Bad Things

13ο κεφαλαιο

Αγγελινα

Ειναι Παρασκευη και αυριο ειναι το κατι σαν παρτυ του Δημητρη. Το συζητησα με τον Θοδωρη και οντως το βρισκει και εκεινος παραξενος. Επισης λεει πως σιγουρα του εβαλε ιδεες η Νικη. Συνεχιζουν και καθονται μαζι και εχει βγει μια φημη πως τα εχουν,αν και δεν το πολυπιστευω. Γιατι,δεν πας και τα φτιαχνεις με τον αλλον μετα απο τρεις μερες. Ο Τεο ρωτησε και αλλα ατομα στην ταξη αμα τα καλεσε και του απαντησαν θετικα. Μονο που πολλοι σκεφτονται να μην πανε και παρολο που κατι με παραξενευει στον ολο νεο χαρακτηρα του Δημητρη στεναχωριεμαι στην ιδεα του να μην πας σε ενα παρτυ και να τον αφησεις ολομοναχο του. Σημερα,θα παω να παρω το δωρο του μαζι με τον Τεο.
Αα,ναι και τον Κωνσταντινο. Προσπαθησα να μεταπεισω την μητερα μου και να μην ερθει μαζι μου,αλλα με εβαλε τιμωρια.
Επισης το πιο σημαντικο απο ολα που με προβληματιζει ειναι το ποιοι φασωνονταν.
Ναι,το ξερω ειμαι περιεργη.

Ο Θοδωρης μου ειπε πως ταχα μπηκε μεσα,αλλα δεν βρηκε κανεναν. Εκανε και καλα πως επλενε τα χερια και ακουσε θορυβους απο μια τουαλετα απο πισω του. Προσπαθησε να δει ποιος ηταν,αλλα δεν καταφερε. Λογικα θα με προσεξαν που ειχα κρυφοκοιταξει και θα ειπαν να συνεχισουν αυτο που εκαναν μεσα στην τουαλετα. Τωρα εχουμε το τεταρτο διαλλειμα και καθομαι με τον Θοδωρη καθως εκεινος τρωει ενα κρουασαν.
"Τελικα εμαθες αμα σκεφτεται να ερθει καποιος αλλος εκτος απο εμας;"Τον ρωταω και εκεινος σταματαει να τρωει.

______________________

"Εισαι σιγουρος;"

"Αι παλι. Μα αφου σου ειπα,γιατι με ρωτας καθε μερα; Οχι,μονο ο Νικος που το σκεφτεται ακομα." Μου απανταει και εγω καθομαι στον καναπε του σπιτιου μου. Ειναι μεσημερι Παρασκευης και σε λιγες ωρες θα περασει και ο Κωνσταντινος απο το σπιτι μου. Αυτες τις μερες ουτε εγω ουτε ο Τεο εχει μιλησει με τον Δημητρη. Μια φορα απλα εγω,που τον ρωτησα αμα ακομα ισχυει η προσκληση του και εκεινος μου εγνεψε καταφατικα. Δεν του μιλαω παραπανω μιας και εχει βρει παρεα. Δεν θα την χαρακτηριζα σαν καλη επιλογη παρεας,αλλα τι να κανουμε. Εχω ακουσει πως εκεινη τον καλει συχνα σπιτι και πηγαινει αν και εκεινος ποτε. Δεν μπορω να φανταστω το γιατι. Τελως παντων. Καθομαστε στον καναπε και χαζευουμε την τηλεοραση μεχρι να περασει η μερα.
"Να ξερεις,δεν ειναι τοσο γλυκαναλατος οσο ηταν πριν μισο χρονο. Να ξερεις." Τον προειδοποιω και αναστεναζει,τον καταλαβαινω μιας και το κεφαλι μου ακουμπαει πανω στο στερνο του. Φοραει μια μαυρη μπλουζα και οπως συνηθως πλεον,ειμαστε μονοι μας στο σπιτι,εκτος απο τις οικιακους βοηθους που βρισκονται στους πανω οροφους εδω και ωρα.
"Ελα ενταξει,ειμαστε δυο,ειναι ενας τι κακο μπορει να συμβει;"Με ρωταει και εγω ανασηκωνω τους ωμους μου.