Ik zwijg alleen maar. 'Meester?' Zeg ik vragend. 'Ja?' Antwoord hij. 'Wat was dat gevoel van gister?' Eleios knik. 'Daarom ben ik hier gekomen, je moet iets voor mij doen'

<~~~~~Time skip~~~~~>

Ik ren de troonzaal in, de stad is verlaten en het is doodstil. Ik slaak een kreet als ik het reuzen lichaam in de troonzaal zie liggen. Voor de rest is de halve troonzaal kapot en er staan dingen in brand. Ik kan alleen maar hopen dat iedereen gevlucht is. Eleios had verteld dat het sterk was, maar zo sterk?! Ik wil net weggaan als ik een geluid hoor, het klinkt ver onder me. Er zit iemand in de oude hallen van jenava! Ik ren de trap af, druk op de geheime knop en ren de hallen in. Daar staan Cemal, Meindert en een stuk of vier Jenavanen. 'Wat is dat in hemelsnaam!?!' Roep ik. 'Ik weet het niet! Het is een of andere titaan ofzo!' Ik wend me tot Cemal. 'Wat is er gebeurd!?' Dring ik aan. Ik heb al het een en ander van Eleios gehoord maar nog niet veel. 'Er is een of andere demoon!' Zegt hij. 'Ja dat weet ik' zeg ik , en Cemal en Meindert kijken me verbaasd aan. 'Laat het voor een andere keer. Empire heeft het gedaan toch? En empire heeft nog niet geholpen?' Cemal knikt. 'Oke Cemal, hoe heette de demoon?' Vraag ik zo rustig mogelijk. 'Ja, weet ik veel, we werden achterna gezeten, ik heb niet op zijn naam gelet!' Ik kijk hem streng aan 'Cemal, ik moet weten hoe die demoon heet!' Cemal en Meindert lijken een beetje verbaasd over mijn woede, maar Cemal antwoord 'Iets van....Helldark ofzo' ik voel mezelf bleek worden. 'Helldark?' Fluister ik. Cemal knikt 'hoezo?' Vraagt Meindert, maar ik schud alleen maar mijn hoofd. Helldark is de sterkste demoon die ik ken. 'Hoe gaan we in hemels naam een demoon verslaan?!' Vervolgd Meidert. Dan kijkt Cemal op 'Ik weet het!' Roept hij 'We hebben hulp van de goden nodig!' Meindert lacht sarcastisch 'En waarom zouden die ons helpen?' Cemal kijkt hem boos aan. 'Omdat dit wezen heel Midisti verwoest!' Hij wend zich tot mij. 'Zouden de goden ons helpen?' Ik knik. 'Ja' zeg ik simpel weg. 'En hoe gaan we met hun in contact komen?' Vraagt Meindert. Cemal kijkt weer naar mij, maar ik schud mijn hoofd. Dat kan ik niet doen. 'We zouden naar Entropia kunnen gaan' zegt Meindert twijfelend. Cemal lacht en snauwt 'ik sterf nog liever' Meindert haalt zijn schouders op. 'Of we zouden Mura kunnen proberen' Cemal knikt instemmend. 'Empire zal ook moeten komen, zonder die oudste Empire wand gaat het nooi lukken' zeg ik. Cemal knikt weer 'Ik zal contact opnemen....' Begint hij. Maar ik onderbreek hem. 'Nee' zeg ik 'ik moet het doen' ik zie zowel Cemal als Meindert twijfelen 'zal je dat wel doen?' Vraagt Meindert 'Na wat er gebeurt is enzo' Ik kijk hem alleen maar dodelijk aan. 'Ik moet dit doen' zeg ik. En ik wil al de hallen uitkopen als Cemal mij arm pakt. 'Waar is Myrthe?' Vraagt hij bezorgd. Stom van me. Ik was haar totaal vergeten door Eleios. 'Ze zit veilig op Elementos' zeg ik. 'Maar ik moet nu gaan' ik trek me los, storm de trap op en de troonzaal uit. Opweg naar Empire

Ik land voorzichtig op mijn voeten. Meteen voel ik de kracht wegstromen. Ik ben komen vliegen, want anders zou ik nooit op tijd in Bovisti geweest. Voor me staat het grote empire kasteel, waar al mij nachtmerries vandaan komen. Voor de poort staan vier bewakers, die op me afrennen.  'Inhibias fon Intrapa, me kon om Tahantos. Me kon a Thanatos kautza!' Zeg ik meteen. Voor zover ik me kan herinneren betekend dit ongeveer : Kijgers van Empire, ik kom voor Tahantos. Ik kom om Thanatos te waarschuwen. Dit heeft precies het effect wat ik wil. Ze kijken me met open mond aan. Dan spreekt een van hun

Writer note : alles is vanaf hier in het Nederlands in plaats van in Intrapa, het is lastig met vertalen voor zowel jullie als voor mij.

'Waarom zouden we jou naar RAGThanatos brengen?' Vraagt hij beledigd. Ik merk dat hij de nadruk legt op Rag. 'Omdat als jullie dit niet doen, Thanatos jullie waarschijnlijk zwaar gaat laten straffen' Even zijn de krijgers stil, dan vraagt een andere 'Wat is jou naam?' Ik wacht even met antwoorden. 'Mijn naam is....Dyla' het effect is groter dan verwacht. Van twee van de vier zie ik de ogen groot worden. De derde trekt meteen zijn zwaard en de vierde kijkt me nauwlettend aan. 'Bind haar' spreekt degen die me nauwlettend aan kijkt. Ik verroer me niet als twee van hun mijn handen hardhandig vastbinden. Dan draait de eerste zich om, de tweede volgt hem en de laatste twee slepen mij mee.

We lopen naar wat lijkt op de troonzaal. Als we naar binnen lopen zie ik hem. De man die ik het meeste haat, de man die mijn leven vernield heeft. Thanatos. Meteen voel ik haat in me opborrelen, en ik moet mijn best doen om die te onderdrukken. In de grote zwarte zaal staan een stuk of twintig Empires, die mij allemaal aanstaren. 'Thanatos..' Zeg ik met ondergedrukte woede in mijn stem. Thanatos begint te grijnzen als hij mij ziet. 'Kijk wie we hier hebben!' Zegt hij met een harde stem. 'Dyla, de enige die het Empire bestaan heeft afgewezen!' Door de zaal klinken boze kreten. Natuurlijk ben ik niet de enige die het heeft afgewezen. Ik ben de enige die de kans had om het af te wijzen. 'De verrader, die werkt voor onze vijand!' Nog meer kreten. 'Maar ook met onze bondgenoten...' De zaal is doodstil. 'Wat komt de verrader hier doen?' Zegt hij nog steeds luid. Ik kijk hem lang aan. 'De vérrader..' Zeg ik met uitdruk op de bijnaam. 'Komt jullie een oplossing brengen voor de demoon die jullie sukkels in deze wereld hebben vrijgelaten!' Meteen voel ik een klap van achter en ik val voorover op de grond. Ik hoor meerdere mensen lachen. 'Niet zo brutaal' zegt een van de bewakers grijnzend. Ook Thanatos grijnst, maar dan word zijn blik serieus en zegt hij 'Iedereen de zaal uit!' Langzaam stromen de Empires de zaal uit, tot alleen nog Thanatos en Oreon er nog zijn. Ik werp Oreon een vuile blik toe, en zie meteen de woede in zijn ogen. Ah, hij is nog zo nieuw en naïef. Hij wil net op me af stappen als Thanatos zegt 'Ook jij RagOreon' met een boos gezicht loopt ook hij de zaal uit. Ik werk me vanuit mijn positie op de grond op mijn knieën, en kijk Thanatos weer aan. 'Oreon is de nieuwe jager van Midisti, niet?' Vraag ik. Thanatos knikt langzaam. 'Hij moet nog veel leren' vervolg ik. Ik zie een flits van woede door Thanatos zijn ogen gaan, waarschijnlijk omdat ik zojuist zijn zoon heb beledigd. Maar dan staat hij op van zijn troon en begint langzaam rondjes om mij heen te lopen. 'Je zei dat je hier was voor de demoon?' Zeg hij intimiderend. Ik voel dat ik steeds bozer word, zonder echt een reden. Ik probeer me te consentreren op wat Eleios me gezegd heeft. Niet met Empire praten alsof het mijn vijand is, maar een onbekende. 'Oreon heeft de Empire wand aan jou gegeven toch?' Weer knikt Thanatos. 'De goden geven jullie hulp, als jullie meedoen' Thanatos stopt even met lopen en kijkt mij vanuit de hoogte aan. 'En waarom zouden we?' Ik word boos. 'Omdat Empire die demoon heeft vrijgelaten!' Thanatos gezicht verandert niet. 'En waarom zouden we die demoon niet gewoon heel Midisti laten vermoorden?' Nu ben ik echt boos, maar ik antwoord zo rustig mogelijk 'Omdat dit niet zomaar een demoon is, dit is Helldark. Als hij klaar is met Midisti, wat hij heel gou gaat zijn, gaat hij echt niet terug naar de onderwereld. Hij gaat door! En trekt naar Bovisti! En alles en iedereen hier gaat kapot! En denk maar niet dat Empire hem zomaar kan verslaan, want dat kunnen jullie nie...!' Ik hoor de deur achter me openen, en een net iets te vrolijke stem zegt . 'Thanatos, doe jij nu gewoon alle leuke dingen zonder mij?!'

Super bedankt voor de 300 reads en de 100 votes!!!! Ik ben er echt super blij mee!! Wie denken jullie dat er binnen is gekomen? En zal Dyla nog wegkomen van Empire?