Bad Things

65ο κεφαλαιο

Αγγελινα

Εξηγω στον Κωνσταντινο την ολη κατασταση και εκεινος σκεφτεται λιγακι.
"Αφου μου ειπες πως σου πεταξε μια σποντα ο Τεο ενω δεν το εχεις πει σε κανεναν εκτος απο εμενα σημερα. Σημαινει πως ειναι αυτος. Σιγουρα. Λοιπον,θα πας;"Με ρωταει,αλλα εγω δισταζω να του απαντησω μεμιας. Δεν ξερω,απο την μια θελω να ανακαλυψω ποιος ηταν,αλλα απο την αλλη φοβαμαι λιγο.

"Δεν ξερω..Εσυ μπορεις να ερθεις μαζι μου; Δεν θελω να το πω καλυτερα στον Δημητρη για να μην ανυσηχησει."Τον ρωταω. Ετσι ισως να μην φοβαμαι τοσο πολυ. Ο Δημητρης πιστευω θα ειναι αντιδραστικος και θα αρχισει να τον χτυπαει οποιος και αν ειναι αυτος,οποτε λεω να του το κρατησω κρυφο για λιγο καιρο.

"Μακαρι να μπορουσα Αγγελινα μου,αλλα θα κοιμηθω σε εναν φιλο μου απο το ιδιωτικο. Κοιτα αμα θελεις θα το ακυρωσω,αμα φοβασαι τοσο πολυ." Μου απανταει αλλα εγω του γνεφω αρνητικα. Σιγα τωρα,μια χαρα θα ειμαι. Αρκει να μην το σκεφτομαι συνεχεια.

"Οχι,οχι. Δεν χρειαζεται. Αμα γινει κατι κακο θα σε παρω τηλεφωνο. Μπορω να καθισω εδω και να παω μετα κατευεθειαν απο εκει;"Τον ρωταω.

"Ναι,φυσικα. Κοιτα εγω κατα τις μιαμιση θα παω στο σπιτι του." Μου απανταει και εγω παιρνω τηλεφωνο την μητερα μου για να την ενημερωσω. Οχι πως θα νοιαστει,αλλα λεμε τωρα.
Ετσι εγω με τον Κωνσταντινο συνεχιζουμε να μιλαμε μεχρι να φτασει μια μιση. Τον βοηθαω να μαζεψει τις πιτζαμες του και τα αλλα σχετικα,μαζευτηκε ενας τεραστιος σακος για να κουβαλησει,αν και μου ειπε θα κοιμηθει και το επομενο βραδυ. Ετσι χαιρεταμε την μητερα του και επειτα και εκεινον μιας και θα φυγει με τον σοφερ του. Εκεινος μου κρατει σφιχτα τα χερια για να μην φοβαμαι.

"Αμα γινει οτιδηποτε θα με παρεις τηλεφωνο. Ωστοσο,πιστευω πως ειναι κακο που δεν το λες στον Δημητρη. Εγω θα νευριαζα αμα δεν το ηξερα. Τα λεμε συντομα." Μου δινει ενα φιλι στο μαγουλο και εγω τον χαιρεταω. Το να περπαταω μεσα στα μαυρα σκοταδια ειναι πολυ τρομακτικο. Και η πλατεια ειναι πολυ μακρια. Γαμωτο,επρεπε να πω τον Κωνσταντινο να παω μαζι του και να με αφησουν στην πλατεια. Ετσι θα εφτανα πολυ πιο νωρις. Μακαρι να ειχα καποιον να παρω τηλεφωνο για να μην νιωθω μονη. Θα επαιρνα τον Κωνσταντινο,αλλα δεν θελω να τον ζαλισω. Ηδη μιλουσαμε τοση ωρα μαζι. Βρε μηπως να παρω τον Τολη; Αν καν και ειχα δωσει υποσχεση στα παιδια πως δεν θα μιλουσαμε ξανα και θα εκοβα επαφες μαζι του,αλλα δεν εχω και πολλους φιλους. Ελπιζω μονο να μην κοιμαται. Ευτυχως για μενα,το σηκωνει αμεσως.
"Γεια Αγγελινα. Τι ωρα ειναι αυτη; Πως και με παιρνεις τετοια ωρα; Δεν ειναι πολυ αργα;"Με ρωταει τρεις τεσσερις ερωτησεις και εγω γελαω καθως ταυτοχρονα παρατηρω και αν ειναι κανενας που με παρακολουθει ή κατι τετοιο.