Kεφάλαιο 18

5.8K 585 22
                                    

Η επόμενη μέρα ήταν η μέρα της επίδειξης της σχολής, σε ένα μεγάλο θέατρο του κέντρου. Η  Κασσάνδρα πήγε από νωρίς το πρωί στη σχολή, για να βοηθήσει τον Τόλη που από την ένταση ήταν τα πρόθυρα κατάρρευσης.

Η επίδειξη είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα, μια και αντιπρόσωποι σχολών του εξωτερικού δήλωσαν οτι θα παραβρίσκονταν. Ο Τόλης είχε σπουδάσει  και  δουλέψει στο εξωτερικό για πολλά χρόνια και θεωρούνταν μεγάλο ταλέντο, έτσι είχε γνωρίσει πολλούς σημαντικούς ανθρώπους και όταν εκείνοι έμαθαν για την επίδειξη που θα έκανε, για πρώτη φορά με τέτοια επισημότητα, έσπευσαν να τον ενημερώσουν, οτι θα ερχόταν, γεγονός που του πρόσθεσε επιπλέον άγχος.

Όταν το μεσημέρι τα πράγματα ηρέμησαν λίγο, η Κασσάνδρα πήγε και τον αγκάλιασε τρυφερά. Τον έβλεπε πάντα σαν μεγάλο αδερφό της και εκείνος πάντα την πρόσεχε. Όταν οι δυο τους έμεναν μόνοι τους στη σχολή αργά το βράδυ, μιλούσαν με τις ώρες και η Κασσάνδρα του είχε πει τα πάντα για την ζωή της και τον πατέρα της όπως και εκείνος της είχε εξομολογηθεί το όνειρό του να κάνει την καλύτερη σχολή χορού στη χώρα, για να αποδείξει στον δικό του πατέρα οτι είχε πάρει τη σωστή απόφαση για τη ζωή του.

"Να παραγγείλουμε κάτι ελαφρύ να φάμε; Αλλιώς θα λιποθυμήσουμε μέχρι το βράδυ."

Ο Τόλης την κοίταξε με το άγχος ζωγραφισμένο στο πρόσωπό του: "Πως μπορείς και σκέφτεσαι το φαί τέτοιες ώρες; Δεν έχεις άγχος. Εσύ θα κλείσεις την επίδειξη."

Η Κασσάνδρα χαμογέλασε ήρεμα: "Νομίζεις οτι με αυτά που έχω περάσει, μπορεί να με αγχώσει κάτι τέτοιο; Για μένα ο χορός είναι λύτρωση και ψυχοθεραπεία. Δεν το κάνω για τους άλλους, το κάνω για μένα, γιαυτό δεν αγχώνομαι. Οπότε και εσύ σταμάτα να αγχώνεσαι. Έχεις κάνει οτι θεωρούσες οτι έπρεπε να γίνει. Διάλεξες τους χορευτές και τα κομμάτια που θα πρέπει να χορέψουν. Τώρα κάθισε πίσω και απόλαυσε ήρεμος το αποτέλεσμα."

Όταν η Κασσάνδρα πήγε να τηλεφωνήσει για να φαγητό, τα χέρια της έτρεμαν. Κάθε φορά που έβγαινε στην σκηνή έτρεμε ολόκληρη μέχρι να ξεκινήσει η μουσική και να την τραβήξει στον κόσμο της αλλά αυτό δεν μπορούσε να το πει στον Τόλη. Έπρεπε να είναι ψύχραιμος.

Είχαν μόλις φάει τα σάντουίτς τους και ο Τόλης φαινόταν πολύ πιο ήρεμος, όταν χτύπησε το τηλέφωνό της. Ήταν η μητέρα της: "Κασσάνδρα;"

"Έλα μαμά. Τι κάνεις;"

"Καλά, εσύ πως είσαι; Σήμερα δεν είναι η επίδειξη της σχολής που δουλεύεις;"

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑWhere stories live. Discover now