C55

1.2K 34 5
                                    

Leila's POV

"What is my appointment for today, again?"

"Ah, ma'am you have an appointment to a client from Pangasinan, later at one. Actually, it was suppose to be yesterday pero, ang sabi niya'y hindi niyo raw po siya sinipot."

Natigil ako sa paghimas ng aking sentido dahil sa narinig. Kunot noo kong pinagmasdan ang aking sekretarya na siyang nagtataka ring nakatingin saakin.

"M-May dapat ba akong imeet kahapon?" Nagtatakang tanong ko. Tumango siya.

"I've been reminding you about that meeting, ma'am. The client kept on calling me to remind you and was very mad when you didn't showed up. So," she sighed, "She wants an urgent meeting today. 1 pm in an exclusive restaurant."

Napalunok ako dahil saaking nalaman. I checked my wrist watch and hardly cuss when I saw it's almost 12. Just an hour! Fvck.

Napabuntong hininga ako at pagod na sumandal sa swivel chair, "Hindi pa pwedeng ipagpabukas na lang yun?"

"Ma'am, she's desperate to talk to you. Gusto niyang ikaw ang magorganize sa nalalapit na birthday ng kanyang unica ija."

Mas lalong sumakit ang sumasakit ko ng ulo dahil sa narinig. I heave out a sigh before finally letting my secretary leave my office. Pagkalabas na pagkalabas niya ay agad kong sinapo ang nagpapalpitate na ulo at umungol sa dala netong sakit.

It's been aching for the past days. Ilang beses na rin akong uminom ng pain reliever o di kaya'y paracetamol, pero hindi naman nawawala. Pansin ko rin ang medyo paghilab ng aking tiyan. Para itong bumabaliktad dahilan para mas lumala ang sama ng aking nararamdaman.

I don't have fever, physically. Pero pakiramdam ko ang taas taas ng lagnat ko.

I know and I'm not dumb to notice what's happening. I've been through this session once and it was years ago. Madalas akong mahilo at maantok. I often woke up in the morning to vomit to the point na halos mismong bituka ko na ang isuka ko.

Alam ko ang pakiramdam na 'to. At hindi malabong mangyari nga ito.

"Ericka," sapo ang noo, ay tinawag ko ang sekretarya pagkalabas ng opisina.

From the computer, she immediately turn to me with a startled face.

"Cancel that appointment, please. I need to see a doctor today immediately." Napapaos na saad ko habang namumungay ang mga mata.

"A-Alright. Pero, ma'am, kaya niyo po ba? It seems like---"

"I'm fine, don't worry." I fake out a smile, "Just cancel the appointment and send my apology to the client. I just badly want to see a doctor now."

She sighed and nodded in defeat. She told me to take care and also adviced to call her if there's anything I want that might need her help. I just smiled and thanked her before leaving the shop.

Tirik na tirik ang araw pagkalabas ko at hindi yun nakatulong para maibsan ang sama ng aking nararamdaman. Tila hirap na hirap akong ihakbang ang aking mga paa papuntang kotse na siyang isang metro lang mula sa shop. I feel so tired! And the heat is not helping at all.

"Leila,"

Just when I was about to enter my car, a familiar deep baritone called my name. Namumungay ang matang binalingan ko yun at pilit na ngumiti ng makita si Taehyung na naka complete business attire. Magkasalubong ang kanyang kilay at parang takang takang makita akong pasakay ng sasakyan.

Nakagawian na rin kasi niyang pumunta ng shop para rito mag lunch.

"Saan ka pupunta?" Tanong niya ng makalapit.

Behind Her Bitchy LooksTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon