Κεφάλαιο 45

5.2K 530 14
                                    

Όταν η Κασσάνδρα βγήκε από το δωμάτιο του πατέρα της, ο Δημήτρης την περίμενε ακουμπισμένος στον τοίχο δίπλα από την πόρτα.  Βλέποντας το χλωμό της πρόσωπο τρόμαξε.

"Είσαι καλά; Δεν έπρεπε να έρθεις." είπε αγχωμένος ενώ τα χέρια του είχαν ήδη τυλιχτεί γύρω της στηρίζοντάς την.

"Είμαι καλά. Έπρεπε να έρθω. Ίσως να είναι η τελευταία φορά που τον βλέπω." η φωνή της , παρότι προσπαθούσε να το κρύψει,  πρόδιδε τη συγκίνηση της.

Υπήρχαν και κάποιες καλές στιγμές με αυτόν τον άνθρωπο που μπορούσε να θυμηθεί. Όταν ήταν πολύ μικρή και ακόμη δεν μπορούσε να καταλάβει τι συνέβαινε. Τότε που θεωρούσε οτι είχε έναν πατέρα σαν όλα τα υπόλοιπα παιδιά.  Όταν είχε καλή διάθεση και τη σήκωνε στην αγκαλιά του για να την βάλει στους ώμους του και τα δώρα που της έπαιρνε στις γιορτές.

Όταν μπήκαν στο δωμάτιό της η Κασσάνδρα στράφηκε στον Δημήτρη:"Σε ευχαριστώ." του είπε συγκινημένη.

"Για ποιο πράγμα;" ρώτησε εκείνος απορρημένος.

"Για όλα. Σε ευχαριστώ που όταν σε έσπρωχνα μακριά μου, εσύ δεν έφυγες. Σε ευχαριστώ που μου έδειξες οτι υπάρχει η αγάπη που δεν βασανίζει. Σε ευχαριστώ που επέμεινες να είσαι δίπλα μου και τέλος σε ευχαριστώ που μου έδειξες το μεγαλείο της πραγματικής αγάπης."

"Δεν χρειάζεται να με ευχαριστείς για τίποτα. Έκανα αυτά που πραγματικά ήθελα να κάνω."

Η Κασσάνδρα στάθηκε με την πλάτη γυρισμένη στο παράθυρο. Ο ζεστός ήλιος έστελνε τις αχτίδες του και έκανε τα κόκκινα μαλλιά της να γυαλίζουν. Ο Δημήτρης την κοίταξε μαγεμένος από το θέαμα. Όταν του χαμογέλασε γλυκά όμως, αισθάνθηκε την καρδιά του να επιταχύνει τους χτύπους της.

"Σε αγαπώ Δημήτρη." του είπε απλά.

Εκείνος την κοίταξε έκπληκτος: "Τι είπες;"

Η Κασσάνδρα προχώρησε προς το μέρος του: " Σε σόκαρα;" ρώτησε διασκεδάζοντας με το ύφος του.

" Απλά, δεν το περίμενα από εσένα. Μου φέρεσαι συνήθως τόσο σκληρά που ..."

Δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρότασή του, γιατί τα χέρια της τυλίχτηκαν γύρω από το λαιμό του και τα χείλια της ακούμπησαν απαλά τα δικά του. Μετά απομακρύνθηκε λίγο για να  ψιθυρίσει πάνω στα χείλη του : " Αν δε σου αρέσει μπορώ να το πάρω πίσω και να σου φέρομαι όπως πριν."

" Ούτε που να το σκέφτεσαι." της είπε και την έσφιξε στην αγκαλιά του αναλαμβάνοντας ο ίδιος την πρωτοβουλία.

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑWo Geschichten leben. Entdecke jetzt