Calista's POV
"What?!!!" Bulalas ko dahilan para mapatingin siya saakin. WTF?!!!
"Hindi ba sila aware na may tao pa dito?!! Shucks!! This can't be Tamaki!!" Dugtong ko pa. Halos maghysterical na ako habang kinikilabutan sa lamig na dulot ng aircon!! Yun lang ata ang hindi pinatay eh! Yung aircon!
"They probably thought that we left. Pareho tayong nasa CR remember? Leaving no one here." Saad niya but it didn't satisfy me!! Is that even a reason?!
"Really?!! Bakit kasi hindi nila dinoble check?! Ganun na ba talaga kahina ang kokote ng security sa school na 'to?!" Bulyaw ko but he just shrugg. I stamp my feet out of frustration and wipe my palm on my face. Fvck your school Jacen!!! This is so damn frustrating!!
"Ano ng gagawin natin ngayon?!" He just shrugg again sabay lakad papunta sa isang tabi para maupo. I look at him in disbelief. Wala kaming gagawin?!! What the hell! Gusto niya bang mastuck sa lugar na ito?! Kasi ako isang malaking AYOKO!!! I can't stand an hour inside this dark shit!!!
"Call someone." I heard him say after seconds kaya agad kong kinuha ang cellphone sa bag ko. With my shaking hands, I dialed mom's number. I sighed in relief ng magring iyon. Mabuti nam---
Battery Low. Shutting down.
"Bullshit!!!!" Naimura ko na lang ng tuluyan ng mamatay ang phone ko. What the hell?!! Lowbatt?!! Really?!! My only hope was my phone pero sa huli ay hindi ko man lang nagamit!!! Arrrghhhh!!!! No hella way!!!
"Crap. Are we in a movie?" Saad ni Tamaki kaya I looked at him in disbelief! What the hell is he saying?!!
"How about your phone?" I asked habang nakakunot ang noo at naiirita.
Kinuha niya naman yung phone niya sa bag at pinakita saakin. Napamura ako ng malamang lowbatt din iyon. Damn!! Nasa isang teleserye ba talaga kami?!! Really destiny?! This is so cliche!!
"Ano ng gagawin natin Tamaki?!" Saad ko sa seryosong tono that made him look at me again. He gave me his boring look before leaning against the wall. "Wait untill tomorrow?" I gasp.
"What?!!"
"Geez! Wag ka ngang sigaw ng sigaw. Hindi mo ba alam na kanina pa nageecho ang boses mo dito?" May bahid ng inis ang boses niya kaya sinamaan ko siya ng tingin.
"We can't just wait untill tomorrow asshole! Ano?! Hindi tayo kakain?! Dito tayo matutulog?! No!! Hindi ako papayag!!" I blurted out.
"Well do you have any idea?" Natigilan ako. Ilang segundo akong napaisip at napakagat labi ng mapagtantong walang pumapasok sa isipan ko. "See? Talking is just useless. Let's just wait." Dugtong pa niya sabay sandal ng ulo sa pader.
Marahas akong napabuntong hininga and glared at the shitty door. Once na makalabas ako dito, sisiguraduhin kong masesesante ang mapangahas na guard na naglock saamin dito!! He's so stupid for not double checking kung may tao pa ba dito o wala!! Psh!
Sa huli ay muli akong napabuntong hininga bago napagdesisyunan na maglakad papunta kay Tamaki. He's leaning his head against the wall. Nakataas ang isang tuhod niya habang nakapatong ang isang braso niya dito. Nakapikit rin siya at kita ko ang bahagyang paggalaw ng adams apple niya kada lumulunok siya ng laway. How can he be this calm at this kind of situation?!
I rolled my eyes and sat beside him. Ni hindi man lang siya naapektuhan ng pagupo ko. His eyes remain close habang bahagyang nakatingala. I bit my lower lip and roam my eyes around the place again. Are we really stuck here?! Darn. Hindi nagsisinkin sa utak ko!
BINABASA MO ANG
Behind Her Bitchy Looks
Teen Fiction[COMPLETED] 20 long years had passed, ngunit sa hindi inaasahang pagkakataon, ang tahimik at masayang buhay ni Leila ay nagimbal at nagulo. Nawala ang ngiti at napalitan ng hinagpis. Ang malakas na halakhak ay nasapawan ng walang sawang pagiyak. Ano...
