60ο Κεφαλαιο

1.3K 206 75
                                    

Να ξερετε λογικα σε δεκα κεφαλαια η ιστορια τελειωνει. Αχ, μονο εμενα μου φαινεται λες και την ξεκινησα προχτες;
Αφήστε κανενα σχολιο. Το εγραψα απο υπολογιστη για αυτο ισως να ειναι λιγο περιεργο. Θα το διορθωσω αργοτερα.


"Θες να μιλησουμε τωρα στην Αριαδνη;"Τον ρωταω μιας και εχουμε φτασει εξω απο το σπιτι του. Προσπαθω να συγκεντρωθώ με το τι θα κανουμε, αλλα ο Δημητρης δεν φοραει μπλουζα,μιας και είναι βρεγμενη,ετσι τα ματια μου εχουν κολλησει στο καλιγραμμο κορμι του.

"Ναι,θα είναι καλυτερα ετσι,"Μου πιανει τρυφερα το μαγουλο μου,κανοντας με να καιω,"Ούτως ή αλλως,δεν θελω να σε μισει η αδερφη μου. Ιδιαιτερα τωρα που τα εχουμε βρει μεταξυ μας." Μου απανταει και εγω του γνεφω. Βγαζει τα κλειδιά του σπιτιου του, και εγω αποφευγω να τον ρωτησω για την Θεσσαλονικη. Υπαρχει οντως μια περιπτωση να φυγει; Όχι,δεν προκειται να το αντεξω αυτό. Μπαινουμε μεσα και δεν ακούγεται τιποτα. Κοιταζω προβληματισμενη τον Δημητρη. Μπορει και να μην θελει να γυρισει κατευθείαν σπιτι της, μαλλον θα θελει να σκεφτει. Πηγαίνουμε στο δωματιο του και εβγαλε μερικα καθαρα και στεγνα ρουχα για να φορεσει. Ετσι βγαζει και το παντελονι του και επειτα ερχεται κοντα μου και βγαζει και τα ρουχα μου.

"Εισαι τοσο αναθεματισμένα ομορφη."Μου ψιθυριζει και εγω κοκκινιζω. Μου χαριζει ένα τρυφερο φιλι και εκεινη την ωρα ανοιγει η πορτα του δωματιου του. Ητα η Αριαδνη με την μασκαρα της να εχει σκεπασει τα μαγουλα της. Μας κοιταζει και ουρλιαζει. Εγω με τον Δημητρη,ετσι όπως ειμαστε με τα εσώρουχα τρεχουμε απο πισω της και καταλειγουμε στο δωματιο της. Εκεινη είναι καθισμενη στο κρεβατι της και δαγκωνει απο τα νευρα της ένα μαξιλαρι. Μοιαζει σαν ένα λυσσασμενο σκυλι και να σας πω την αληθεια, με αυτην την οψη την φοβάμαι λιγο. Σηκώνεται ορθια και με αρπαζει με γρηγορες κινησεις απο τα μαλλια μου. Εγω φωναζω απο τον πονο και ταυτόχρονα προσπαθω να ξεφυγω απο το τραβιγμα της που είναι τοσο δυνατο. Κλαψουρίζω και εκεινη την στιγμη, ο Δημητρης της χωνει μια μπουνια και εκεινη σωριάζεται κατω. Με αρπαζει και με χωνει στην αγκαλια του.

"Ειδες τι γινεται όταν βοηθάμε αλλα ατομα εκτος απο τους εαυτους μας; Ένα απολυτο χαος."Χαιδευει τα μαλλια μου για να συνελθω. Νιωθω προστατευμενη στην αγκαλια του. Η Αριαδνη κοιταζει τον αδερφο της με απειχθεια.

΄΄Υπερασπίζεσαι αυτην την σκυλα, που παιζει με τα συναισθηματα σου! Είναι με τον Τολη πια!΄΄ Του φωναζει και εκεινη σηκώνεται ορθια.

Bad ThingsDonde viven las historias. Descúbrelo ahora