Bad Things

47ο κεφαλαιο

Δημητρης

Ναι,τα πραγματα εχουν ξεφυγει λιγο. Εχω πιει αμετρητα ποτηρια ποτου και αλλα τοσα εχω προσφερει σε αυτην την Νατασα με τον κωλον τον τοσον,οπως θα ελεγε και ενας κυπριος,και φοβαμαι μηπως ξεφυγουν καθολου τα πραγματα. Δεν το θελω αυτο με την καμια,αλλα δεν νομιζω να το αποφυγω μια και εχω πιει παρααα πολυ και δεν νομιζω να το αποφυγω.
"Θες να χορεψουμε;"Με ρωταει και εγω γλυφω τα χειλια μου. Αυτο ειναι σαν ναι. Με τραβαει απο τα χερια και πηγαινουμε στην μεση της "πιστας" και καλα. Και απο εκει αρχιζω να κουνιεμαι εξαλλα,χαιρετωντας οποιονδηποτε γνωστο δω. Εχω ξεφυγει τελειως. Αυτην αρχιζει να χορευει ολο και πιο διπλα μου,με πλησιαζει παρα πολυ και στο τελως κλεβει ενα πεταχτο φιλι στο στομα απο εμενα. Γελαμε και οι δυο και της λεω οτι θα λειψω για λιγο. Θα παω να βρω την Αριαδνη για να την ευχαριστησω για την συμβουλη. Καθως ψαχνω κανα πενταλεπτο,εντομεταξυ μου εχει ερθει λοξιγκας απο το πολυ ποτο μαλλον,τελικα την βρισκω να φασωνεται με αλλον παλι. Πραγματικα αυτην η κοπελα ειναι πως να το πω...απολαμβανει την ζωη της! Ειδατε,φαινεται απο τωρα ποσο θα προκοψει στην ζωη της. Καλα οχι πως παω πισω εγω. Με τετοιους βαθμους δεν παω ουτε για κουρευτης γκαζον. Τοσο μεγαλη απελπισια. Βρισκω στον δρομο τον Κωνσταντινο και δυστυχως,μιλαει με τον Θοδωρη. Ισως πρεπει να παω τωρα και να μην περιμενω αργοτερα για να φαινεται πως δεν ειμαστε μαλωμενοι.
"Γεια σας παιδια." Τους χαιρεταω και ο Τεο ειναι τυφλα στο ποτο για να θυμηθει το μισος μας μεταξυ μας.

"Γεια σου αγορι." Με χαιρεταει ο Κωνσταντινος και ο Τεο πιανει τον ωμο μου.

"Ξερεις παντα σε θαυμαζα αγορινα μου. Το να κανεις τον γλυκουλη για να σε θελουν ολες. Καλη συμβουλη,ισως να την αρχισω και εγω." Μου λεει και γελαμε και οι τρεις μας ξεχνωντας για λιγο τα προβληματα μας.

"Τι λεει κανα γκομενακι Τεο;"Τον ρωταει και εκεινος του κλεινει το ματι.

"Θα την παω πανω σε λιγο. Θα γινεις της τρελης." Σφυριζει και κουναει τα χερια του δειχνοντας πως θα την λιανισει.

"Μπραβο ρε αδερφε. Να μην σε καθυστερουμε. Να μας πεις λεπτομερειες." Του λεω γελωντας και εκεινος γελαει μαζι μου.

"Σαν πολυ δεν ξεθαρεψες Δημητρακη;"Γελαει και εγω συνεχιζω αυτο το γελιο.

"Ισως να προτιμω αυτον τον νεο εαυτο." Του λεω και εκεινος χαμογελαει πριν φυγει. Η μουσικη ειναι πολυ δυνατη και σχεδον δεν ακουγεται καμια συνομιλια. Εδω με δυσκολια μπορουσα να μιλησω στα παιδια. Επειτα μετα απο λιγη ωρα μιας βλακωδεις συζητησης με τον Κωνσταντινο του πιανω τον ωμο.