Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ

Kεφάλαιο 39

Ο Δημήτρης πάρκαρε το αυτοκίνητο με αλάρμ στο στενό δρόμο που έβγαινε η πίσω έξοδος του θεάτρου.  Περίμενε πάνω από μία ώρα, όταν είδε δημοσιογράφους να συγκεντρώνονται στην γωνία του κτιρίου. Την είχαν στήσει στην Κασσάνδρα. Πάντα είχαν πληροφοριοδότες τους μέσα στο προσωπικό. Πριν προλάβει να ανοίξει την πόρτα του αυτοκινήτου για να βγει, η Κασσάνδρα φάνηκε στην είσοδο και οι δημοσιογράφοι όρμησαν επάνω της, ξαφνιάζοντας  την.  Την περικύκλωσαν. Ο Δημήτρης άρχισε να τρέχει προς το μέρος της.

Η Κασσάνδρα αντιλήφθηκε μια αναστάτωση στους δημοσιογράφους, που σταμάτησαν τις ερωτήσεις και κοίταξαν πίσω τους. Σήκωσε το κεφάλι της και είδε κάποιον που φορούσε τζόκεϊ και γυαλιά ηλίου, να μπαίνει ανάμεσά τους και να τους σπρώχνει, δημιουργώντας έναν διάδρομο. Μόλις έφτασε κοντά της, το χέρι του άρπαξε το δικό της και την τράβηξε μαζί του.Η Κασσάνδρα αναγνώρισε τον Δημήτρη. Άρχισαν να τρέχουν προς ένα αυτοκίνητο, που ήταν παρκαρισμένο στην άκρη του δρόμου με τα αλάρμ αναμμένα, ενώ πίσω τους έτρεχαν οι δημοσιογράφοι που στο μεταξύ είχαν συνέλθει από το αρχικό ξάφνιασμα.

Ο Δημήτρης άνοιξε την πόρτα του αυτοκινήτου  και την έσπρωξε μέσα.  Εκείνη αισθάνθηκε ασφάλεια και όλος της ο φόβος εξαφανίστηκε.  Όταν μπήκε στη θέση του οδηγού και πάτησε γκάζι, το αμάξι πετάχτηκε μπροστά και η Κασσάνδρα ανέπνευσε ανακουφισμένη.

Ο Δημήτρης την κοίταξε στιγμιαία, συγκεντρώνοντας την προσοχή του στο δρόμο: "Είσαι καλά;"

"Ναι, σε ευχαριστώ για άλλη μια φορά. Αλήθεια πώς βρέθηκες εδώ;"

Ο Δημήτρης της εξήγησε όλη τη διαδρομή που έκανε, ώσπου τελικά να καταλήξει στο θέατρο : "Ήθελα να βεβαιωθώ οτι είσαι καλά και δε χρειάζεται να με ευχαριστείς. Πάντα θα σε βοηθάω όταν μπορώ. Δεν πρόκειται να σε αφήσω ποτέ μόνη σου. Δεν μπορώ να σε βλέπω να βασανίζεσαι." είπε με μελαγχολική φωνή, έχοντας τα μάτια του πάντα στραμμένα στον δρόμο.

Η Κασσάνδρα τον κοίταξε και ξέσπασε : "Γιατί; Γιατί έβαλες ένα τέτοιο στοίχημα; Και μετά γιατί δεν μου το είπες; Όλα θα ήταν διαφορετικά αν μου το είχες πει νωρίτερα." η φωνή της έτρεμε.

Ο Δημήτρης διέκρινε ένα μικρό ράγισμα στον τοίχο που είχε χτίσει η Κασσάνδρα απέναντί του: "Προσπάθησα να σου το πω αλλά δεν πρόλαβα. Μετά συνέβησαν όλα αυτά με τη μητέρα σου και τελικά αναγκάστηκα να στο πω, σε μη κατάλληλο χρόνο.