C24

2.2K 42 2
                                    

Haloooooooo 😪😘




~~~~~~~~~~~~



Calista's POV

"Damn are you hurt? Please talk, Calista." Umiling lang ako bilang sagot sakanya. I bury my face on his chest and sobbed. I'm scared. I'm really scared. Memories of the past is hunting me once again. Paano ko ba makakalimutan yun? I want to freakin' forget all about that fvckin' night!!!

"Calista." I heard someone called kaya hindi ako nagalinlangan na tingnan iyon. Mas napahagulhol ako ng makita si Jacen at JinJin. Pawang mga nakatingin saakin with their worried face. Mas napahigpit ang yakap ko kay Tamaki ng makitang nakahandusay na ang grupo ni Drix. Yung tatlong lalaking kasama ni Jacen ay patuloy pa rin sa pagsuntok kay Drix na halos hindi na makilala ang mukha.

"Cali," Jacen called and kneeled infront of me. Automatic akong napahiwalay kay Tamaki at napayakap kay Jacen na malugod naman niyang sinuklian. He hugged me tight. Tighter than Tamaki. Jacen understands me, he knows everything I've been through.

"J-Jacen," hikbi ko habang mahigpit na nakayakap sakanya. He hushed me and gently caressed my hair.  Imbes na mapatahan ay mas napahikbi pa ako dahil sa ginawa niya. My heart's still beating hard. I'm so scared. So scared. I don't want that to happen again. I would rather die.

"C-Calista, I'm sorry. I'm really sorry! Fvck kung alam ko lang na m-magiging ganto-- Crap. Patawarin mo ako." Rinig kong saad ni JinJin kaya agad akong napatingin sakanya. He was gripping his hair hard at kita ko rin ang sobrang guilt sa mukha niya. I bit my lip and shook my head. I want to utter something pero hindi ko magawa. Namamalat na ang lalamunan ko sa kakahikbi. Tingin ko kapag nagsalita ako, hindi rin naman maiintindihan.

Wala siyang kasalanan. Yan ang gusto kong sabihin sakanya. It was my fault. It was my fault again. Kung hindi ako bumaba, hindi mangyayari ang lahat ng ito. Answering my mom's call was not an enough reason. Kaya kasalanan ko talaga.

"Cali, ako na ang maghahatid sa'yo. I'll explain this to tita and tito." Jacen said kaya napatingin ako sakanya. He lifted his hand and wipe my tears from my cheeks. Patuloy pa rin ako sa paghikbi. Walang katapusang paghikbi na naman ito. Katulad ng dati.

Dahan dahan na lang akong tumango bilang sagot sakanya. My body's still shaking because of too much fear. Napabuntong hininga si Jacen at mas napahagulhol ako ng maramdaman ang labi niya sa noo ko.

"Evetything will be alright Cali. Nandito lang ako. Your bestfriend will always be by your side okay?" He whispered kaya mabilis akong napatango tango. He hugged me again and kissed the side of my head.

I'm glad that Jacen's here. Dahil talagang natatakot ako. Takot na takot.

****

Tulala lang ako. Hindi na ako umiiyak pero ramdam ko ang pamamaga ng mata ko. Sumisinok sinok pa rin ako at baradong barado ang ilong ko. My body's still shaking. My heart's still beating fast. Ito na naman yung feeling. Natrauma na talaga ako.

"I want those damn fvckers to be in jail forever! You got me?!" Rinig kong sigaw ni Jacen. He was talking to the police and obviously, nasa police station kami.

"Jacen huminahon ka lang." Rinig kong saad naman ni JinJin. Ano na ba ang nangyayari? Everything is so blurry.

Nagpatuloy lang sila sa paguusap. Wala na akong masyadong naintindihan. All I know is that, Jacen's mad. Really mad. *sigh*

Napayuko ako at napakagat labi while gripping my jeans tight. My tears are starting to build up again at ayoko na!! Ayoko ng umiyak pa!! Damn it. Ito ang nagpapahamak saakin eh. Being emotionally weak can really bring you harm. It's damn frustrating.

Behind Her Bitchy LooksWhere stories live. Discover now