Gevonden door mijn broer (the kingdom)

Hoofdstuk 33

POV Dyla

Hijgend kom ik een paar uur later aan op de kust van Elementos. De kleine boot waarmee ik ben gekomen laat ik op het strand liggen als ik het groene gebied in loop.
Van binnen ben ik een en al paniek, maar als ik een paar keer diep in adem voel ik mezelf tot rust komen. Ik heb geen tijd om in paniek te raken.
Met grote stappen begin ik in de richting van het altaar ven Eleios te lopen. Ik had MyrEva beloofd dat ik meteen naar haar zou toekomen, maar dit is net wat belangrijker.
In de verte zie ik de grote lichtstraal al omhoog schieten. Ik wil net weer verder lopen als ik een takje achter mij hoor breken.
Bliksemsnel draai ik me om.
Ik ontspan me als ik Eleios zie staan, en ik maak een snelle buiging.
'Meester, Myrthe, de prinses van Jenava, ze....ik voelde...ik voelde dezelfde tinteling als bij Eva'
Ik weet dat Eleios precies begrijpt wat ik bedoel, en ik zie zijn ogen wat groter worden.
'Wie zijn haar ouders?'
Ik bijt op mijn lip voordat ik antwoord
'Ze is het zusje van Cemal.....'
Ik weet dat Eleios geen gedachte kan lezen, maar hij weet waneer tegen hem gelogen word.
'Dyla.....' zegt hij met een zucht.
Ik had Cemal beloofd het aan niemand te vertellen, ik had het op de goden gezworen. Maar dit is nu belangrijker. Dit is iets groter. Ik moet dit vertellen, we moeten weten waar het vandaan komt.

POV MyrEva

Ik sta achter een van de reusachtige bomen in Elementos, ver genoeg zodat Dyla en Eleios mij niet zien, dichtbij genoeg om ze te horen.
'Wie zijn haar ouders?'
Wiens ouders?
'Ze is het zusje van Cemal....'
Gaat dit over die Myrthe?
'Dyla.....'
Ik zie hoe Dyla een beetje rood word als ze antwoord.
Ze fluistert haast, ik kan het niet verstaan.
Ik zie dat Eleios aan het nadenken is. Waarom versta ik juist de belangrijke dingen niet?!
'En de moeder....'
'Hij weigert om het te vertellen, ze is gestorven bij de geboort....'
Ze maakt haar zin niet af en opeens kijkt ze me recht in de ogen.
Oh shit.

'Ik heb echt niks gehoord' zeg ik voor de zoveelste keer met een zucht. Dyla heeft minstens al 100 keer gevraagd of ik iets van het gesprek heb verstaan.
'Waarom doe je er zo panisch over?' Vraag ik nu een beetje geïrriteerd.
Meteen kijkt Dyla weg, waardoor ik het alleen maar nog liever wil weten.
'Nou?!'
'Dat hoef je niet te weten'
Oh geweldig.
Ik voel dat mezelf boos worden.
'Ik ben geen 5 meer!' Roep ik boos uit 'stop met me behandelen alsof ik een klein kind ben!! Ik kan best geheimen bewaren!'
'Eva!'
Hierna volgt een lang stilte waarin ik en Dyla naar de horizon kijken.
'Wat is er met de ouders van Myrthe?' Vraag ik zacht.
Meteen kijkt Dyla me boos aan.
'Je zei dat je niks had gehoord!?'
Ik kijk schuldig naar de grond.
'Eva, je moet me beloven dat je er met niemand over praat!' Zegt Dyla terwijl ze me door elkaar schud.
'Beloof het!' 
'Oke..Oke doe rustig...' zeg ik, ik heb Dyla nog nooit zo panisch gezien. In haar ogen zie ik iets tussen woede en angst.
Ze laat me los en kijkt iets geruststellender in de verte.
'Ik moet gaan' zegt ze en draait zich om. Ik kan er niks aan doen dat ik een grote zucht laat ontsnappen. Ze komt bijna nooit meer op bezoek, en als ze komt komt ze super kort!
'Ik vertel het je nog wel, dat beloof ik. Voor nu moet je het gewoon even vergeten' zegt ze nog voordat ze wegloopt.
Vergeten...
Alsof dat zo makkelijk is.

Haha ik ben echt slecht ik update meer dan een maand niet en dan update ik weet zo'n flut hoofdstukje. Maar dat terzijde ER IS EEN NEIWUE JENAVA VIDEO TRAILER DING EN CEMAL IS (denk ik) NIET DOODJSHDAHUDUDF
I know dat ik laat ben maar idc.
Oh ja en WTF 1000 READS WJFNXHAHDNSJDJ HOE IS DAT MOGLIJK IDK
Super bedankt allemaal!! Ik had echt nooit gedacht dat ik dat zou berijken!!! Maar nu word dit te lang en ik ga maar niet beloven dat ik snel weer update omdat ik dat nog niet weet.
Bye.