Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ

Κεφάλαιο 4

Η Κασσάνδρα είχε μόλις τελειώσει το μπάνιο όταν χτύπησε το κινητό της. Με την μπουρνουζοπετσέτα τυλιγμένη γύρω της πήγε και στο σαλόνι και το σήκωσε για να δει το νούμερο. Μόλις είδε ποιος την καλεί σήκωσε τα μάτια της ψηλά απελπισμένη. Πάτησε το κουμπί: "Ναι, μαμά."

Η μητέρα της έκλαιγε και δεν μπορούσε να της μιλήσει. Η Κασσάνδρα ένιωσε το θυμό να βράζει μέσα της: "ΝΑΙ;... ΑΦΟΥ ΠΗΡΕΣ ΤΗΛΕΦΩΝΟ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΙΛΑ." φώναξε θυμωμένη.

"Κα..σσάνδρα... μη... μη μου το κλείσεις πάλι." Οι λυγμοί την έπνιξαν . "Σε παρακαλώ.."

Τα μάτια της Κασσάνδρας πλημμύρισαν με δάκρυα. Την αγαπούσε τη μαμά της. Ένας θεός ήξερε μόνο, πόσο την αγαπούσε, αλλά δεν την άντεχε. Δεν άντεχε την αδυναμία της. Δεν άντεχε την παθητικότητά της και δεν άντεχε το οτι άφησε την αγάπη της για έναν άντρα να την κάνει να χάσει  την περηφάνεια της και την αξιοπρέπειά της.

Πήγε και στάθηκε μπροστά στη μπαλκονόπορτα με το τηλέφωνο στο αυτί της και τα δάκρυά της να τρέχουν.

Ο πατέρας της ήταν επιχειρηματίας με μεγάλη περιουσία και τεράστιες διασυνδέσεις. Είχαν παντρευτεί με τη μητέρα της από έρωτα, μόνο που στην ουτοπία υπήρχε ένα ψεγάδι. Ο πατέρας της ήταν από τους ανθρώπους που τους άρεσε να βλέπουν τους άλλους γύρω του, να υποφέρουν. Από όταν κατάλαβε τον εαυτό της η Κασσάνδρα τον θυμόταν να βρίζει και να κάνει σκουπίδι τη μητέρα της, πίσω από την κλειστή πόρτα της κρεβατοκάμαρας. Η μητέρα της με τον καιρό άρχισε να χάνει τη ζωντάνια της και να γίνεται ένα φοβισμένο ον, που έτρεμε κάθε φορά που τον έβλεπε.

Η Κασσάνδρα θυμόταν την πρώτη φορά που παρατήρησε τις μελανιές στο κορμί της  και τα σκισμένα της χείλια. Ήταν πια αρκετά μεγάλη για να καταλάβει, οτι το 'χτύπησα καθώς έκανα δουλειές' ήταν απλά μια δικαιολογία. Ήταν ακόμη στο δημοτικό όταν άρχισε να μισεί τον πατέρα της.

Προσπάθησε πολλές φορές να μιλήσει στη μητέρα της και να της πει οτι ξέρει, αλλά εκείνη δεν άκουγε τίποτα και τα σημάδια της γινόταν κάθε φορά και πιο έντονα. Όταν κάποιες φορές της είπε να φύγουν από το σπίτι μαζί η μητέρα της της είπε οτι αγαπούσε πολύ τον πατέρα της για να τον αφήσει και οτι θα την καταλάβαινε όταν θα ερωτευόταν.

Η Κασσάνδρα με τον μπαμπά της κρατούσε αποστάσεις και εκείνος το καταλάβαινε.