Gevonden door mijn broer (the kingdom)

Hoofdstuk 16

POV Dyla

Een paar seconden hang ik in de lucht, dan land ik op het harde water. Ik zink een meter of drie naar beneden, om vervolgens snel naar boven te zwemmen. Ik klim uit het water en probeer de pijn in mijn been te negeren. Boven me hoor ik geschreeuw, maar niemand komt me achterna. Ik ren zo hard als ik kan, wat niet erg hard is dankzij de val, richting de poort. Ik ren door de straten en in de verte zie ik de poort en achter me hoor ik nog meer geschreeuw. Bij de poort staat een bewaker, maar voordat hij weet wat er aan de hand is storm ik erlangs. Hijgend ren ik de open vlakte op. Pijlen vliegen langs me en ik begin nog harder te rennen. Bij het eerste heuveltje laat ik me vallen en de pijlen vliegen over me heen. Zodra de pijlen regen stopt ren ik verder, richting het bos. Ik hoor geschreeuw van mensen die me achtervolgen en ze komen steeds dichterbij. Ik ren het bos in en na een paar meter trek ik mezelf op aan een tak. Ik klim zo hoog mogelijk en blijf doodstil zitten. Na nog geen halve minuut stormt David met een paar mannen voorbij. 'Hierheen!' Roept hij.
Na een paar minuten ontspan ik en beetje en laat de pijn toe. Ik laat mezelf uit de boom vallen en slaak een gesmoorde kreet als ik op mijn voet land. Ik blijf even door mijn knieën zitten terwijl ik de pijn probeer te verbijten. Dan sta ik op en begin te lopen.

Ja....weer een nieuw hoofdstuk